«تعلّق به» و «گسستن از»؛ تأمّلی بر نسبت هرمنوتیک گادامر، پداگوژی انتقادی و سنّت

باقری نوع‌پرست، خسرو. (1389). درآمدی بر فلسفۀ تعلیم و تربیت در جمهوری اسلامی ایران، ج دوّم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

چناری، مهین. (1385). دیدگاه هرمنوتیک فلسفی گادامر و دلالت‌های آن در تعلیم و تربیت. رساله دکتری در فلسفۀ تعلیم و تربیت، دانشگاه تربیت مدرس.

راجی، ملیحه؛ باقری نوع‌پرست، خسرو؛ ایروانی، شهین؛ صباغیان، زهرا. (1391). نگاهی به فلسفه و روش آموزش بزرگسالان در دیدگاه پائولو فریره. نوآوری‌های آموزشی، 43: 113-138.

ریکور، پل. (1395). ایدئولوژی، اخلاق و سیاست. ترجمه مجید اخگر. تهران: نشر چشمه.

شورای عالی آموزش و پرورش (1390). مبانی نظری تحوّل بنیادین در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران. تهران: شورای عالی آموزش و پرورش.

کانت، امانوئل (1370). روشن‌گری چیست؟ ترجمه همایون فولادپور، کلک، 22: 48-57.

هولاب، رابرت سی. (1389). یورگن هابرماس نقد در حوزه عمومی: مجادلات فلسفی هابرماس با پوپری‌ها، گادامر، لومان، لیوتار، دریدا و دیگران. ترجمه حسین بشیریه. تهران: نشر نی.

Adler, M. J. (1982). The Paideia proposal. New York: Macmillan.

Bagheri Noaparast, Khosrow. (2008). Philosophy of education in Islamic republic of Iran (Vol. 2). Tehran: Elmi-Farhangi. (In Persian).

Chenari, Mahin. (2006). Gadamer's philosophical hermeneutic perspective and its implications in education. PhD Dissertation of Philosophy of Education, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran. (In Persian).

David Halpin, Alex Moore, Gwyn Edwards, Rosalyn George & Catherine Jones. (2000). Maintaining, Reconstructing and Creating Tradition in Education, Oxford Review of Education, 26(2): 133-144.

Feher, I. M. (2016). Prejudice and Pre- understanding. in N. Keane & C. Lawn (Eds.), The Blackwell companion to hermeneutics (pp. 280-288). West Sussex: John Wiley & Sons.

Freire, P. (2000). Pedagogy of the oppressed. M. B. Ramos (Trans.). New York: Continuum.

Gadamer, H. (1972). The Continuity of History and the Existential Moment. Philosophy Today, 16(3): 230-240.

Gadamer, H. (1992). Interview: writing and the living voice, in Hans-Georg Gadamer on Education, Poetry, and History: Applied Hermeneutics, D. Misgeld and G. Nicholson (eds), L. Schmidt and M. Reuss (trans.). Albany: State University of New York Press, pp. 63–71.

Gadamer, H. (1996). The Enigma of Health. Stanford, CA: Stanford University Press.

Gadamer, H. (2006). Truth and Method. J. Weinsheimer & D. G. Marshall (Trans. Rev.). New York: Continuum.

Giroux, H. (1985). Critical Pedagogy, Cultural Politics and the Discourse of Experience. Journal of Education, 167(2): 22-41.

Giussani, L. (2019). The Risk of Education. M. Sullivan (Trans.). Montreal: McGill-Queen University Press.

Habermas, J. (1988). On the logic of the Social Sciences. S. W. Nicholson and J. A. Stark (trans.). Cambridge: The MIT Press.

Helenius, T. (2022). Ricoeur and Gadamer. In T. George & G. Van Der Heiden (Eds.), The Gadamerian Mind (pp. 275-287). New York: Routledge.

Holub, R. C. (2010). Jurgen Habermas: Critic in the Public Sphere. H. Bashiriyeh (Trans.). Tehran: Ney. (in persian)

Hutchins, R. M. (1937). Tradition in Education. Bulletin of the American Association of University Professors (1915-1955), 23(7): 588-601.

Kant, I. (2001). What is Enlightment? H. Fooldapour (Trans.). Kelk, 22, 48-57. (In Persian).

Leiviska, A. (2015). The relevance of Hans-Georg Gadamer's concept of tradition to the philosophy of education. Educational theory, 65(5): 581-601.

Malpas, J. (2018). Hans-Georg Gadamer, The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2018 Edition), Edward N. Zalta (ed.), retrieved from https://plato.stanford.edu/archives/fall2018/entries/gadamer.

Medina, P. M. (1986). Hermeneutical principles for education based on Dewey's and Gadamer's philosophies. Master of Arts thesis in Education. The Ohio State University, Ohio.

Morrow, R., Torres, C. A. (2002). Reading Freire and Habermas; Critical pedagogy and transformative social change. New York: Teachers College Press, Columbia University.

Peters, M. A., Lankshear, C. (2003). Education and hermeneutics; A Freirean interpretation. In P. McLaren & C. Lankshear (Eds.), Politics of liberation (pp. 173-192). Routledge: London.

Raji, Maliheh.; Bagheri Noaparast, Khosrow.; Iravani, Shahin.; Sabaghian, Zahra. (2011). A new look into philosophy and method of adult education in Freire’s views. Educational Innovations, 43: 113-148. (In Persian).

Ricoeur, P. (2016). Ideology, Ethics and politics. M. Akhgar (Trans.). Terhan: Cheshmeh. (In Persian).

Supreme Council of Education (2011). Theoretical foundations of changing public education in Islamic Republic of Iran. Tehran: Supreme council of education. (In Persian).

Torres, C. A.; Morrow, R. A. (1998). “Paulo Freire, Jürgen Habermas, and critical pedagogy: Implications for comparative education”. Melbourne Studies in Education, 39(2): 1–20.