آمار
| تعداد نشریات | 44 |
| تعداد شماره‌ها | 1,323 |
| تعداد مقالات | 16,270 |
| تعداد مشاهده مقاله | 52,954,098 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,624,774 |
تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام جیره بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و راندمان انرژی و پروتئین دوره آغازین بلدرچین‌های ژاپنی | ||
| پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
| مقاله 12، دوره 27، شماره 4، اسفند 1396، صفحه 165-181 اصل مقاله (1.16 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| افسون قدرتی سوجه؛ پرویز فرهومند؛ محسن دانشیار | ||
| گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعاتی: سطح مطلوب انرژی و پروتئین مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دوره‌های مختلف پرورش (آغازین، رشد و پایانی) باعث بهبود رشد و عملکرد پرنده می‌شود. هدف: بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین جیره بر راندمان انرژی و پروتئین، خصوصیات لاشه و عملکرد بلدرچین‌های ژاپنی در دوره آغازین. روش کار: آزمایشی با استفاده از 450 قطعه جوجه یک‌روزه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش آزمون فاکتوریل 3×3 با 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار برای مدت 10 روز بر روی بستر انجام شد. جیره‌های آزمایشی شامل 3 سطح انرژی قابل متابولیسم (2700، 2800 و 2900 کیلوکالری در هر کیلوگرم جیره غذایی) و 3 سطح پروتئین خام (24، 25 و 26 درصد) بودند. در پایان دوره آزمایشی یک قطعه پرنده از هر تکرار به‌صورت تصادفی انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار گردید. نتایج: پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی انرژی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم و 24 درصد پروتئین خام، بازدهی لاشه، وزن ران و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل خوراک بیشتری در مقایسه با پرندگان سایر تیمارها داشتند (05/0>P). افزایش سطح پروتئین جیره تأثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت (05/0<P). بالاترین سطح انرژی (2900 کیلوکالری) موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک گردید درحالی‌که مصرف 2800 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی باعث کاهش وزن‌گیری در مقایسه با سطح پایین و بالای انرژی گردید (05/0>P). همچنین اثر متقابل بین سطوح انرژی و پروتئین، برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده گردید (05/0>P). همچنین مشخص گردید که سطح انرژی قابل متابولیسم جیره بر راندمان پروتئین، تأثیر معنی‌داری داشت (05/0>P)، به‌نحوی‌که پرندگان تغذیه شده با سطح انرژی 2900 کیلوکالری در کیلوگرم، راندمان پروتئین بهتری را نشان دادند. با افزایش انرژی جیره، پروتئین مصرفی به لحاظ عددی کاهش یافت (095/0=P). علاوه‌براین سطح پروتئین جیره بر مقدار پروتئین مصرفی تاثیر معنی‌دار داشت، به‌طوری‌که با افزایش سطح پروتئین جیره از 24 به 26 درصد، پروتئین مصرفی توسط پرندگان نیز افزایش پیدا کرد (05/0>P). پرندگان تغذیه شده با سطوح انرژی 2700 و 2900 کیلوکالری در کیلوگرم به‌ترتیب بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه را داشتند (05/0>P) و پرندگان تغذیه شده با 25 و 26 درصد پروتئین خام بیشترین و پرندگان تغذیه شده با 24 درصد پروتئین خام کمترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند (05/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می‌کند که استفاده از سطح انرژی 2700 کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین خام 24 درصد در جیره آغازین، موجب بهبود عملکرد تولیدی بلدرچین‌های ژاپنی می‌شود. زمینه مطالعاتی: سطح مطلوب انرژی و پروتئین مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دوره‌های مختلف پرورش (آغازین، رشد و پایانی) باعث بهبود رشد و عملکرد پرنده می‌شود. هدف: بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین جیره بر راندمان انرژی و پروتئین، خصوصیات لاشه و عملکرد بلدرچین‌های ژاپنی در دوره آغازین. روش کار: آزمایشی با استفاده از 450 قطعه جوجه یک‌روزه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش آزمون فاکتوریل 3×3 با 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار برای مدت 10 روز بر روی بستر انجام شد. جیره‌های آزمایشی شامل 3 سطح انرژی قابل متابولیسم (2700، 2800 و 2900 کیلوکالری در هر کیلوگرم جیره غذایی) و 3 سطح پروتئین خام (24، 25 و 26 درصد) بودند. در پایان دوره آزمایشی یک قطعه پرنده از هر تکرار به‌صورت تصادفی انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار گردید. نتایج: پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی انرژی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم و 24 درصد پروتئین خام، بازدهی لاشه، وزن ران و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل خوراک بیشتری در مقایسه با پرندگان سایر تیمارها داشتند (05/0>P). افزایش سطح پروتئین جیره تأثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت (05/0<P). بالاترین سطح انرژی (2900 کیلوکالری) موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک گردید درحالی‌که مصرف 2800 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی باعث کاهش وزن‌گیری در مقایسه با سطح پایین و بالای انرژی گردید (05/0>P). همچنین اثر متقابل بین سطوح انرژی و پروتئین، برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده گردید (05/0>P). همچنین مشخص گردید که سطح انرژی قابل متابولیسم جیره بر راندمان پروتئین، تأثیر معنی‌داری داشت (05/0>P)، به‌نحوی‌که پرندگان تغذیه شده با سطح انرژی 2900 کیلوکالری در کیلوگرم، راندمان پروتئین بهتری را نشان دادند. با افزایش انرژی جیره، پروتئین مصرفی به لحاظ عددی کاهش یافت (095/0=P). علاوه‌براین سطح پروتئین جیره بر مقدار پروتئین مصرفی تاثیر معنی‌دار داشت، به‌طوری‌که با افزایش سطح پروتئین جیره از 24 به 26 درصد، پروتئین مصرفی توسط پرندگان نیز افزایش پیدا کرد (05/0>P). پرندگان تغذیه شده با سطوح انرژی 2700 و 2900 کیلوکالری در کیلوگرم به‌ترتیب بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه را داشتند (05/0>P) و پرندگان تغذیه شده با 25 و 26 درصد پروتئین خام بیشترین و پرندگان تغذیه شده با 24 درصد پروتئین خام کمترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند (05/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می‌کند که استفاده از سطح انرژی 2700 کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین خام 24 درصد در جیره آغازین، موجب بهبود عملکرد تولیدی بلدرچین‌های ژاپنی می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انرژی؛ بلدرچین ژاپنی؛ پروتئین؛ خصوصیات لاشه؛ عملکرد | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 865 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 914 |
||