استحالۀ زبان و پرسوناژ در ادبیات نمایشیِ ساموئل بکت

بودلر، شارل. (1857). گل‌های رنج، ترجمۀ محمدعلی اسلامی ‌ندوشن، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

سارتر، ژان-پل. (1938). تهوع، ترجمۀ امیرجلال‌الدین اعلم، تهران، نشر نیلوفر.

کافکا، فرانتز. (1915). مسخ، ترجمه صادق هدایت، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

کامو، آلبر. (1938). کالیگولا، ترجمۀ ابوالحسن نجفی، تهران، نشر نیل.

کامو، آلبر. (1942). بیگانه، ترجمۀ جلال آل احمد، تهران، نشر کانون معرفت.

کامو، آلبر. (1942). افسانه سیزیف، ترجمۀ محمدعلی سپانلو و علی صدوقی، تهران، نشر دنیای نو.

کامیابی‌مسک، احمد. (1386). ساموئل بکت و چشم به‌راه گودو، نشریه هنرهای زیبا، شماره 31: 120- 111.

محمدی‌آغداش، محمد. (1394). تحلیل گفتمانی تراژدیِ زبان در تئاتر ساموئل بکت، در باب زبان 2 (مجموعه مقالات فلسفی، تحلیلی، انتقادی، ادبی)، دانشکدۀ ادبیات و زبان‌های خارجی دانشگاه تبریز، صص 175-195.

محمدی‌آغداش، محمد. (1395). اپیدمی کرگدن‌زدگی: نقد همنوایی توده‌ها در نمایش‌نامه کرگدن، اثر اوژن یونسکو، در باب زبان 4 (مجموعه مقالات فلسفی، تحلیلی، انتقادی، ادبی)، دانشکدۀ ادبیات و زبان‌های خارجی دانشگاه تبریز، صص83-112.

محمدی‌آغداش، محمد. (1396). در انتظار گودو، (ترجمه)، تبریز، نشر شایسته.

محمدی‌آغداش، محمد. (1398). زیبایی‌شناسی تضادگویی در نمایش‌نامه‌های آوازه‌خوان طاس و درس از اوژن یونسکو، نشریۀ زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه تبریز، شماره 23: 143-164. http://dx.doi.org/10.22034/rllfut.2019.8434

محمدی‌آغداش، محمد، آسیب‌پور محسن. (1398). از حیوان‌انگاری تا تخریب ساختار زبان نمایشی(عدم)معنا نزد بِکت از خلال ملاحظاتی بر دریافت نمایش‌نامه‌های او در ایران، نشریه قلم، شماره 29: 163 – 188. http://dx.doi.org/10.22129/plume.2019.121292.1050

هدایت، صادق. (1315). بوف کور، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

یونسکو، اوژن. (1950). آوازه‌خوان طاس، ترجمه محمدتقی غیاثی، تهران: نشر فرهنگ جاوید.

Baudelaire, Charles. (1857). The evil flowers, translated by Mohammad-Ali Eslami Nodooshan, Tehran: Ketab and traduction agency.

Beckett, Samuel. (1951). Malone meurt, Paris: Minuit.

Beckett, Samuel. (1953). En attendant Godot, Paris: Minuit.

Beckett, Samuel. (1957). Fin de partie, Paris: Minuit.

Beckett, Samuel. (1963). Oh les beaux jours, Paris: Minuit.

Beckett, Samuel. (1990). Proust, Paris: Minuit.

Beckett, Samuel. (1942). Le mythe de Sisyphe, Essai sur lʼabsurde, Paris: Gallimard.

Cafka, Franz. (1915). The Metamorphosis, translated by Sadegh Hedayat. (in persian)

Camus, Albert. (1938). Caligula, translated by Abol-Hassan Najafi, Tehran: Nil. (in persian)

Camus, Albert. (1942). Stranger, translated by Jalal Al e Ahmad, Tehran: Kanoon e Maarefat. (in persian)

Domenach, Jean-Marie. (1967). Le retour du tragique, Paris: Eds. du Seuil.

Edwards, Michael. (1998). Beckett ou le don des langues, Les Matelles, Eds. Espaces 34.

Esslin, Martin. (1963/1971). Le théâtre de lʼabsurde, Paris: Chastel. 

Grice, Paul. (1979). «Logique et conversation«, in Revue Communication, no. 30: 57-72.

Hediat, Sadegh. (1935). The Blind Owl, Tehran: University press. (in persian)

Hubersfeld, Anne. (1977/1982). Lire le théâtre I, Eds. Sociales.

Ionesco, Eugène. (1966). Notes et contre notes, Paris: Gallimard.

Ionesco, Eugène. (1950). The Bald Soprano, Paris: Gallimard. (in persian)

Jacquart, Emanuel. (1974). Le théâtre de dérision, Paris: Gallimard.

Kamyabi-Mask, Ahmad. (2007). «Beckett and Waiting for Godot», in The fine arts review, Tehran: no. 31: 111-120. (in persian)

Larthomas, Pierre. (1980). Le langage dramatique, Paris: PUf.

Mohammadi-Aghdash, Mohammad. (2015). Enunciative analysis of the tragedy of language in Beckett's theater, in 2nd language conference proceedings, University of Tabriz, pp. 175-195. (in persian) Mohammadi-Aghdash, Mohammad. (2016). Rhinoceritis Epidemic: criticism of the masses conformity, in 3rd language conference proceedings, University of Tabriz, pp. 83-112. (in persian)

Mohammadi-Aghdash, Mohammad. (2017). Waiting for Godot (traduction), Tabriz: Shayesteh Edts. (in persian)

Mohammadi-Aghdash, Mohammad. (2018). «Violence du langage dans l'œuvre dramatique de Samuel Beckett: la quête du néant», in Philosophical Investigations, no. 24: 339-355.

Mohammadi-Aghdash, Mohammad; Assisbpour, Mohsen. (2019). De l'animalisation à la défiguration du langage: (non)sens beckettien et réception de son théâtre en Iran, Revue Plume, no. 29: 163-188. http://dx.doi.org/10.22129/plume.2019.121292.1050

Mohammadi-Aghdash, Mohammad. (2019). Esthétique du contradictoire dans La
Cantatrice chauve et La Leçon d’E. Ionesco, in Recherches en Langue et Littérature Françaises, no. 23: 143-164. http://dx.doi.org/10.22034/rllfut.2019.8434

Pruner, Michel. (2003). Les théâtres de l'absurde, Paris: Armand Colin.

Robbe-Grillet, Alain. (1963). Samuel Beckett ou la présence sur la scène, in [Robbe-Grillet] Pour un nouveau roman, pp. 95-107. Paris: Minuit.

Sartre, Jean-Paul. (1938/2004). Nausea, translated by Amir Jaladin e Aalam, Tehran: Niloufar.

Sartre, Jean-Paul. (1944). Huis clos, Paris: Gallimard.

Searle, John R. (1969/1972). Les actes de langage, Paris: Hermann.

Hubersfeld, Anne. (1977/1982). Lire le théâtre I, Paris: Editions sociales.

Wiesel, Elie. (1995). Se taire est impossible, Paris: Editions Mille et une nuit.