تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,486,858 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,902 |
بررسی زندهمانی باکتری Enterobacter cloacae در چند حامل جامد و اثر زادمایههای تهیه شده بر جوانهزنی و رشد گندم | ||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
مقاله 13، دوره 29، شماره 3، مهر 1398، صفحه 167-180 اصل مقاله (858.42 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
فاطمه قاسمی پیرانلو1؛ محمدرضا ساریخانی* 1؛ نصرت اله نجفی2 | ||
1بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز | ||
2شیمی و حاصلخیزی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز | ||
چکیده | ||
در کشاورزی پایدار کودهای زیستی جایگاه ویژهای دارند. به همین خاطر برای عرضه آنها از حاملهای مختلف برای حفظ ماندگاری و زندهمانی باکتری استفاده میشود. این تحقیق با هدف بررسی زندهمانی باکتری Enterobactercloacae بر روی حاملهای مختلف جامد در مدت یک سال صورت گرفت. حاملهای جامد، شامل 10 تیمار باگاس، پیت، هیدروچار، بیوچار، خاکاره و پرلیت بهصورت منفرد و مخلوط آنها با پرلیت با نسبت وزنی (1:1) بودند. در این بررسی، زادمایههای باکتریایی تهیه شده با جمعیت اولیه یکسان (CFU/g109) پس از نگهداری در دمای اتاق از نظر توان ماندگاری و زندهمانی باکتری مورد مقایسه قرار گرفتند. جمعیت باکتری در زمانهای 0، 15، 30، 60، 90، 120، 180، 270و 365 روز شمارش شد. برای شمارش باکتریهای زنده در حاملهای میکروبی، بعد از تهیه سریهای رقت از روش شمارش در کشت نواری درون یک پلیت استفاده شد. در این تحقیق اثرات زادمایههای تهیه شده بر جوانهزنی و رشد گیاهچههای گندم در شرایط استریل و به روش کشت در پلیت شیشهای، در پایان ماه چهارم بررسی شد. در این دو روش خصوصیاتی از قبیل طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه و وزن تر و خشک کل ساقه و ریشه اندازهگیری شد. نتایج حاصل از شمارش باکتریها نشان داد که از میان حاملهای مورد آزمایش، بیشترین جمعیت شمارش شده بعد از گذشت یک سال در حامل باگاس (CFU/g 109) و کمترین جمعیت شمارش شده در خاکاره به دست آمد بطوریکه بعد از گذشت 6 ماه هیچ جمعیت زنده باکتری در خاکاره شمارش نشد. همچنین نتایج حاصل از تست جوانهزنی و رشد گیاهچههای گندم نشان داد که زادمایههای هیدروچار و باگاس+ پرلیت در کشت پلیت نتایج تکرارپذیری داشتند و در هر دو حالت در اغلب ویژگیهای اندازهگیری شده، میانگینهای بهتری را به خود اختصاص داده بودند. در پایان با توجهبه نتایج این آزمایش و راحتی و در دسترس بودن حاملهای مورد استفاده، حامل باگاس+ پرلیت توصیه میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
کودهای زیستی؛ حامل جامد؛ انتروباکتر کلوآسه؛ زندهمانی باکتری؛ گندم | ||
مراجع | ||
Abit SM, Bolster CH, Cai P and Walker SL. 2012. Influence of feedstock and pyrolysis temperature of biochar amendments on transport of Escherichia coli in saturated and unsaturated soil. Environmental Science and Technology,46(15): 8097-8105. Amonette JE and Joseph S. 2012. Characteristics of biochar: microchemical properties. In biochar for environmental management: Science and Technology, 65-84. Azimzadeh Y and Najafi N. 2016. Effects of biochar on soil physical, chemical and biological properties. Land Management Journal, 4(2): 161-173. (In Persian). Bashan Y. 1998. Inoculants of plant growth-promoting bacteria for use in agriculture. Biotechnology Advances, 16(4): 729-770. Bais HP, Vepachedu R, Gilroy S, Callaway RM and Vivanco JM. 2003. Allelopathy and exotic plant invasion: from molecules and genes to species interactions. Science, 301(5638): 1377-1380. Besharati H, Saleh Rastin N, Malakouti MJ and Alizadeh A. 2004. Study of Thiobacilli survival on different carriers. Journal of Soil and Water Sciences, 18(2): 168-178. (In Persian). Chen B, Zhou D and Zhu L. 2008. Transitional adsorption and partition of nonpolar and polar aromatic contaminants by biochars of pine needles with different pyrolytic temperatures. Environmental Science and Technology, 42(14): 5137-5143. Chun Y, Sheng G, Chiou CT and Xing B. 2004. Compositions and sorptive properties of crop residue-derived chars. Environmental Science and Technology, 38(17): 4649-4655. Chao WL and Alexander M. 1984. Mineral soils as carriers for Rhizobium inoculants. Applied and Environmental Microbiology, 47(1): 94-97. Castaldi S, Riondino M, Baronti S, Esposito F, Marzaioli R, Rutigliano F and Miglietta F. 2011. Impact of biochar application to a Mediterranean wheat crop on soil microbial activity and greenhouse gas fluxes. Chemosphere, 85(9): 1464-1471. Egamberdiyeva D, Juraeva D, Poberejskaya S, Myachina O, Teryuhova P, Seydalieva L and Aliev A. 2004. Improvement of wheat and cotton growth and nutrient uptake by phosphate solubilizing bacteria. In Proceeding of 26th Annual Conservation Tillage Conference for Sustainable Agriculture. Auburn, Pp. 58-65. Egamberdieva D, Reckling M and Wirth S. 2017. Biochar-based Bradyrhizobium inoculum improves growth of lupin (Lupinus angustifolius L.) under drought stress. European Journal of Soil Biology, 78: 38-42. Fages J. 1992. An industrial view of Azospirillum inoculants: formulation and application technology. Symbiosis-Rehovot, 12: 15-15. Gandhi A and Sivakumar K. 2010. Impact of vermicompost carrier based bioinoculants on the growth, yield and quality of rice (Oryza sativa L.) CV NLR 145. The Ecoscan, 4(1): 83-88. Huber D, El-Nasshar H, Moore L, Mathre D and Wagner J. 1989. Interaction between a peat carrier and bacterial seed treatments evaluated for biological control of the take-all diseases of wheat (Triticum aestivum L.). Biology and Fertility of Soils, 8(2): 166-171. Kazemi Oskuei BK, Bandehagh A, Sarikhani MR. and Komatsu S. 2017. Protein profiles underlying the effect of plant growth-promoting rhizobacteria on canola under osmotic stress. Journal of Plant Growth Regulation, 37(2): 560-574. Khavarzi K and Rejali F. 2000. Use of inexpensive and local materials as carriers of Bradyrhizobium Japonicum bacteria. Journal of Soil and Waters Sciences, 14(1): 36-45. (In Persian). Leach A and Mumford J. 2008. Pesticide environmental accounting: A method for assessing the external costs of individual pesticide applications. Environmental Pollution, 151(1): 139-147. Muhammad N, Dai Z, Xiao K, Meng J, Brookes PC, Liu X and Xu J. 2014. Changes in microbial community structure due to biochars generated from different feedstocks and their relationships with soil chemical properties. Geoderma, 226: 270-278. Moradi Sh and Sarikhani MR. 2016. Comparison of dissolution of phosphate from sources of phosphate rock and Tricalcium phosphate by some phosphate solubilizing bacteria. Second National Congress for the Development of agricultural science and Natural Resources, Gorgan. Iran, 1-6. (In Persian). Mashhadi Asghari S and Aliasgharzadeh N. 2005. Comparison of five carriers of Sinorrhizobium meliloti to produce alfalfa inoculant. Journal Water and Soil Sciences, 8(4): 63-75. (In Persian). Malakooti MJ. 1994. Sustainable agriculture and increasing yield by optimizing fertilizer use in Iran. Tehran Agricultural Education Publication, 460. (In Persian). Owlia P, Fatemi AZ, Salimi H, Rasooli I, Sadrnia M, and Armandzadegan M. 2013. Evaluation of appropriate carriers for bio-control agents of apple fire blight. Egyptian Journal of Biological Pest Control, 23(1): 31. Page AL, Miller RH and Keeney DR. 1982. Method of soil analysis. part 2- chemical and microbiological properties. 2nd ed., ASA pub. Buxton, Madison, WI, 159-166. Rivera‐Utrilla J, Bautista‐Toledo I, Ferro‐García MA. and Moreno‐Castilla C. 2001. Activated carbon surface modifications by adsorption of bacteria and their effect on aqueous lead adsorption. Journal of Chemical Technology and Biotechnology, 76(12): 1209-1215. Roughley R. 1976. The production of high quality inoculants and their contribution to legume yield. Symbiotic Nitrogen Fixation in Plants, 7(1): 125. Stephens J and Rask H. 2000. Inoculant production and formulation. Field Crops Research, 65(2): 249-258. Smith R. 1992. Legume inoculant formulation and application. Canadian Journal of Microbiology, 38(6): 485-492. Sarikhani MR. 2016. Practical methods for the quality control of inoculant biofertilizers. Morteza Dasht Publication, 58-63. (In Persian). Salem M, Kohler J, Wurst S and Rillig MC. 2013. Earthworms can modify effects of hydrochar on growth of Plantago lanceolata and performance of arbuscular mycorrhizal fungi. Pedobiologia, 56(4): 219-224. Samonin V and Elikova E. 2004. A study of the adsorption of bacterial cells on porous materials. Microbiology, 73(6): 696-701. Sekar KR and Karmegam N. 2010. Earthworm casts as an alternate carrier material for biofertilizers: assessment of endurance and viability of Azotobacter chroococcum, Bacillus megaterium and Rhizobium leguminosarum. Scientia Horticulturae, 124(2): 286-289. Shariati Sh and Alikhani A. 2014. The application of Pseudomonas fluorescens bacteria inoculants on certain growth indices and nutrient uptake in maize. Journal of Agricultural Knowledge and Sustainable Production, 24(4): 46-59. (In Persian). Van Elsas JD and Heijnen C. 1990. Methods for the introduction of bacteria into soil: a review. Biology and Fertility of Soils, 10(2): 127-133.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 642 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 558 |