تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,486,865 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,907 |
تحلیل کارایی فنی با استفاده از ردپای اکولوژیکی و ظرفیت زیستی | ||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
دوره 33، شماره 2، تیر 1402، صفحه 193-205 اصل مقاله (822.19 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/saps.2022.51311.2865 | ||
نویسنده | ||
مرتضی مولائی* | ||
گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه ارومیه | ||
چکیده | ||
اهداف: ردپای اکولوژیکی بهعنوان شاخصی برای ارزیابی میزان استفاده از منابع یا سرمایههای طبیعی است؛ که هر چه مقدار آن بیشتر باشد نشاندهنده بهرهبرداری بیشتر از منابع برای رفع نیازهای بشر و دفع ضایعات تولید شده توسط آنهاست. هدف از این مطالعه، برآورد کارایی فنی اقتصاد ایران با استفاده از ردپای اکولوژیکی میباشد. مواد و روشها: برای این منظور، دادههای مربوط به نهادهها (ردپای اکولوژیکی و جمعیت) و ستاده (تولید ناخالص داخلی) برای دورهی 2017-1961 جمعآوری و تحلیل آنها با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها انجام شد. یافتهها: نتایج نشان میدهد که در سالهای قبل از 1980 کمبود اکولوژیکی و در سالهای بعد از آن مازاد اکولوژیکی وجود دارد. میانگین کارایی فنی در دورهی کمبود و مازاد اکولوژیکی و برای کل دوره بهترتیب 97/0، 65/0 و 75/0 بهدست آمد. بین کارایی فنی در دوره کمبود و مازاد اکولوژیکی نیز اختلاف معنیداری از لحاظ آماری وجود دارد. پیشنهادات: توصیه میشود سیاستهای مناسبی برای کاهش ردپای اکولوژیکی و افزایش ظرفیت زیستی اتخاذ و اجرا شود تا نسبت ردپای اکولوژیکی به ظرفیت زیستی به مرور زمان کاهش یافته و پایداری در اقتصاد بهوجود آید. همچنین پیشنهاد میشود یا جمعیت کاهش یابد یا اینکه دانش و آگاهی افراد در ارتباط با مصرف و استفاده از سرمایههای طبیعی بالا رود، تا میزان مصرف سرمایههای طبیعی و ردپای اکولوژیکی کاهش یابد. همچنین پیشنهاد میشود استفاده از منابع تجدیدپذیر جایگزین منابع تجدیدناپذیر شده و از منابع تجدیدپذیر به شکل بهینه استفاده شود. | ||
کلیدواژهها | ||
ایران؛ تحلیل پوششی دادهها؛ ردپای اکولوژیکی؛ ظرفیت زیستی؛ اقتصاد | ||
مراجع | ||
Aghyari Hir T, Honarvar H and Alizadeh Aghdam M.B. 2017. Mediating Role of Consumerism on the Relationship between Materialism and Ecological Footprint (The case of Urmia Citizens). Quarterly Journal of Environmental Education and Sustainable Development, 6(1): 1-136. (In Persian).
Charfeddine L and Mrabet Z. 2017. The Impact of Economic Development and Social Political Factors on Ecological Footprint: A Panel Data Analysis for 15 MENA Countries. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 76: 138–154. Daliri H and Mehrgan N. 2015. Measuring Sustainable Development in the Khorasan Provinces of Iran. Journal of Economics and Regional Development, 22(9): 1-30. (In Persian).
Dashti G, Mohammadpour Z and Ghahremanzadeh M. 2020. Evaluating the Relationship between Economic and Environmental Efficiency in Iranian Agriculture Sector. Journal of Agricultural Science and Sustainable Production, 30(4), 199-211. (In Persian).
Fakher H, Abedi Z and Shaygani B. 2018. Investigating the Relationship between Trade and Financial Openness with Ecological Footprint. Economic Modeling, 11(40): 49-67. (In Persian).
Farrell M.J. 1957. The Measurement of Productive Efficiency. Journal of Royal Statistics Society, 120 (A): 253–281.
Fu W, Turner JC, Zhao J and Du G. 2015. Ecological Footprint (EF): An Expanded Role in Calculating Resource Productivity (RP) Using China and The G20 Member Countries as Examples. Ecological Indicators, 48: 464–471.
Gharakhluo M, Hataminezhad H, Baghvand A and Yalve M. 2013. Urban Sustainable Development Assessment with Regard to Footprint Ecological Method (Case Study: Kermanshah City). Human Geography Research, 45(2): 105-120. (In Persian).
Global Footprint Network (Ed.). 2018. National Footprint Accounts. 2018th ed. Global Footprint Network, Oakland, CA, USA.
Greene, W. H. 2002. Econometric Analysis, Fifth edition, Prentice Hall.
Hervieux MS and Darné O. 2014. Production and Consumption-Based Approaches for The Environmental Kuznets Curve in Latin America Using Ecological Footprint. Document de Travail Working Paper, Lemana, EA 4272: www.univ-nantes.fr/iemniae/recherche.
Jorgenson AK and Burns TJ. 2007. The Political-Economic Causes of Change in The Ecological Footprints of Nations, 1991–2001: A Quantitative Investigation. Social Science Research, 36: 834–853.
Kruskal WH and Wallis WA. 1952. Use of Ranks in One-criterion Variance Analysis. Journal of the American Statistical Association, 47: 583–621.
Lin D, Hanscom L, Murthy A, Galli A, Evans M, Neill E, Mancini MS, Martindill J, Medouar FZ, Huang S and Wackernagel M. 2018. Ecological Footprint Accounting for Countries: Updates and Results of The National Footprint Accounts, 2012–2018. Resources, 7 (58): 1-22.
Marti L, Puertas R. 2020. Analysis of the Efficiency of African Countries Through Their Ecological Footprint and Biocapacity. Science of the Total Environment, 722: 137504.
Molaei M, Besharat E and Mohammadi M. 2020. Factors Affecting the Consumption of Ecological Resources in Iran Using Economic Approach. Journal of Environmental Science and Technology, 22(8): 377-388. (In Persian).
Molaei M, Sani F. 2015. Estimating Environmental Efficiency of the Agricultural Sector. Journal of Agricultural Science and Sustainable Production, 25(2): 91-101. (In Persian)
Molaei M and Basharat E. 2015. Investigating Relationship between Gross Domestic Product and Ecological Footprint as an Environmental Degradation Index. Journal of Economic Research (Tahghighat- E- Eghtesadi), 50(4): 1017-1033. (In Persian).
Molaei M and Sani F. 2016. Estimation of Technical and Environmental Efficiency of Dairy Farms in Sarab County (Data Envelopment Analysis Approach). Journal of Animal Science Research, 25(4): 141-155. (In Persian).
Mrabet Z and Alsamara M. 2017. Testing the Kuznets Curve Hypothesis for Qatar: A Comparison Between Carbon Dioxide and Ecological Footprint. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 70: 1366-1375.
Ozcan B, Ulucak R and Dogan E. 2019. Analyzing Long Lasting Effects of Environmental Policies: Evidence from Low-Middle-and High-Income Economies. Sustainable Cities and Society, 44: 130–143.
Parsasharif H, Amirnejad H and Taslimi M. 2021. Investigating and Determining the Factors Affecting the Ecological Footprint of Selected Asian and European Countries. Agricultural Economics Research, 13(2): 155-172. (In Persian).
Rees W.E. 1992. Ecological Footprint and Appropriated Carrying Capacity: What Urban Economics Leave Out. Environment and Urbanization, 4 (2): 121–130.
Rees WE and Wackernagel M. 1994. Ecological Footprint and Appropriated Carrying Capacity: Measuring the Natural Capital Requirements of The Human Economy. Investing in Natural Capital: The Ecological Economics Approach to Sustainability, Eds. Jansson, A.M., Hammer, M., Folke, C., Costanza R. (1994) Island Press Washington DC. pp. 362–390.
Reinhard R, Lovell CAK and Thijssen G.J. 2000. Environmental Efficiency with Multiple Environmentally Detrimental Variables, Estimated with SFA and DEA. European Journal of Operational Research, 121: 287-303.
Rudolph A and Figge L. 2017. Determinants of Ecological Footprints: What Is the Role of Globalization?. Ecological Indicators, 81: 348–361.
Shortall OK and Barnes A.P. 2013. Greenhouse Gas Emissions and the Technical Efficiency of Farmers. Journal of Ecological Indicators, 29: 478-488.
Solarin SA and Bello M.O. 2018. Persistence of Policy Shocks to An Environmental Degradation Index: The Case of Ecological Footprint In 128 Developed and Developing Countries. Ecological Indicators, 89: 35–44.
Ulucak R and Lin D. 2017. Persistence of Policy Shocks to Ecological Footprint of the USA. Ecological Indicators, 80: 337–343.
Wilcoxon F. 1945. Individual Comparisons by Ranking Methods. Biometrics, 1: 80–83.
Yilanci V, Gorus MS and Aydin M. 2019. Are Shocks to Ecological Footprint in OECD Countries Permanent or Temporary? Journal of Cleaner Production, 212: 270–301. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 246 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 231 |