تعداد نشریات | 43 |
تعداد شمارهها | 1,268 |
تعداد مقالات | 15,627 |
تعداد مشاهده مقاله | 51,656,776 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,561,981 |
گسست از بیان امر الهیِ هگلی در پیکرسازی مدرن | ||
مجله پژوهش های فلسفی | ||
دوره 16، شماره 40، آبان 1401، صفحه 506-520 اصل مقاله (595.16 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2022.52063.3266 | ||
نویسنده | ||
محبوبه اکبری ناصری | ||
دکتری فلسفه هنر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
هگل از معدود متفکرانی است که به هنر پیکرسازی اندیشیده است. وی در کتاب پدیدارشناسیِ روح در ذیل مبحث دین به طور موجز و در درسگفتارهای زیباشناسی به تفصیل دربارۀ پیکرسازی سخن گفته است. ویژگی مشترک این دو متن آن است که امر مطلق که مترادف امرِ الهی است در هر دو متن، توانسته است از طریق پیکرتراشی در حد توان و ظرفیت هنر به بیان آگاهی از خویشتن بپردازد. هگل، هنر پس از رُمانتیک را پایانیافته میداند و معتقد است که هنر دیگر نمیتواند نمایانگر و بیانگر نیاز روح باشد زیرا دیگر هنر نیاز مبرم روح نیست. پیکرسازی مدرن تفاوت ماهوی با تلقی هگل از این هنر دارد با این حال این تلقی جدید از پیکرسازی هم از بطن اندیشۀ هگل قابل دریافت است. هگل هنر پیکرسازی را بیانگر و بازنمایانندۀ امر الهی در مراحل مختلف تاریخ (اعم از تاریخ دین و تاریخ هنر) میداند. در هنر مدرنیسم، پیکرۀ انسان به عنوان مأمن و معبد روح، متلاشی شده است و هنر پیکرسازی دیگر نمیتواند بیانگر امر الهی باشد. در واقع بنیاد پیکرسازی مدرن، اصالت بشر است و امور فردی و اجتماعی انسانی جایگزین امر الهی میشود. در این مقالۀ تلاش شده است نسبت بین امر الهی و اعلام پایان هنر توسط هگل مورد تأمل قرار گیرد سپس گسست از بیان امر الهی در پیکرسازی مدرن بررسی شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تلقی سکولار از پیکرسازی مدرن میتواند از بطن اندیشۀ هگل بیرون کشیده شود. | ||
کلیدواژهها | ||
هگل؛ امر الهی؛ خدا؛ دین؛ هنر؛ پیکرسازی؛ هنر مدرنیسم | ||
مراجع | ||
توشار، فرانسوا؛ لوکسروا، ژان. (1397). امر الهی یونانی در نظر هگل، والتر ف. اوتو و هایدگر. ترجمه شروین اولیایی، تهران: نشر شوند. سیداحمدیان، علیرضا. (1396). خدایگان و بندگی از پدیدارشناسیِ روح هگل. تهران: نشر چشمه. شفر، ژان- ماری. (1390). هنر دوران مدرن، فلسفۀ هنر از کانت تا هیدگر. ترجمه ایرج قانونی، تهران: نشر آگه. طباطبایی، جواد. (1364). بحثی دربارۀ "روح" در فلسفۀ هگل، نشر دانش، 6 (30): 34-63. Beiser, Frederick. (2005). Hegel, New York: Routledge. Carter, Curtis, L. (2001). Sculpture, in: The Routledge Companion To Aesthetics, Edited by: Berys Gaut and Dominic McIver Lopes, London & New York: Routledge Press. Eagleton, Terry. (1990). The Ideology of the Aesthetic, Blackwell publishing. Harries, Karsten. (2009). Art Matters, A critical commentary on Heidegger’s “The origin of the work of Art”, New York: Springer. Hegel, G.W.F. (1971). Philosophy of Mind, The Encyclopaedia of the Philosophical Sciences, part 3, trans: W. Wallace and A. V. Miller, Oxford University Press. Hegel, G.W.F. (1975). Lectures on Fine Art, translated by T. M. Knox, New York: Oxford University Press. Hegel, G.W.F. (1983). Hegel’s Lectures on the Philosophy of Spirit, trans: Leo Rauch, Ditroit: Wayne State University press. Hegel, G.W.F. (2018). The Phenomenology of Spirit, translated by Terry Pinkard, Washington DC: Cambridge University press. Houlgate, Stephen. (2016). Hegel’s Aesthetics, The Stanford Encyclopedia of philosophy. Inwood, M. J. (2001). Hegel, in The Routledge Companion to Aesthetics, Edited by: Berys Gaut and Dominic McIver Lopes, London & New York: Routledge Press. James, David. (2009). Art, Myth and Society in Hegel’s Aesthetics, New York: Continuum. Kockelmans, Joseph J. (1985). Heidegger on Art and Art works, Boston: Martinus Nijhoff publishers. Kojeve, Alexander. (1980). Introduction to the Reading Hegel, trans: James, H. Nicholas, Jr., New York: Cornell University press. Lauer, Quentin. (1982). Hegel’s Concept of God, Albany: State University of New York Press. North, M. (1922). The public as Sculpture: Form Heavenly City to Mass Ornament, in: W.J.T. Mitchell. Schaeffer, Jean-Marie. (2011). Art of the modern age: philosophy of art from Kant to Heidegger. translated by Iraj Ghanooni, Tehran: Agah Publishing. (In Persian) Seyyed Ahmadian, Alireza. (2017). The Master and Slave in Hegel’s Phenomenology of Spirit. Tehran: published by Cheshmeh. (In Persian) Stern, Robert. (2002). Hegel and Phenomenology of Spirit, London & New York: Routledge. Stewart, J. (2000). The Unity of Hegel’s “Phenomenology of Spirit”, Evanston: North western University Press. Tabatabaei, Javad. (1985). A discussion about “Geist” in Hegel’s philosophy. Danesh Publications, 6(30): 34-63. (In Persian) Touchard, F & Lauxerois, G. (2018). Le Divin grec selon Hegel, Walter F. Otto et Heidegger. translated by Sh. Oliaiy. Tehran: Shavand Publishing. (In Persian) | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,182 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 175 |