آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,116 |
| تعداد مقالات | 13,677 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,551,520 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,301,920 |
کاربرد آبپنیر بعنوان محیط کشت جهت کشت ریزجلبک دونالیلا سالینا | ||
| پژوهش های صنایع غذایی | ||
| دوره 30، شماره 2، شهریور 1399، صفحه 13-28 اصل مقاله (1.35 MB) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
آرمین نبی‌زاده قولنجی1؛ محمود رضازاد باری  1؛ صابر امیری 2؛ بهروز آتشبار 3
| ||
| 1گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه | ||
| 2گروه علوم و صنایع غذایی گرایش میکروبیولوژی مواد غذایی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز | ||
| 3گروه اکولوژی و ارزیابی ذخایر آبزیان پژوهشکده دریاچه ارومیه دانشگاه ارومیه | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعاتی: دونالیلا سالینا یک ریزجلبک دریایی است که حاوی رنگدانه بتاکاروتن، فیکوسیانین، پلیساکاریدها، آهن و روی میباشد. روش کار: در این تحقیق اثر نسبتهای مختلف آبپنیر و محیط کشت والنه جهت تولید بیومس دونالیلا سالینا و ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی شامل ترکیبات فنلی کل، فلاونوئید کل، قندهای محلول و فعالیت آنتیاکسیدانی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور سه فاکتور شامل غلظت محیط کشت والنه (صفر، 25 و 50 میکرولیتر)، درصد آب پنیر (صفر، 5/2 و 5 درصد) و مدت زمان گرمخانهگذاری (صفر، 7 و 14 روز) در قالب طرحBox-Behnken با 17 نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش درصد آب پنیر و همچنین محیط کشت والنه، تراکمسلولی و مقدار فلاونوئید افزایش یافت، که این افزایش معنیدار بود (05/0P<). نتایج نشان داد که زمان گرمخانه گذاری بر میزان تراکمسلولی، فعالیت آنتیاکسیدانی و قند محلول اثر معنیداری داشت (05/0P<)، به طوری که با افزایش زمان گرمخانهگذاری، تراکمسلولی، فعالیت آنتیاکسیدانی، قند محلول و فلاونوئید کاهش یافت. همچنین با افزایش درصد آبپنیر و زمان گرمخانهگذاری مقدار قند محلول در روزهای پایانی گرمخانهگذاری کاهش معنیداری داشت (05/0P<). با افزایش درصد آبپنیر مقدار فنل کل کاهش معنیداری نداشت و مقدار قند محلول ثابت ماند (05/0<P). با افزایش غلظت محیط کشت والنه و زمان گرمخانهگذاری، میزان فعالیت آنتیاکسیدانی و قند محلول کاهش معنیداری داشت (05/0P<). شرایط بهینه در روز 5 گرمخانهگذاری، 5 % آبپنیر و صفر درصد محیط کشت والنه بدست آمد. نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، استفاده از آبپنیر بعنوان محیط کشت جهت کشت ریزجلبک دونالیلا سالینا موفقیت آمیز بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دونالیلا سالینا؛ تولید بیومس؛ آب پنیر؛ کشت | ||
| مراجع | ||
|
انوری م، علیزاده ع و صادقیپور م، 1389. بهینه سازی تولید پروتئین تکیاخته از آبپنیر توسط K.marxianusبه روش تاگوچی، مجله علوم زیستی، 4(3)،10-1. بهشتیفر س و شریعتی م، 1392. اثر تیتانیوم بر رشد و تولید رنگیزههای فتوسنتزی جلبک تکسلولی دونالیلا سالینا، مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)، 28 (1)، 52-42. پائیزی م، عینعلی ع و شریعتی م، 1391. بررسی رابطه بین تجمع بتاکاروتن و مقاومت به تنش سرما با استفاده از کینتیک فلوئورسنس کلروفیل a در جلبک سبز تکسلولی Dunaliella، مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)، 27(3)، 375-363. جعفری ن، علوی ز و ابراهیمزاده م ع، 1394. ارزیابی محتوای تام فنولی و فلاونوئیدی دو گونه از جلبکهای سبز به روش اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا، مجله علمی-پژوهشی دانشگاه الزهرا (زیست شناسی کاربردی)، 29(1)، 78-51. جمالیفر ح، صمدی ن، فاضلی م و مشاک ز، 1389. تهیه نوشابه پروبیوتیکی بر پایه آبپنیر با استفاده از استارتر لاکتوباسیلوس کازئی و استرپتوکوکوس ترموفیلوس، پاتوبیولوژی مقایسهای، 8(2)، 484-475. حسن سلطان ط، نوروزی م و آموزگار م ع، 1395. بررسی میزان کلروفیل a و b و توتال کاروتنوئید و همچنین فعالیت آنتیاکسیدانی چهار گونه جلبک سبز جدا شده از سواحل گلستان دریای خزر، مجله تازههای بیوتکنولوژی سلولی- مولکولی، 6(24)، 36-31. رحیمی س، صارمنژاد س، 1399. اثر تخمیر بر میزان ترکیبات فراسودمند آرد مالت برنج قهوه‌ای. پژوهشهای صنایع غذایی،30 (1)، 137-150. سلمانینژاد م، 1393. تاثیر محیط کشت و شدت نور بر رشد و کاروتنوئیدهای جلبک Dunaliella salinaدریاچه ارومیه، مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)، 28(4)، 783- 771. علیشاهی م و کرمیفر م، 1394. مقایسه تجویز خوراکی غلظتهای مختلف جلبک دونالیلا سالینا بر میزان کاروتنوئید پوست و رنگ ماهی سورم، مجله دامپزشکی ایران، 11(4)، 11-1. فرامرزی م ع، فروتنفر ح و شکیبائی م، 1389. بیوتکنولوژی ریزجلبکها، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. محمدییگانه ز، خدائیان ف، حسینی س، صفری م، رضایی ک و موسوی م، 1394. بررسی خواص آنتیاکسیدانی و فیزیکیشیمیایی نوشیدنی تخمیری آبپنیر-پسته با استفاده از استارتر کفیر، فصلنامه فناوریهای نوین غذایی، 3(1) 84-69. مخبری ر، رضایی الف و کرد ناییج ع، 1394. افزایش تولید بتاکاروتن و گلیسرول در کشت سلولی دونالیلا سالینا توسط امواج فراصوت، مجله سلول و بافت، 6(3)، 13-1. نحوی الف، واعظ م و امتیازی گ، 1379. تولید کاروتنوئید از آبپنیر توسط مخمر قرمز رنگ ردوترولا آکنیوروم، جداسازی شده از شیره درختان توس طالقان، مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، 4(3)، 76-67. یحییبیگی ف، 1391. انتقال ژن به دونالیلا سالینا با روش آگروباکتریوم تومه فاسینس، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه پیام نور کرج، ص 14. Abd El‐Baky HH, El‐Baz FK and El‐Baroty GS, 2009. Natural preservative ingredient from marine alga Ulva lactuca L. International Journal of Food Science & Technology 44: 1688-1695.
Amar EC, Kiron V, Satoh S and Watanabe T, 2004. Enhancement of innate immunity in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum) associated with dietary intake of carotenoids from natural products. Fish & Shellfish Immunology 16: 527-537.
Boscaiu M, Sánchez M, Bautista I, Donat P, Lidón A, Llinares J and Vicente O, 2010. Phenolic compounds as stress markers in plants from gypsum habitats. Bulletin of University of Agricultural Sciences and Veterinary Medicine Cluj-Napoca. Horticulture 67: 44-49.
Close DC and McArthur C, 2002. Rethinking the role of many plant phenolics–protection from photodamage not herbivores. Oikos 99: 166-172.
Da Silva Borges W, Araújo BSA, Moura LG, Coutinho Filho U, de Resende MM and Cardoso VL, 2016. Bio-oil production and removal of organic load by microalga Scenedesmus sp. using culture medium contaminated with different sugars, cheese whey and whey permeate. Journal of Environmental Management 173: 134-140.
DuBois M, Gilles KA, Hamilton JK, Rebers PT and Smith F, 1956. Colorimetric method for determination of sugars and related substances. Analytical Chemistry 28: 350-356.
Djeridane A, Yousfi M, Nadjemi B, Boutassouna D, Stocker P and Vidal N, 2006. Antioxidant activity of some Algerian medicinal plants extracts containing phenolic compounds. Food Chemistry 97: 654-660.
El-Baky HA, El-Baz FK and El-Baroty GS, 2004. Production of Antioxidant by the Green Alga Dunaliella salina. International Journal of Agriculture & Biology 6: 49-57.
Hosseini Tafreshi A and Shariati M, 2009. Dunaliella biotechnology: methods and applications. Journal of Applied Microbiology, 107: 14-35.
Plazek A and Zur I, 2003. Cold-induced plant resistance to necrotrophic pathogens and antioxidant enzyme activities and cell membrane permeability. Plant Science 164: 1019-1028.
Salla ACV, Margarites AC, Seibel FI, Holz LC, Brião VB, Bertolin TE and Costa JAV, 2016. Increase in the carbohydrate content of the microalgae Spirulina in culture by nutrient starvation and the addition of residues of whey protein concentrate. Bioresource Technology 209: 133-141.
Shahidi F, 2004. Functional foods: their role in health promotion and disease prevention. Journal Food Science 69: 9–146. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 476 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 234 |
||
