آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,414 |
| تعداد مقالات | 17,372 |
| تعداد مشاهده مقاله | 56,020,731 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,243,145 |
پویایی‌های دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در اولویت‌سنجی کشورهای مقصد صادراتی | ||
| نشریه علمی پژوهشی مدیریت کسب و کارهای بین المللی | ||
| مقاله 1، دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 30، شهریور 1404، صفحه 1-21 اصل مقاله (1.3 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jiba.2024.63763.2270 | ||
| نویسنده | ||
| عبدالمحمد کاشیان* | ||
| دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری دانشگاه سمنان | ||
| چکیده | ||
| از مهم‌ترین کارویژه‌های دیپلماسی اقتصادی، هدف‌گذاری در مقاصد صادراتی و فراهم آوردن بسترهای دیپلماتیک لازم جهت توسعه صادرات کالاهای داخلی به کشورهای هدف است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سؤال است که با توجه به رویکردهای آشکار شده در صادرات محصولات غیرنفتی ایران، کدام‌یک از کشورهای دنیا از مزیت نسبی بیشتری در صادرات محصولات ایرانی برخوردار است؟ و اینکه کشورهای هدف در طول زمان چگونه دچار تغییر شده‌اند؟ این پژوهش از شاخص‌های نسبت تمرکز و مزیت نسبی آشکار شده تعدیل‌یافته (KARCA) استفاده کرده و با تکیه بر داده‌های معتبر بین‌المللی، پویایی‌های دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در تعیین کشورهای مقصد صادرتی را برای سال‌های 1400 تا 1402 مورد بررسی قرار داده است. 50 کشور مختلف که روابط تجاری بیش از 100 میلیون دلار در سال‌های مورد مطالعه با ایران داشته‌اند، انتخاب شده‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد برای سال‌های 1400 تا 1402، کشورهای چین، عراق، ترکیه، امارات، افغانستان و هند به عنوان شرکای اصلی ایران بوده که در تمامی این سال‌ها نسبت تمرکز 3 کشور اول یعنی چین، عراق و ترکیه بیش از 60 درصد بوده است. اما از منظر شاخص KARCA، کشورهای افغانستان، ترکمنستان و عراق بیش از سایر کشورها مزیت‌دار بوده‌اند و پویایی‌های زمانی دلالت بر تغییر در برخی از اولویت‌ها در سال‌های مورد مطالعه بوده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد عمده کشورهای دارای مزیت برای صادرات محصولات ایرانی، کشورهای در حال توسعه یا کمتر توسعه یافته هستند و اکثر آن‌ها دارای مرزهای مشترک زمینی و آبی با جمهوری اسلامی ایران هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دیپلماسی اقتصادی؛ صادرات؛ اولویت‌یابی؛ نسبت تمرکز؛ KARCA | ||
| مراجع | ||
|
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز؛ غلامی، محمد حسن. (1397). دیپلماسی اقتصـادی ایـران در بستر قوانین برنامه‌های توسعه: آسیب‌شناسی برنامه‌های چهارم تا ششم. مطالعات حقوقی، 10(2)، 1-27.
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز؛ علی‌پور، حسین؛ و امینی، حبیبه. (1402). سازمان همکاری شانگهای و دیپلماسی اقتصادی ایران در آسیای مرکزی؛ تبیینی از منظر ظرفیت‌ها و چالش‌ها. مجلس و راهبرد، 113، 383-422.
باقری، حسین؛ سیف، اله مراد؛ شهبازی، نجفعلی. (1396). الگوی پیشنهادی دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در راستای عمق‌بخشی خارجی انقلاب اسلامی. آفاق امنیت، 34، 35-64.
پرژیک، پتر ون. (1394). (ع. عرب صالحی نصرآبادی، مترجم). کاوشی نو در دیپلماسی اقتصادی. مجله اقتصادی، 15(3-4).
ترابی‌فرد، میلاد؛ رزم‌آهنگ، مهدی؛ و قاسمی، فرزان. (1401). خنثی‌سازی تحریم و جانمایی جدید اقتصاد ایران در عرصه بین‌الملل به‌مثابه نقشه راه جدید دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران. روابط خارجی، 56، 141-175.
تفضلی، فریدون. (1392). تاریخ عقاید اقتصادی (از افلاطون تا دوره معاصر). تهران: نشر نی.
خیرخواه، سخاوت؛ طباطبائی‌پناه، سیدعلی؛ سلطانی، علیرضا؛ و شیرزاد، حمیدرضا. (1402). آسیب‌شناسی ظرفیت‌های دیپلماسی فرهنگی و رسانه‌ای در مناسبات اقتصادی و تجاری ایران با کشورهای همسایه. روابط خارجی، 57، 143-172.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال. (1391). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران؛ زمینه‌ها و چالش‌ها (با تأکید بر پنج شاخص جهانی‌شدن اقتصاد). پژوهش‌های اقتصادی ایران، 17(52)، 73-114.
زارعی، عظیم؛ و سیاه‌سرانی کجوری، محمدعلی. (1402). طراحی و تبیین مدل سیستمی دیپلماسی تجاری در راستای صادرات پایدار شرکت‌های دانش‌بنیان. مدیریت کسب‌وکارهای بین‌المللی، 6(1)، 41-63.
سلیمانی‌پور لک، فاطمه. (1395). چالش‌ها و ضرورت‌های دیپلماسی اقتصادی ایران و الزامات آن در حوزه سیاست خارجی. مجلس و راهبرد، 88، 325-358.
سمیعی‌نسب، مصطفی. (1393). دیپلماسی اقتصادی، راهبرد مقابله با تحریم‌های اقتصادی در منظومه اقتصاد مقاومتی. آفاق امنیت، 25، 115-148.
شیخ‌الاسلامی، محمدحسن؛ جعفری هفتخوانی، نادر؛ و عرب‌پور، امیرحسین. (1402). نقش دیپلماسی اقتصادی و تجاری در ارتقای برند ملی کشورها (مطالعه موردی: چین، ترکیه و قطر). مطالعات اقتصاد سیاسی بین‌الملل، 6(2)، 673-702.
سیهان، مایکل. (1388). سیاست بین‌الملل. (س. ج. فیروزآبادی، مترجم). تهران: مؤسسه مطالعات راهبردی.
صالحی، مختار. (1393). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران: مطالعه موردی (دوران صلح‌گرایی مردم‌سالار). رهیافت انقلاب اسلامی، 28، 43-62.
کاشیان، عبدالمحمد. (1398). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم؛ برون‌نگری در اقتصاد مقاومتی. آفاق امنیت، 12(43)، 57-73.
مدرسی، میثم؛ افراسیابی، سمیرا؛ باقری قره‌بلاغ، هوشمند؛ و خانی، فاطمه. (1399). اولویت‌بندی بازارهای هدف صادرات گوجه‌فرنگی ایران با استفاده از روش تاکسونومی عددی. مدیریت کسب‌وکارهای بین‌المللی، 3(2)، 103-119.
موسوی شفایی، مسعود؛ و ایمانی، همت. (1396). دیپلماسی اقتصادی؛ رهیافتی برای افزایش قدرت ملی ایران. راهبرد، 84، 149-174.
میرزائی، جلال؛ عباس‌زاده فتح‌آبادی، مهدی؛ و صدری علی‌بابالو، صیاد. (1393). ابعاد و دستاوردهای دیپلماسی اقتصادی ترکیه در سال‌های 2003 تا 2013. تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، 20، 175-206.
Anderson, J. E., & van Wincoop, E. (2003). Gravity with gravitas: A solution to the border puzzle. American Economic Review, 93(1), 170–192.
Fujita, M., Krugman, P., & Venables, A. J. (1999). The spatial economy: Cities, regions, and international trade. MIT Press.
Heckscher, E., & Ohlin, B. (1933). Interregional and international trade. Harvard University Press.
Helpman, E., Melitz, M. J., & Yeaple, S. R. (2004). Export versus FDI with heterogeneous firms. American Economic Review, 94(1), 300–316.
Herfindal, O. C. (1959). A general evaluation of competition in the copper industry. In Copper costs and prices, 1870–1957 (Chap. 70). Baltimore: Johns Hopkins Press.
Heydon, K. (2008). The OECD: An epistemic community in evolution. Mimeo. London: LSE.
Kashian, A. (2019). Diplomacy of the Islamic Republic of Iran's economy under sanctions. Journal of Economic Diplomacy, 5(2), 101–120.
Rauch, J. E. (1999). Networks versus markets in international trade. Journal of International Economics, 48(1), 7–35.
Ricardo, D. (1817). On the principles of political economy and taxation. John Murray.
Vernon, R. (1966). International investment and international trade in the product cycle. The Quarterly Journal of Economics, 80(2), 190–207.
. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 340 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 109 |
||