رویکردها و روش های آموزش تفکر فلسفی به کودکان

اکبری، احمد؛ جاویدی کلاته جعفرآبادی، طاهره؛ شعبانی ورکی، بختیار؛ تقوی, محمد. (1391). رویکرد انتگرال به برنامه فلسفه برای کودکان . (p4c)پژوهش‌نامه مبانی تعلیم‌وتربییت، 2(2), 98-75.

اکوان، محمد (1388). تربیت فلسفی و حکمت زندگی. خلاصۀ مقالات تربیت فلسفی سیزدهمین همایش بزرگداشت ملاصدرا، سال 1،تهران: حکمت اسلامی صدرا.

آقایانی چاوشی، جعفر. (1386). فلسفه برای کودکان در ایران علیه استبداد نظام آموزشی. روزنامه ایران. شماره 3887: 10.

باقری، خسرو؛ سجادیه، نرگس؛ توسلی، طیبه. (1389). رویکردها و روش‌های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. تهران: پژوهشگاه مطالعات فرهنگی و اجتماعی.

برگمن، گریگوری. (1398). کتاب کوچک فلسفه: حکمت بزرگترین اندیشمندان جهان به زبانی خودمانی. ترجمه کیوان قبادیان. تهران: انتشارات اختران.

برهمن، مریم؛ خدابخشی صادق‌آبادی، فاطمه. (1396). آموزش فلسفه برای کودکان. پیشرفت‌های نوین در علوم رفتاری. 2(۹): ۱۰۴-۹۰.

حسینی، افضل‌السادات؛ حسینی، سیدحسام. (1390). بررسی رویکردهای مختلف در برنامه آموزش فلسفه برای کودکان و نسبت آن با برنامه درسی رسمی. اندیشه‌های نوین تربیتی. 7 (2):175-147.

دهقانی، علی‌اکبر. (1391). بررسی مؤلفه‌های نظری آموزش فلسفه برای کودکان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام‌نور.

ستاری، علی. (1395). رویکردهاى مواجهه با برنامة درسى فلسفه براى کودکان و معرفى راهکار مناسب براى کاربست آن در ایران. فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، 15(58): 70-50.

عظیمی دوست، مریم. (1391). آموزش فلسفه به کودکان نزد برخی از متفکرین اسلامی و دانشمندان معاصر غرب. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه الزهرا (س).

علی جعفری، کوثر. (1397). روش آموزش فلسفه اسلامی به کودکان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. مجتمع آموزش عالی امام خمینی، مدرسه حکمت و دین‌پژوهی.

فتحی لیلا، احقر قدسی، نادری عزت‌الله. (1397). تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان (p4c)به روش پژوهش مشارکتی بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان. فصلنامه علمی - پژوهشی خانواده و پژوهش. ۱۵(۱):۱۸-۷.

قائدی، یحیی (1387). آموزش فلسفه به کودکان، بررسی مبانی نظری. تهران: انتشارات دواوین.

قائدی، یحیی؛ سلطانی, سحر. (1390). فلسفة ویتگنشتاین و برنامة فلسفه برای کودکان (P4C). تفکر و کودک 2(3): 107-91.

مجیب، فرشته. (1383). از قصه تا قصه‌گویی، ماهنامه کتاب ماه کودک و نوجوان، سال هفتم، شماره 7.

مرادخانی، حجت‌اله. (1394). نگاهی به تاریخچه برنامه آموزش فلسفه برای کودکان. نشریه مدیریت ارتباطات. 61: 51-50.

ملازم، ندا (1390). اهمیت و تأثیر تفکّر فلسفی برای کتابداران، کتاب ماه کلیات، شماره 163: 9.

ملکی پیر بازاری، علی. (1391). مقایسه و تبیین شباهت‌ها و تفاوت‌ها در اهداف و روش آموزش فلسفه به کودکان در فرهنگ‌های شرق، غرب و اسلام. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

ناجی، سعید (1387). کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان (گفت وگو با پیشگامان انقلابی نو در تعلیم و تربیت). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

ناجی، سعید. (1388). برداشتی نو از تعلیم و تربیت اسلامی (بازیابی مؤلفه‌های برنامه فلسفه برای کودکان و نوجوانان). نشریه فرهنگ، 22(69): 214-177.

ناجی، سعید؛ عسکری، سمانه. (1397). راهنمای انیمیشن‌هایی برای کلاس فلسفه برای کودکان. تهران: انتشارات کرگدن.

ناجی، سعید؛ عسکری، سمانه. (1399). بازی‌های فکری - فلسفی برای کودکان (همراه کارت بازی). تهران: انتشارات کرگدن.

هدایتی، مهرنوش. (1393). به کودکان اعتماد کنیم (مبانی روان‌شناسی روش‌شناختی در برنامه فلسفه برای کودکان). تهران: پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی.

Aghaani Chavoshi, J. (2007). Philosophy for children in Iran against the tyranny of the educational system. Iran Newspaper. 3887: 10. (in Persian)

Aghajani Hashtchin, T. (2011). Role of play in social skills and intelligence of children. Journal of Procedia Social and Behavioural Sciences. 30, 2272-2279. DOI.org/10.1016/j.sbspro.2011.10.444.

Akbari, A., Javidi Kalatehjafarabadi, T., Shabani Varaki, B., Taqhavi, M. (2012). Integral approach to philosophy for children (p4c). Journal of Foundations of Education, 2(2): 75-98. (in Persian) https://doi.org/10.22067/FE.V2I2.12764.

Akwan, M. (2009). Philosophical education and life wisdom. Summary of Philosophical Education Articles of the 13th Mullah Sadra Commemoration Conference, Year 1, Tehran: Hikmat Islamic Sadra. (in Persian)

Ali Jafari, K. (2018). The method of teaching Islamic philosophy to children. Master's thesis. Imam Khomeini Higher Education Complex, School of Wisdom and Religious Studies. (in Persian)

Arya, Maryam. (2008). Play and its influence on Mental Development of Children, Social and Cultural Papers.

Azimi Doost, M. (2012). Teaching philosophy to children with some Islamic thinkers and contemporary western scientists. Master's thesis. Al-Zahra University. (in Persian)

Bagheri, Kh., Sajjadieh, N., Tavasoli, T. (2010). Research approaches and methods in the philosophy of Education. Tehran: Research Institute of Cultural and Social Studies. (in Persian)

Bergen, D. (2002). The role of pretend play in children’s cognitive development. Early Childhood Research and Practice, 4: 1–12.

Bergman, G. (2019). The small book of philosophy: the wisdom of the world's greatest thinkers in a familiar language. Translated by Keyvan Qabadian. Tehran: Akhtaran Publications. (in Persian)

Brahman, M., Khodabakhshi Sadeghabadi, F. (2017). Teaching philosophy for children. The Journal of New Advances in Behavioral Sciences. 2(9): 104-90. (in Persian)

Farmahini Farahan, M. (2014). The stud y on challenges of teaching philosophy for children. Social and Behavioral Sciences. (116): 2141 – 2145. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.01.534.

Fathi, L.; Ahghar, G.; Naderi, E. (2018). Teaching Philosophy for Children (P4C) Using a Community of Inquiry Method and its Impact on Students’ Accountability. Quarterly Journal of Family and Research, 15(1): 7-18. (in Persian) https://doi.org/20.1001.1.26766728.1397.15.1.1.9.

Fisher, R. (1998). Teaching Thinking, Philosophical Inquiry in the Classroom. London: Castle Press.

Ghaedy, Y. (2008). Teaching philosophy to children, examining the theoretical foundations. Tehran: Devavin Publications. (in Persian)

Ghaedy, Y.; Soltani, S. (2011). The Relationship Between Wittgenstein’s Analytical Philosophy and Philosophy for Children Program (P4C). Quarterly Journals of Thinking and Children, 2(3): 91-107 (in Persian)

Haynes, J. (2002). Children as philosophers. London: Routledge Falmer.

Hedayati, M. (2014). Trusting Children (Foundations of Methodological Psychology in the Philosophy for Children Program). Tehran: Research Institute of Humanities and Cultural Studies. (in Persian)

Hosseini, A. S.; Hosseini, S. (2011). Examining different approaches in the philosophy education program for children and its relationship with the official curriculum. Journal of New thoughts on Education, 7(2): 175-147. (in Persian) https://doi.org/10.22051/JONTOE.2011.145.

Landreth, G. L. (2002). Therapeutic limit setting in the play therapy relationship. Professional Psychology: Research and Practice, 33(6): 529–535. https://doi.org/10.1037/0735-7028.33.6.529.

Maleki Pir Bazari, A. (2012). Comparing and explaining the similarities and differences in the goals and methods of teaching philosophy to children in Eastern, Western and Islamic cultures. Master's thesis. Islamic Azad University, Central Tehran branch. (in Persian)

Molazem, N. (2011). The importance and influence of philosophical thinking for librarians, Kitab Mah, (163): 9. (in Persian)

Moradkhani, H. E. (2015). A look at the history of the philosophy education program for children. Journal of Communication Management, (61): 51-50. (in Persian)

Mujib, F. (2004). From Tales to Storytelling", Monthly Book of Children and Teenagers, 7(7). (in Persian)

Naji, S. (2008). Philosophical exploration for children and teenagers (conversation with new revolutionary pioneers in education). Tehran: Research Institute of Humanities and Cultural Studies. (in Persian)

Naji, S. (2009). A new understanding of Islamic education and training (recovering the components of the philosophy program for children and teenagers). Farhang Magazine, 22(69): 177-214. (in Persian)

Naji, S.; Askari, S. (2018). Guide to animations for philosophy class for children. Tehran: Kargdan Publications. (in Persian)

Naji, S.; Askari, S. (2020). Intellectual-philosophical games for children (with playing cards). Tehran: Kargdan Publications. (in Persian)

Nichols, S.; Stich, S. (2000). A cognitive theory of pretense. Cognition, 74: 115– 147. https://doi.org/10.1016/S0010-0277(99)00070-0.

Sattari, A. (2016). The approaches dealing with philosophy for children’s curriculum and introducing a new strategy for its application in Iran. Quarterly Journal of Educational Innovations, 15(58): 50-70. (in Persian)

Topping, K. J.;  Trickey, S.;  Cleghorn, P. (2020). Philosophy for children (Educational PracticesSeries). UNESCO International Bureau of Education, Switzerland: International Academy of Education.

Trawick-Smith, J.; Dziurgot, T. (2011). Good-fit teacher-child play interaction and the subsequent autonomous play of preschool children. Journal of Early Childhood Research Quarterly. 26: 110-123. https://doi.org/10.1016/j.ecresq.2010.04.005.