آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شمارهها | 1,423 |
| تعداد مقالات | 17,550 |
| تعداد مشاهده مقاله | 56,856,269 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,848,439 |
واکاوی معنای تعلیم و تعالی آدمی در نظام فکری سقراط-افلاطون | ||
| مجله پژوهش های فلسفی | ||
| مقاله 4، دوره 16، شماره 40، 1401، صفحه 52-67 اصل مقاله (994.34 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2022.51933.3237 | ||
| نویسندگان | ||
| علیرضا شفیعیون* 1؛ حسین کلباسی اشتری2 | ||
| 1دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
| 2استاد فلسفه، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| بررسی مسئلة تعلیموتربیت نزد سقراط-افلاطون و سوفیستها بهمعنای بررسی نگرش ایشان نسبت به رشد انسان در هستی و چگونگی حرکت آدمی در مسیر نیکبختی خویش است. در دوران کلاسیک یونان، سوفیستها بیان کردند که تلاش برای کشف قواعد هستی امری بیهوده است. از نظر ایشان انسان تربیتیافته و نیکبخت با یادگیری مهارتهای انضمامی نظیر سخنوری و کاربست این مهارتها در زندگی اجتماعی شکل میگیرد. در برابر این شیوۀ تربیتی، سقراط معتقد بود که معنای حقیقی تربیت نمیتواند منحصر در این نوعِ از آموزهها باشد بلکه انسان باید نسبت به خودِ نیکبختی معرفت پیدا کند. آدمی تا زمانی که معرفتی حقیقی نسبت به معنای نیکبختی نداشته باشد هرگز نمیتواند جایگاه خواستهها و امیال خود و مهارتهایی نظیر سخنوری را در جهت نیل به نیکبختی راستین دریابد. سقراط با بیان ایدۀ خیر بهعنوان منشأ و غایت نیکبختی و با طرح تمثیل غار نشان میدهد که هستی شامل واقعیات ذومراتب است. او ضمن نقد تعریف و کاربست سوفیست از سخنوری، شاگردان او را فاقد معرفت دانسته و رشد حقیقی را در دیالکتیک میباید. دیالکتیکِ سقراط بیانگر ضرورت طیکردن مراتب واقعیت همراه با پرسش از حقیقت جایگاه هر امری توسط انسان است. در همین راستا او به گفتوگو با مردمان جامعة خویش میپرداخت. در این نظام تربیتی، مربی فردی است که با واقعیت عالم آشنا بوده و با ایجاد پرسش، مرتبة فهم متربی و تناقضات دانستههای وی را به او نشان میدهد. بدین ترتیب او را نسبت به جهل خود، آگاه کرده و بستر حرکتی مشترک را برای یافتن حقایق ایجاد میکند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| نظام تربیتی سقراط و افلاطون؛ دیالکتیک سقراط و افلاطون؛ رشد و تعالی آدمی؛ سقراط و افلاطون | ||
| مراجع | ||
|
افلاطون. (۱۳۹۸). دورۀ آثار افلاطون، ترجمه محمدحسین لطفی و رضا کاویانی، تهران: خوارزمی. تسلر، ادوارد. (۱۳۹۵). کلیات تاریخ فلسفۀ یونان، ترجمه حسن فتحی، تهران: حکمت. کرفرد، جورج. (۱۳۹۲). سوفسطاییان، ترجمه حسن فتحی. از آغاز تا افلاطون، (صص. ۳۴۷-۳۸۲). تهران: حکمت. گمپرتس، تئودور. (۱۳۷۵). متفکران یونانی، چاپ اول، تهران: خوارزمی. ورنر، شارل. (۱۳۵۳). سیر حکمت در یونان، ترجمه بزرگ نادرزاده، تهران: زوار. یگر، ورنر. (۱۳۹۳). پایدیا، ترجمه محمد حسین لطفی، تهران: خوارزمی. Corey, David. D. (2015). The Sophist in Plato’s Dialogues, New York, United States: State University of New York. Gomprez, T. (1996). Greek Thinkers, Translated by M.H. Lotfi, Tehran: Khwarazmi. (in persian) Jaeger, W. (2013). Paideia, Translated by M.H. Lotfi, Tehran: Khwarazmi. (in persian) Kerferd, G.B. (2003). The Sophists, Translated by H.Fathi, Tehran: Hekmat. (in persian) Plato. (2019). Dialouges, Translated by Mohammad Hassan Lotfi; Reza Kaviani, 4, Tehran: Kharazmi Publication. (in persian) Werner, C. (1974). Greek Philosophy, Tranlated by B.Naderzad, Tehran: Zavar. (in persian) Zeller, E. (2016). Outlines of the history of Greek philosophy, Translated by H.Fathi, Tehran: Hekmat (in persian) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 657 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 583 |
||