تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,489,255 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,216,897 |
الگوی چندسطحی برندسازی ملی: متاسنتزمطالعات موردی | ||
نشریه علمی پژوهشی مدیریت کسب و کارهای بین المللی | ||
دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 13، فروردین 1400، صفحه 1-19 اصل مقاله (1.19 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jiba.2021.43133.1582 | ||
نویسندگان | ||
زهره دهدشتی* 1؛ محمود محمدیان2؛ اکبر سپهوند3 | ||
1استاد گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران، ایران. | ||
2استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
3دانشجوی دکتری، دانشگاه علامه طباطبائی تهران، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
در بازار رقابتی جهان کنونی، یکی از مهمترین دارایی های هر کشوری برند ملی است که میتواند کشور را در جذب سرمایهگذاری، توسعهی صادرات و همچنین جذب گردشگر کمک کند، از این رو دولت ها، تاجرین و کسب وکارها میبایست مراحلی را طی نمایند تا مطئمن شوند که برند ملی کشورشان به صورت راهبردی مناسب بوده، بهخوبی مدیریت شده و مداوما مورد ارزیابی قرار میگیرد. این پژوهش با بررسی سیستماتیک مطالعات موردی حوزه برندسازی ملی به دنبال ارائهی مدلی چندسطحی از عوامل تاثیرگذار، فرآیندی و خروجیهای برندسازی ملی است. روشپژوهش فراترکیب براساس مدل هفت مرحلهای هون (۲۰۱۳) است که در طول آن با بررسی ادبیات حوزه "برندسازی ملی" ۹۸۷ مقاله اولیه در بازه زمانی سالهای ۲۰۰۳-۲۰۱۹ یافت شد و در هر مرحله مقالاتی که معیارهای مورد نظر را کسب نکردند از پژوهش کنار گذاشته شد، در نهایت ۳۷ پژوهش مطالعهی موردی با کسب تمامی معیارهای مورد نظر مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. پس از تحلیل محتوا و کدگذاری مطالعات موردی بررسی شده نتایج پژوهش در قالب یک مدل مفهومی نشان می-دهد که مطالعات حوزه برندسازی ملی در دوسطح مردم و دولت عوامل درگیر برندسازی ملی را مورد بررسی قرار دادهاند که در این فرآیند برنامهریزی و اجرای برندسازی ملی در سطح دولت رخ داده و مردم و داراییهای هرکشور براین فرآیند تاثیرگذارند و از طرفی دیگر فرآیند برندسازی ملی خروجیهای ارزشمندی را برای تمامی سطوح به همراه دارد. مهمترین جنبههای نوآوری این پژوهش نگاه چندسطحی و سیستماتیک به برندسازی ملی و همچنین شناسایی عناصراصلی برندسازی ملی هرکشور است. | ||
کلیدواژهها | ||
برندسازی ملی؛ متاسنتز؛ مطالعات موردی کیفی؛ رویکرد چندسطحی | ||
مراجع | ||
اردلان، امین؛ وظیفه دوست، حسین؛ نیکومرام، هاشم، (1398)، برنامهریزی آینده ایران با برندسازی ملی، آینده پژوهی مدیریت، شماره 116، صص: 153 – 168. بزرگخو، حامد، کیماسی، مسعود، اسفیدانی، محمدرحیم، ترکستانی، محمدصالح (1397)، شناسایی و اولویتبندی عوامل تاثیرگذار بر برند ملی ایران با رویکرد رفتار شناختی مصرفکننده، مطالعات رفتار مصرفکننده، دوره 5، شماره 2، صص: 83-110. معصومزاده زواره، ابوالفضل، شمسی، جعفر، ابراهیمی، ابوالقاسم، (1392)، تدوین راهبردهای برندسازی ملی در ایران، چشمانداز مدیریت بازرگانی، شماره 16، صص: 29: 52.
Anholt, S. (2010). Definitions of place branding – Working towards a resolution, Place Branding and Public Diplomacy 6(1), pp. 1–10.
Avraham, E. (2018). Nation branding and marketing strategies for combatting tourism crises and stereotypes toward destinations. Journal of Business Research.
Knott,B& Jones,A.(2017)." Sport mega-events and nation branding: unique characteristics of the 2010 FIFA world cup, South Africa ", International Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 29 Iss 3 pp.
Barr, M. (2011). Nation Branding as Nation Building: China’s Image Campaign. East Asia, 29 (1), 81–94.
Carstensen, M., & Schmidt, V. (2015). Power through, over and in ideas: Conceptualizing ideational power in discursive institutionalism. Journal of European Public Policy, 23, 318-337.
Che-Ha, N., Nguyen, B., Yahya, W.K., Melewar, TC. (2015). Country branding emerging from citizens’ emotions and the perceptions of competitive advantage: The case of Malaysia, Journal of Vacation Marketing 1–16.
Combs, J. G., Crook, T. R., & Rauch, A. (2019). Meta‐Analytic Research in Management: Contemporary Approaches, Unresolved Controversies, and Rising Standards. Journal of Management Studies, 56(1), 1-18.
Dinnie, K. (2015) Nation Branding: Concepts, Issues, Practice. London: Routledge.
Dixon-Woods, M., Booth, A., & Sutton, A. J. (2007). Synthesizing qualitative research: a review of published reports. Qualitative Research, 7(3), 375–422. doi: 10.1177/1468794107078517.
Echeverri, L., ter Horst, E., Molina, G., & Mohamad, Z. (2019). Nation Branding: Unveiling Factors that Affect the Image of Colombia from a Foreign Perspective. Tourism Planning & Development, 16 (1), 1-21.
Edwards, L., & Ramamurthy, A. (2017). (In) credible India? A critical analysis of India's nation branding. Communication, Culture & Critique, 10(2), 322-343.
Eisenhardt, K. M. (1989).Building theories from case study research. Academy ofManagement Review, 14, 532-550.
Fan, Y. (2006(. “Branding the Nation: What Is Being Branded?” Journal of Vacation Marketing 12 (1): 5–14. doi: 10.1177/ 1356766706056633.
Flyvbjerg, B. (2011). Case study. In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), Handbook of qualitative research (4thed. , pp. 301-316). Thousand Oaks, CA: Sage.
Frig, M., & Sorsa, V. P. (2018). Nation branding as sustainability governance: a comparative case analysis. Business & Society, 0007650318758322.
Garavan, T. N., McCarthy, A., & Carbery, R. (2019). An Ecosystems Perspective on International Human Resource Development: A Meta-Synthesis of the Literature. Human Resource Development Review, 18(2), 248-288.
Habersang, S., & Reihlen, M. (2018, July). Advancing qualitative meta-analyses: A realist and a constructivist approach. In Academy of Management Proceedings (Vol. 2018, No. 1, p. 14206). Briarcliff Manor, NY 10510: Academy of Management.
Hankinson, G. (2005). Destination brand images: a business tourism perspective. Journal of Services Marketing. 19(1), 24-32.
Hao, A. W., Paul, J., Trott, S., Guo, C., & Wu, H. H. (2019). Two decades of research on nation branding: a review and future research agenda. International Marketing Review.
Hassan, S., & Mahrous, A. A. (2019). Nation branding: the strategic imperative for sustainable market competitiveness. Journal of Humanities and Applied Social Sciences.
He, L., Wang, R., & Jiang, M. (2020). Evaluating the effectiveness of China’s nation branding with data from social media. Global Media and China, 5 (1), 3-21.
Hoon, C. (2013). Meta-synthesis of qualitative case studies: An approach to theory building. Organizational Research Methods, 16(4), 522-556.
Hoon, C. (2013). Meta-synthesis of qualitative case studies: An approach to theory building. Organizational Research Methods, 16(4), 522-556.
Huberman, M., & Miles, M. B. (2002). The qualitative researcher's companion. Sage.
Kapferer, J.-N. (2012), “The new strategic brand management: Advanced insights and strategic thinking”, 5th ed., Kogan Page, London.
Kenny, D. A., & Judd, C. M. (1996). A general procedure for the estimation of interdependence. Psychological bulletin, 119(1), 138.
Kim, J., & Lee, M. (2018). Nation branding or marketization? K-Classic and Korean classical musicians in an era of globalization. International Journal of Cultural Policy, 24(6), 756-772
Lazazzara, A., Tims, M., & De Gennaro, D. (2019). The process of reinventing a job: A meta–synthesis of qualitative job crafting research. Journal of Vocational Behavior.
Lee, K. M. (2009). Nation branding and sustainable competitiveness of nations. Unpublished PhD Thesis, University of Twente.
Méndez, J. I. (2013). The nation brand molecule. Journal of Product and Brand Management, 22 (7), 462-472.
Miazhevich, G. (2018). Nation branding in the post-broadcast era: The case of RT. European journal of cultural studies, 21 (5), 575-593.
Murti, D. C. W. (2020). Performing rural heritage for nation branding: a comparative study of Japan and Indonesia. Journal of Heritage Tourism, 15(2), 127-148.
Pawłusz, E., & Polese, A. (2017). “Scandinavia's best-kept secret.”† Tourism promotion, nation-branding, and identity construction in Estonia (with a free guided tour of Tallinn Airport). Nationalities Papers, 45(5), 873-892.
Roozen, I., Chia, J., & Raedts, M. (2017). Does institutional nation branding exist in a Singaporean context? Place Branding and Public Diplomacy, 13 (4), 325-387.
Sandelowsky M, Barroso J. Writing the proposal for a qualitative research methodology project. Qual Health Res 2003; 13(6):781–820.
Sareminia, S., Hasanzadeh, A., Elahi, S., & Montazer, G. (2019). Developing Technology Roadmapping Combinational Framework by Meta Synthesis Technique. International Journal of Innovation and Technology Management, 16(02), 1950019.
Szondi, G. (2008). Public diplomacy and nation branding: Conceptual similarities and differences. Haag: Netherlands Institute of International Relations ‘Clingendael.
Tranfield, D., Denyer, D., & Smart, P. (2003). Towards a methodology for developing evidence-informed management knowledge by means of systematic review. British Journal of Management, 14, 207-222.
Urbano, D., Audretsch, D., Aparicio, S., & Noguera, M. (2019). Does entrepreneurial activity matter for economic growth in developing countries? The role of the institutional environment. International Entrepreneurship and Management Journal, 1-35.
Walsh, G. and Wiedmann, K. P. (2008). Branding Germany-managing internal and external country reputation. In: Dinnie, K. (2008). Nation Branding: concepts, issues, practice. Oxford: Butterworth-Heinemann, p.154-158.
Wu, L. (2017). Relationship building in nation branding: The central role of nation brand commitment. Place Branding and Public Diplomacy, 13(1), 65-80.
Zhang, Y., Tsang, D., & Fuschi, D. L. (2020). Chinese multinationals on the New Silk Route: Managing political risk by branding the nation. Thunderbird International Business Review, 62 (3), 291-303.
Zimmerbauer, K. (2016), “Constructing supranational regions and identities through branding: thick and thin regionbuilding in the Barents and Ireland-Wales”, European Urban and Regional Studies, Vol. 23 No. 3, pp. 322-337.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,049 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,071 |