آمار
| تعداد نشریات | 44 |
| تعداد شماره‌ها | 1,303 |
| تعداد مقالات | 16,020 |
| تعداد مشاهده مقاله | 52,489,134 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,216,809 |
اثرات کشندگی آبامکتین و پروپارژیت بر کنه ی تارتن دو لکه ای Tetranychus urticae Koch (Acari, (Tetranychidae جمعیت مغان، و کارایی اثرات باقیمانده ی آنها در گیاه لوبیا | ||
| پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی | ||
| مقاله 1، دوره 6، شماره 3، آذر 1396، صفحه 1-9 اصل مقاله (649.24 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| لاله ابراهیمی* 1؛ محمدرضا شیری2 | ||
| 1استادیار بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران. | ||
| 2استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران. | ||
| چکیده | ||
| چکیده به منظور مقایسهی اثرات کشندهی آبامکتین و پروپارژیت و همچنین ماندگاری این اثرات روی گیاه لوبیا، افراد بالغ Tetranychus urticae در آزمایشهای جداگانه مورد تیمار قرار گرفتند. از روش آغشته کردن قطعهی برگی و قرار دادن آن روی بستر مرطوب، برای تیمار کنهها استفاده شد. پنج غلظت از هر ترکیب شیمیایی تهیه و برای هر غلظت در هر تکرار از 20 کنهی بالغ استفاده گردید و آزمایش حداقل سه بار تکرار شد واحد تکرار شامل یک پتریدیش با درپوش دارای تهویه و کفپوشی از پنبه مرطوب، حاوی قطعهی برگ (به طول و عرض دو سانتیمتر) آلوده به ترکیب شیمیایی بود که 20 کنهی بالغ روی آن قرار داشت. ثبت مرگ و میر 48 ساعت پس از تیمار انجام شد. برای بررسی کارایی باقیماندهی کنهکشها، گیاهان لوبیا با یک بیستم دوز توصیه شدهی مزرعهای تیمار شدند. در فواصل زمانی یک، سه، هفت، 10 ، 14 و 21 روز پس از تیمار، از برگها قطعههای برگی تهیه و 20 کنهی بالغ روی هر قطعه منتقل و پس از 48 ساعت تلفات ثبت گردید. آزمایش برای هر ترکیب سه بار تکرار شد و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده گردید. تجزیهی پروبیت دادههای آزمایش کشندگی نشان داد که مقادیر غلظت کشندهی 20 درصد، 50 درصد و 90 درصد برای آبامکتین به ترتیب 108/0، 417/0و 26/3 پیپیام و برای پروپارژیت به ترتیب 657/0، 26/2 و 90/14 پیپیام از فراوردهی تجاری بود. نتایج بررسی کارایی باقیماندهی کنهکشها روی گیاه لوبیا نشان داد که آبامکتین منجر به تلفات 100 درصد کنه در یک روز پس از سمپاشی با غلظت یک بیستم دوز توصیه شدهی مزرعهای گردید که این مقدار به 62/55 درصد در 21 روز پس از سمپاشی کاهش یافت. این مقدار برای پروپارژیت یک روز پس از سمپاشی 81 درصد بود که 21 روز پس از سمپاشی به صفر درصد کاهش یافت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه های کلیدی: تجزیه ی پروبیت؛ دوز توصیه شده ی مزرعه ای؛ Tetranychus urticae | ||
| مراجع | ||
|
شیری م ر، چوکان ر و علی اف ر ت. 1394. تاثیر تنش خشکی بر اثر ژن و قابلیت ترکیب لاینهای ذرت دانهای. مجله بهنژادی نهال و بذر 1-31: 440-421. سعیدی ز، و اربابی م. . . 1386مقایسه کارایی دوازده کنهکش/حشرهکش در دو سـطح آلـودگی مـزارع لوبیـا آلـوده بـه کنـه تـارتن دولکـهای Tetranychus urticae Koch درمنطقه لردگان استان چهارمحال و بختیاری. پژوهش و سازندگی 76: 25-31. Beers EH, Riedl H and Dunley JE, 1998. Resistance to abamectin and reversion to susceptibility to fenbutatin oxide in spider mite (Acari: Tetranychidae) populations in the Pacific Northwest. Journal of Economic Entomology 91: 352- 360. Bolland HR, Gutierrez J and Flechtmann CH. 1998. World catalogue of the spider mite family (Acari: Tetranychidae). Brill Publicaion, Leiden, 392 pp. Brandenburg R, Kennedy G. 1987. Ecological and agricultural considerations in the management of two spotted spider mite (Tetranychus urticae Koch). Agricultural and Zoological Review 2: 185–236. Cahill M, Byrne FJ, German K, Denholm I and Devonshire AL. 1995. Pyrethroid and organophosphate resistance in the tobacco whitefly Bemisia tabaci (Homoptera: Aleyrodidae). Bulletin of Entomological Research 85:181-187. Campos F, Dybas RA and Krupa DA. 1995. Susceptibility of Two Spotted Spider mite (Acari, Tetranychidae) populations in California to abamectin. Journal of Economic Entomology 88: 225- 231. Clark JM, Scott JG, Campos F and Bloomquist JR. 1995. Resistance to avermectins - extent, mechanisms, and management implications. Annual Review Entomology 40: 1 -30. Cloyd RA, Galle CL, Keith SR and Kemp KE. 2009. Evaluation of persistence of selected miticides against the Two spotted Spider Mite, Tetranychus urticae Horticulture Science 44: 476–480. Hoy MA. 2011. Agricultural Acarology: Introduction to Integrated Mite Management, Vol 7. CRC Press, Boca Raton. Jeppson LR, Keifer HH, Baker EW. 1975. Mites injurious to economic plants. University of California Press, California. Lagziri M, E Amrani A. 2009. Effect of a microbial-based acaricidal product on spotted and predatory spider mites. African Crop Science Journal 17: 119-123. Lasota JA and Dybas RA. 1991. Avermectins, a novel class of compounds: Implications for use in arthropod pest control. Annual Review Entomology 36: 91–117. Putter I, MacConnell JG, Preiser FA, Haidri AA, Ristich SS, and Dybas R. 1981. Avermectins: Novel insecticides, acaricides and nematicides from a soil microorganism. Experientia 37:963–964. Saito Y. 1983. The concept of «life types» in Tetranychinae. An attempt to classify the spinning behavior of Tetranychinae. Acarologia 24: 377–391. SAS. 2012. SAS Version 9.4. Cary, N.C.: SAS Institute. Stumpf N and Nauen R. 2001. Cross-resistance, inheritance, and biochemistry of mitochondrial electron transport inhibitor-acaricide resistance in Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae). Journal of Economic Entomology 94: 1577-1583. Van Leeuwen T, Vontas J, Tsagkarakou A, Dermauw W and Tirry L. 2010. Acaricide resistance mechanisms in the two-spotted spider mite, Tetranychus urticae and other important Acari: a review. Insect Biochemistry and Molecular Biology 40: 563–572. Wislocki PG, Grosso LS, and Dybas RA. 1989. Environmental Aspects of Abamectin Use in Crop Protection, p. 182–200. In: Campbell WC (ed.). Ivermectin and abamectin. SpringerVerlag, New York, NY. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 867 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 995 |
||