تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,486,900 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,922 |
الگویی برای سنجش پایداری کشاورزی با استفاده از شاخصهای ترکیبی فازی (مطالعه موردی: استان کرمان) | ||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
مقاله 19، دوره 29، شماره 3، مهر 1398، صفحه 253-269 اصل مقاله (1.02 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
سیاوش فلاح علی پور1؛ حسین مهرابی بشرآبادی* 1؛ محمدرضا زارع مهرجردی1؛ داریوش حیاتی2 | ||
1گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
2گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز | ||
چکیده | ||
مطالعه حاضر با پیشنهاد روش جدیدی برای ساخت شاخصهای ترکیبی پایداری سعی کرده است تا با بهبود ویژگیهای این نوع شاخصها به پیشرفت این شاخه از علم کمک نماید. برای نشان دادن قابلیتهای روش پیشنهادی در عمل، کاربردی از آن برای ارزیابی سطوح پایداری کشاورزی در جنوب شرقی ایران (استان کرمان) ارائه شده است. بدین منظور، شاخصهای پایهای در سه بعد پایداری (اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی) برای شهرستانهای منتخب استان، بر اساس مرور منابع و نظرات پنل 15 نفره خبرگان دانشگاهی، انتخاب شده و با استفاده از دادهها و اطلاعات عمدتا جمعآوری شده از سرشماری عمومی کشاورزی سال 1393 و سالنامه آماری 1394 استان کرمان، محاسبه و سپس نرمال شدند. آنگاه، با استفاده از رهیافت مقایسات زوجی فازی، ترجیحات جامعه برای اهمیتهای نسبی شاخصها بر اساس پرسشنامههایی که به همین منظور طراحی و توسط پنل مذکور تکمیل شدند، به صورت وزنهایی وارد توابع مجموعسازی گشتند. خروجی این روش، شاخصهای ترکیبی اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی و کل پایداری برای هر یک از شهرستانها بود، که با استفاده از آنها شهرستانهای مورد مطالعه بر اساس سطوح نسبی پایداری، رتبهبندی شدند. همچنین وضعیت پایداری منطقه در هر یک از سه بعد مذکور و به صورت فراگیر تعیین شد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که روش پیشنهادی قادر است برخی قابلیتهای شاخصهای ترکیبی را در فرآیند ارزیابی پایداری، ارتقا بخشیده و به عنوان ابزاری کاربردی از تصمیمات سیاستی بخش کشاورزی حمایت نماید. | ||
کلیدواژهها | ||
ارزیابی پایداری کشاورزی؛ زیست محیط؛ شاخصهای ترکیبی؛ کرمان؛ مقایسات زوجی فازی | ||
مراجع | ||
Allahyari MS, Damalas CA, & Ebadattalab M. 2016. Determinants of integrated pest management adoption for olive fruit fly (Bactrocera oleae) in Roudbar, Iran. Crop Protection, 84: 113-120. Basarir A & Gillespie JM. 2006. Multidimensional goals of beef and dairy producers: An inter‐industry comparison. Agricultural Economics, 35(1), 103-114. Bell S & Morse S. 2008. Sustainability indicators: Measuring the immeasurable? Earthscan. Bell S & Morse S. 2013. Measuring sustainability: Learning from doing. Routledge. Berkhout F, Verbong G, Wieczorek AJ, Raven R, Lebel L & Bai X. 2010. Sustainability experiments in Asia: Innovations shaping alternative development pathways? Environmental Science & Policy, 13(4): 261-271. Beus CE & Dunlap RE.1990. Conventional versus alternative agriculture: The paradigmatic roots of the debate. Rural Sociology, 55: 590–616. Boender CGE, De Graan JG, & Lootsma FA. 1989. Multi-criteria decision analysis with fuzzy pairwise comparisons. Fuzzy Sets and Systems, 29(2): 133-143. Bossel H. 2001. Assessing viability and sustainability: a systems-based approach for deriving comprehensive indicator sets. Conservation Ecology 5(2) :12. [online] URL: http://www.consecol.org/vol5/iss2/art12/ Ells A, Bulte E, & Van Kooten GC. 1997. Uncertainty and forest land use allocation in British Columbia: Vague priorities and imprecise coefficients. Forest Science, 43(4): 509-520. Farshad A & Zinck JA. 1993. Seeking agricultural sustainability. Agriculture, Ecosystems & Environment, 47(1): 1-12. Farshad A & Zinck JA. 2001. Assessing agricultural sustainability using the six-pillar model: Iran as a case study. Agroecosystem sustainability: Developing practical strategies, 137-151. Freudenberg M. 2003. Composite indicators of country performance: A critical assessment, OECD Science, Technology and Industry Working Papers, 2003/16, OECD: Paris, France. Garcia SM & Staples DJ. 2000. Sustainability reference systems and indicators for responsible marine capture fisheries: A review of concepts and elements for a set of guidelines. Marine and Freshwater Research, 51(5): 385-426. Gómez-Limón JA & Sanchez-Fernandez G. 2010. Empirical evaluation of agricultural sustainability using composite indicators. Ecological Economics, 69(5): 1062-1075. Haileslassie A, Craufurd P, Thiagarajah R, Kumar S, Whitbread A, Rathor A, Blummel M, Ericsson P, & Kakumanu KR. 2016. Empirical evaluation of sustainability of divergent farms in the dryland farming systems of India. Ecological Indicators, 60: 710-723. Hansen JW. 1996. Is agricultural sustainability a useful concept? Agricultural Systems, 50(2): 117-143. Hardi P, Barg S, Hodge T & Pinter L. 1997. Measuring sustainable development: Review of Current Practices, Occasional Paper. Harrington L. 1995. Sustainability in perspective: Strengths and limitations of farming systems research in contributing to a sustainable agriculture. Journal of Sustainable Agriculture, 5(1-2), 41-59. Hayati D. 2017. A Literature review on frameworks and methods for measuring and monitoring sustainable agriculture, Technical Report n.22, Global Strategy Technical Report: Rome, Italy. Hayati D, Ranjbar Z & Karami E. 2010. Measuring agricultural sustainability. In Biodiversity, biofuels, agroforestry and conservation agriculture, 73-100. Springer Netherlands. Kates RW, Clark WC, Corell R, Hall MJ, Jaeger CC, Lowe I, McCarthy JJ, Schellnhuber HJ, Bolin B, Dickson NM. 2001. Sustainability science. Science, 292: 641–642. Lo´pez-Ridaura S, Van Keulen H, Van Ittersum M & Leffelaar P. 2005. Multiscale methodological framework to derive criteria and indicators for sustainability evaluation of peasant natural resource management systems. Environment, Development and Sustainability, 7(1): 51-69. Mehrabi Boshrabadi H, Villano R, & Fleming E. 2008. Technical efficiency and environmental‐technological gaps in wheat production in Kerman province of Iran. Agricultural Economics, 38(1): 67-76. Mendoza GA, & Sprouse W. 1989. Forest planning and decision making under fuzzy environments: An overview and illustration. Forest Science, 35(2): 481-502. Ness B, Urbel-Piirsalu, E, Anderberg S & Olsson L. 2007. Categorising tools for sustainability assessment. Ecological economics, 60(3): 498-508. OECD-JRC. 2008. Handbook on constructing composite indicators: Methodology and User guide. OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development) publishing. PBOKP. 2017. Economic, social and cultural report of Kerman province 2015, Plan and Budget Organization of Kerman Province: Kerman, Iran. Reed MS, Fraser ED & Dougill AJ. 2006. An adaptive learning process for developing and applying sustainability indicators with local communities. Ecological Economics, 59(4), 406-418. Rezaei-Moghaddam K & Hayati D. 1998. Conceptual framework and stages of change in ideas and attitudes in order to transition from conventional agriculture to sustainable agriculture. Agricultural Economics and Development, 6(22), 47-65. (In Persian). Roy R & Chan NW. 2012. An assessment of agricultural sustainability indicators in Bangladesh: Review and synthesis. The Environmentalist, 32(1): 99-110. Saisana M & Tarantola S. 2002. State-of-the-art report on current methodologies and practices for composite indicator development, 214. European Commission, Joint Research Centre, Institute for the Protection and the Security of the Citizen, Technological and Economic Risk Management Unit. Senanayake R. 1991. Sustainable agriculture: Definitions and parameters for measurement. Journal of Sustainable Agriculture, 1(4): 7-28. Shannon, C. E., & Wiener, W. (1963). The mathematical theory of communication (pp. 1–117), University of Illinois Press: Urbana, IL, USA. Solow RM.1993. An almost practical step toward sustainability. Resources Policy,19(3): 162-172. Statistical Center of Iran. Available online: https://www.amar.org.ir/ (accessed on 14 September 2017). Van Kooten GC, Schoney RA, & Hayward KA. 1986. An alternative approach to the evaluation of goal hierarchies among farmers. Western Journal of Agricultural Economics, 11(1): 40-49. Van Pham L, & Smith C. 2014. Drivers of agricultural sustainability in developing countries: A review. Environment Systems and Decisions, 34(2): 326-341. Von Wirén-Lehr S. 2001. Sustainability in agriculture—an evaluation of principal goal-oriented concepts to close the gap between theory and practice. Agriculture, Ecosystems & Environment, 84(2), 115-129. WCED (World Commission on Environment and Development). 1987. Our Common Future, the Brundtland Report, Oxford University Press: Oxford, UK. Williams J. 1991. Search for sustainability: Agriculture and its place in the natural ecosystem. Agricultural Science 4, 32-39. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 530 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 437 |