تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,489,467 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,217,013 |
بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت اسبهای کرد ایران | ||
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
مقاله 8، دوره 27، شماره 1، خرداد 1396، صفحه 95-102 اصل مقاله (1.18 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
محمد امین وحدانی مناف1؛ محمد رضا مشایخی* 1؛ علی حسن پور2؛ محمد رضا ایوبی3 | ||
1گروه ژنتیک ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی | ||
2گروه علوم درمانگاهی دامپزشکی ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی | ||
3واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران | ||
چکیده | ||
زمینه مطالعاتی: نژادهای مختلفی از اسبها وجود دارد و این نژادها را میتوان با استفاده از شاخصهای مورفولوژیکی از یکدیگر تمییز داد. با این وجود این روش دقیق نیست و با خطا همراه است. برای جبران این کاستی امروزه پژوهشگران از ریزماهوارهها به عنوان شاخص تعیین نژاد و مطالعه جمعیت اسبها استفاده میکنند زیرا این روش بسیار دقیق میباشد. هدف: در این مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت اسبهای کرد ایران با استفاده از ریزماهوارهها مورد بررسی قرار گرفته شد. روش کار: در این مطالعه تنوع ژنتیکی 52 اسب نژاد کرد مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از مارکرهای ریزماهواره پیشنهادی ISAG استفاده شد. این مارکرها شامل ریزماهواره های VHL20، HTG4، AHT4 وHMS7 میباشد. این جایگاهها توسط روش مولتی پلکس PCR با چهار جفت پرایمر نشاندار به رنگ فلورسانس تکثیر شدند و اندازه محصولات حاصل از PCR توسط الکتروفورز مویینه جداسازی و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: دادهها نشان داد که تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت اسبهای کرد وجود دارد. تعداد آللهای مشاهده شده برای هر جایگاه از 8 تا 13 متغیر بوده است و مارکر AHT4 با 13 آلل دارای بیشترین تعداد آلل و بیشترین هتروزیگوسیتی میباشد. جایگاههای HTG4 و HMS7 دارای 8 آلل می باشند که کمترین تعداد آلل در میان جایگاههای بررسی شده را دارا میباشند و جایگاه HTG4 دارای پایینترین مقدار هتروزیگوسیتی میباشد. نتیجهگیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده فراوانی بالای تنوع ژنتیکی جمعیت اسب های کرد در مقایسه با سایر نژادهای اسب می باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
اسب کرد؛ ریزماهواره؛ تنوع ژنتیکی؛ مولتی پلکسPCR | ||
مراجع | ||
Aberle KS, Hamann H, Drögemüller C and Distl O, 2004. Genetic diversity in German draught horse breeds compared with a group of primitive, riding and wild horses by means of microsatellite DNA markers. Journal of Animal Genetics 35: 270-277.
Azor PJ, Valera M, Gomez DM, Goyache F and Molina A, 2007. Genetic characterization of the Spanish Trotter horse breed using microsatellite markers. Journal of Genetics and Molecular Biology 30:37-42.
Beate D. Scherf (Ed.), World Watch List for Domestic Animal Diversity, second ed ,1995. FAO, Rome, Italy.
Goldstein DB and Pollock DD, 1997. Launching microsatellttes: a review of mutation. processes and methods of phylogenetic inference. The Journal of Heredity 88: 335-342.
Behruziniya S, Mir Hoseini SZ, Afraz F, Mohammadi SA, Shahbazi S and Delir Sefat SB, 2013. Study of Genetic Diversity in Iranian Turkmen Horse by Four Microsatellite Markers, Iranian Journal of Animal Science Research 4: 345-351(In Persian).
Khanshour AM, Conant EK, Juras R and Cothran EG, 2013. Microsatellite analysis for parentage testing of the Arabian horse breed from Syria. Turkish. Journal of Veterinary and Animal Sciences 37:9-14.
Lee SY. and Cho GJ, 2006. Parentage testing of Thoroughbred horse in Korea using microsatellite DNA typing. Journal of Veterinary Science 7:63-67.
Mahrous KF, Hassanane M, Mordy MA, Shafey HI and Hassan N, 2011. Genetic variations in horse using microsatellite markers. Journal of Genetic Engineering and Biotechnology 9:103-9.
Marklund S. Ellegren H. Eriksson S. Sandberg K and Andersson L, 1994. Parentage testing and linkage analysis in the horse using a set of highly polymorphic horse microsatellites. Journal of Animal Genetics 25: 19-23.
Mills DS and McDonnell SM, 2005. The domestic horse: the origins, development and management of its behaviour. Cambridge University Press.
Miller SA, Dykes DD and Polesky HF, 1988. A simple salting out procedure for extracting DNA from human nucleated cells. Nucleic Acids Research 16:1215–1215.
Nicholas FW, 2009. Introduction to veterinary genetics. John Wiley & Sons.
Olsen SL, 2006. "Early horse domestication on the Eurasian steppe."Documenting domestication: New genetic and archaeological paradigms:20: 245-269.
Seyedabadi HR, Amirinia S, Banabazi MH, and Emrani H, 2006. Parentage verification of Iranian Caspian horse using microsatellites markers. Iranian Journal of Biotechnology 4:260-264.
Shelyov AV, Melnyk OV, Suprun IO, Spyrydonov VG, Melnychuk SD, Dzitsiuk VV, Gopka BM, 2014. The Comparative Analysis of the Allele Pool of Thoroughbred Horses in Different Countries. Iranian Journal of Applied Animal Science. 4: 637-41.
Wade CM, Giulotto E, Sigurdsson S, Zoli M and Gnerre S, 2009. Genome sequence, comparative analysis, and population genetics of the domestic horse. Science 326: 865–867.
Weber JL, 1990. Informativeness of human (dC-dA)n- (dG-dT)n polymorphisms. Genomics 7: 524–30. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,223 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,046 |