تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,021 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,490,628 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,217,882 |
مقایسه اثربخشی آموزش فنون رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر تکانشگری دانشجویان دختر دارای اعتیاد به گوشیهای هوشمند | ||
فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی | ||
مقاله 8، دوره 14، شماره 54، شهریور 1398، صفحه 151-174 اصل مقاله (4.02 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
سعید نجارپور استادی1؛ بهمن اکبری* 2؛ جواد خلعتبری3؛ جلیل باباپور خیرالدین4 | ||
1دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران | ||
2دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران (نویسنده مسئول) Email:bakbari44@yahoo.com | ||
3دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران | ||
4استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز | ||
چکیده | ||
پژوهش حاضر با هدف مقایسة اثربخشی آموزش فنون رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر تکانشگری دانشجویان دختر رشته روانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز که دارای اعتیاد به گوشیهای هوشمند بودند، انجام شد. در این مطالعة نیمه آزمایشی، از بین دانشجویانی که نمرة آنان در مقیاس اعتیاد به گوشیهای هوشمند، دو انحراف معیار و در مقیاس تکانشگری، یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود، 45 نفر بهصورت تصادفی انتخاب شده و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. تعداد افراد هر سه گروه 15 نفر بود. نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که آموزش فنون رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش تکانشگری مؤثر بوده است (05/0P<). همچنین اثر زمان (اثر درونگروهی) نیز معنادار بود (05/0< P) و فقط در مورد گروه رفتار درمانی دیالکتیکی، کاهش تکانشگری روی داده بود و در گروه کیفیت زندگی تغییری مشاهده نشد. پس میتوان اظهار داشت که آموزش فنون رفتار درمانی دیالکتیکی به کاهش تکانشگری منجر شده است و این کاهش در دورة پیگیری سه ماهه پایدار بود. | ||
کلیدواژهها | ||
رفتار درمانی دیالکتیکی؛ درمان مبتنی بر کیفیت زندگی؛ تکانشگری | ||
مراجع | ||
منابع
آسمند، پریسا؛ مامی، شهرام و رضا ولیزاده (1394). اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی در درمان باورهای غیرمنطقی، اضطراب و افسردگی جوانان دارای اختلال شخصیت ضداجتماعی. مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، 23، 1، 33- 45.
آقایوسفی، علیرضا؛ ترخان، مرتضی و طاهره قربانی (1394). تأثیر رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش تکانشگری در زنان مبتلا به همبودی اختلالات شخصیت مرزی و سوء مصرف مواد. اعتیادپژوهی، 9، 34، 79- 97.
اختیاری، حامد؛ بهزادی، آرین؛ جنتی، علی و امیر مقیمی (1382). فرآیند کاهش ارزش تعویقی و رفتارهای تکانشی: معرفی یک مطالعة مقدماتی. تازههای علوم شناختی، 5، 2، 52- 64.
اخوان، شیوا و ایلناز سجادیان (1395). اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر بیثباتی هیجانی و تکانشگری در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی. روانشناسی بالینی، 8، 3(31)، 11- 23.
اعظمی، یوسف؛ سهرابی، فرامرز؛ برجعلی، احمد و حامد چوپان (1393). اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس بر کاهش تکانشگری در افراد وابسته به مواد مخدر. اعتیادپژوهی، 8، 30، 127- 141.
برات دستجردی، نگین و سمیه صیادی (1391). بررسی رابطه بین استفاده از شبکههای اجتماعی بر اعتیاد به اینترنت و افسردگی در دانشجویان دانشگاههای پیام نور شهر اصفهان. تحقیقات علوم رفتاری، 10، 5، 332- 341.
برجعلی، احمد؛ بگیان کولهمرز، محمدجواد؛ یزدانپناه، محمدعلی و مسلم رجبی (1394). اثربخشی آموزش گروهی رفتار درمانی دیالکتیک بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش تکانشوری بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک. مطالعات روانشناسی بالینی، 20، 5، 133- 160.
پرزور، پرویز؛ علیزاده گورادل، جابر؛ یاقوتی زرگر، حسن و بشرپور، سجاد (1394). اثربخشی رواندرمانی مثبتگرای مبتنی بر کیفیت زندگی بر بهبود کیفیت زندگی معتادان به مواد افیونی، اعتیادپژوهی، 9، 35، 137-148.
پیکانیان، راضیه و هادی فرهادی (1396). بررسی اعتیاد به اینترنت، میزان استفاده از پیام رسانهای آنلاین و خیانتهای اینترنتی بهعنوان پیشآیند طلاق در زوجهای در آستانه طلاق و مطلقه شهر اصفهان. پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری، 7، 1، 81- 89.
جاوید، محبوبه؛ محمدی، نوراله و چنگیز رحیمی (1391). ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی یازدهمین ویرایش مقیاس تکانشگری بارت. روشها و مدلهای روانشناختی، 2، 8، 23- 34.
رستمی، مریم؛ ابوالقاسمی، عباس و محمد نریمانی (1395). اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی زوجین ناسازگار. مجله علمی پژوهان، 15، 1، 26- 35.
رستمی، مریم؛ ابوالقاسمی، عباس و محمد نریمانی (1392). اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود زندگی بر بهزیستی روانشناختی زوجین ناسازگار. مشاوره و رواندرمانی خانواده، 3، 1، 105- 123.
زمانی، نرگس؛ حبیبی، مجتبی و محمد درویشی (1394). مقایسه اثربخشی رفتاردرمانیگری دیالکتیکی با گروه درمانیشناختی رفتاری بر کاهش افسردگی مادران کودکان معلول. مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، 18، 1، 32- 42.
شریفی درآمدی، پرویز؛ پادروند، حافظ؛ بگیان کولهمرز، محمدجواد و نصرالله ویسی (1392). بررسی اثربخشی آموزش گروهی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود کیفیت زندگی و کاهش نشانگان اختلال نافرمانی مقابلهای. مطالعات روانشناسی بالینی، 3، 12، 149- 170.
عدلیپور، صمد (1391). تحلیل جامعهشناختی پیامدهای شبکههای اجتماعی مجازی بر هویت اجتماعی کاربران جوان شهر اصفهان، پایاننامه کارشناسی ارشد جامعهشناسی، دانشگاه اصفهان.
علوی، خدیجه؛ مدرسغروی، مرتضی؛ امینیزدی، سیدامیر و جواد صالحیفدردی (1390). اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوة گروهی (با تکیه بر مولفههای هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانههای افسردگی در دانشجویان. اصول بهداشت روانی، 13(2)، 124-135.
مککی، متیو؛ وود، جفری و جفری برنتلی (1393). تکنیکهای رفتاردرمانی دیالکتیکی. ترجمه حسن حمیدپور، حمید جمعهپور و زهرا اندوز، تهران: ارجمند.
نادری، فرح و فریبا حقشناس (1388). رابطة تکانشگری و احساس تنهایی با میزان استفاده از تلفن همراه در دانشجویان. یافتههای نو در روانشناسی، 111-121.
نریمانی، محمد؛ وحیدی، زهره و عباس ابوالقاسمی (1392). مقایسه ناگویی خلقی، تکانشگری و فعالسازی و بازداری رفتاری در دانشجویان دارای نشانههای اختلال شخصیت وسواسی جبری و پارانوئید و بهنجار. روانشناسی بالینی، 5، 2(18)، 55- 65.
یوسفپور، نرگس؛ آهی، قاسم و مریم نصری (1394). بررسی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر اضطراب مبتلایان به سوگ عارضهدار. علوم پزشکی بیرجند، 22، 2، 145-153.
Abramowitz, A. & Berenbaum, H. (2007). Emotional triggers and their relation to impulsive and compulsive psychopathology. Personality and Individual Differences, 43, 1356–1365.
Azizi, A. Borjali, A., & Golzari, M. (2010). The effectiveness of emotion regulation training and cognitive therapy on the emotional and addictional problems of substance abusers. Iran Journal Psychiatry, 5(2):60-5.
Byun, S., Ruffini, C., Mills, J.E., Douglas, A.C., Niang, M., Stepchenkova, S., Lee, S.K., Loutfi, J., Lee, J.K., Atallah, M.,& Blanton, M. (2009). Internet Addiction: Metasynthesis of 1996–2006 Quantitative Research. CyberPsychology & Behavior, 12, 2, 203-207.
Cheung, C.M.K. & M.K.O. Lee. (2009). Understanding the Sustainability of a virtual. Community: Model Development and Empirical Test. Journal of Information Science, 35(3), 279–298.
Chew, C.E. (2006). The effect of dialectical behavioral therapy on moderately depressed adults [microform]:a multiple baseline design, Thesis (Ph.D.), University of Denver.
Choi, S., Kim, S., Yang, J.-S., Lee, J.-H., Joo, C., Jung, H.-I. (2014). Real-time measurement of human salivary cortisol for the assessment of psychological stress using a smartphone. Sensing and Bio-Sensing Research, 2, 8-11.
Ellison, N.B.; C. Steinfield & C. Lampe. (2007). The Benefits of Facebook “Friends”: Social Capital and College Students' Use of Online Social Network Sites. Journal of Computer- Mediated Communication, 12(4), 1143-1168.
Eum, Y., Park, J., Yim, J. (2016). Teenager’s Addiction to Smart Phones and Its Integrated Therapy Method, Advanced Science and Technology Letters,132, 116-122.
Evenden, J.A. (1999). Varieties of impulsivity. Psycho pharmacology, 146, 348-361.
Fleischhaker, C., Böhme, R., Sixt, B., Brück, C., Schneider, C. & Schulz, E. (2011). Dialectical Behavioral Therapy for Adolescents (DBT-A): a clinical Trial for Patients with suicidal and self-injurious Behavior and Borderline Symptoms with a one-year Follow-up. Child Adolesc Psychiatry Ment Health. 2011; 5: 3.
Frisch, M.B. (2013). Evidence-Based Well-Being / Positive Psychology Assessment and Intervention with Quality of Life Therapy and Coaching and the Quality of Life Inventory (QOLI). Social Indicators Research, 114(2), 193–227.
Frisch M. B.(2006).Quality of life therapy: Appling a life satisfaction approach to positive psychology and cognitive therapy. Hoboken: NJ: Wiley.
Goldstein T.R., Axelson, D.A., Birmaher, B. & Brent, D.A. (2007). Dialectical behavior therapy for adolescents with bipolar disorder: a1-year open trial. Acad J Am Child Adolesc Psychiatry. 2007; (46): 820–30.
Hamilton, K.R., Littlefield, A.K., Anastasio, N.C., Cunningham, K.A., Fink, L.H., Wing, V. & et al. (2015). Rapid-Response Impulsivity: Definitions, Measurement Issues and Clinical Implications. Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment, 6(2), 201-203.
Harley, R., Sprich, S., Safren, S., Jacobo, M., & Fava, M. (2008). Adaptation of dialectical behavior therapy skills training group for treatment-resistant depression. The Journal of Nervous & Mental Disease,196 (2), 136-43.
Heinz, A.J., Bui, L., Thomas, K.M., & Blonigen, D.M. (2015).Distinct Facets of Impulsivity Exhibit Differential Associations with Sub- stance Use Disorder Treatment Processes: A Cross-Sectional and Prospective Investigation among Military Veterans. Journal of Substance Abuse Treatment, 22, 1-37.
Helsper, E.J. (2010). Gendered Internet Use across Generations and Life Stages. Communication Research, 37, 3, 352-374.
Jakuszkowiak-Wojten, K., Landowski, J., Wiglusz, M.S., & Jerzy Cubała, W.(2015).Impulsivity in anxiety disorder; a critical review. Psychiatria Danubina, 27, (1), 452–455.
Joukar K,M., Ahmadi, S.A., Etemadi, O., Fatehizadeh, M., Bahrami, F., & Firoozabadi, A. (2012). A study of the effect of couple dialectical behavioral therapy on symptoms and quality of marital relationships and mental health of Iranian borderline personality couples: a controlled trial. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business; 2012, Vol. 3 .9, 1480.
Kane, G.C.; R.G. Fichman, J. Gallaugher & Glaser, J. (2009). Community Relations. Harvard Business Review, 87: 45-50.
Kim, H. (2013). Exercise rehabilitation for smartphone addiction. Journal of Exercise Eehabilitation, 9, 500.
Kwon, M., Kim, D.J., Cho, H., Yang, S. (2013). The Smartphone Addiction Scale: Development and Validation of a Short Version for Adolescents, plosone, 8, 12, 1-7.
Kwon, M., Lee, J.-Y., Won, W.-Y., Park, J.-W., Min, J.-A., Hahn, C., Gu, X., Choi, J.-H., Kim, D.-J. (2013). Development and validation of a smartphone addiction scale (SAS). PloS one, 8, e56936.
Lee, Y.S.(2006). Biological model and pharmacotherapy in Internet Addiction .J Korean Med Assoc, 49(3):209–214.
Linehan, M.M., Dimeff, L.A., Reynolds, S.K., Comtois, K.A., Welch, S.S., Heagerty, P., & Kivlahan, D.R. (2002).Dialectical behavior therapy versus comprehensive validation therapy plus 12-step for the treatment of opiod dependent women meeting criteria for borderline personality disorder. Drug and Alcohol Dependence, 67, 13-26.
Lynch, T.R., Morse, J., Mendelson, T., & Robins, C. (2003). Dialectical behavior therapy for depressed older adults: a randomized pilot study. American Journal of Geriatric Psychiatry, 11, 33-45.
Mcquillan, A. Nicastro, R. Guenot, F. Girard, M. Lissner, C. and Ferrero, F.(2010).Intensive dialectical behavior therapy for outpatient with borderline personality disorder. Journal of psychiatric Service, 56, 193-197.
Miller, A.M., Rathus, J.H., & Linehan, M.M. (2007). Dialectical behavior therapy with suicidal adolescent, New York: Guilford.
Moeller, G.F., Barratt, E.S., Dougherty, D.M., Schmitz, J.M., & Swann, A.C. (2001). Psychiatric aspects impulsivity, American Journal of Psychiatry, 11, 1783-1793.
Motahhari, S., Etemadi, A., Shafiabady, A., Qorbani Vanajemi, M. (2016). The Effectiveness of Psychotherapy Based on Quality of Life Improvement on Emotion Regulation and Relapse Prevention in Addicts .Practice in Clinical Psychology, 4, 1, 25-32.
Petry, N.M. (2001).Substance abuse, pathological gambling and impulsiveness. Drug and Alcohol Dependency, 63, 29-38.
Safer, D.L. Robinson, A.H. & Jo, B. (2010).Outcome from a Randomized Controlled Trail Of Group Therapy for Binge Eating Disorder: Comparing Dialectical Behavior Therapy Adapted for Binge Eating to and Active Comparison Group Therapy. Behavior Therapy, 41, 106-120.
Schreiber, L.R.N., Grant, J.E. & Odlaug, B.L. (2012). Emotion regulation and impulsivity in young adults.Journal of Psychiatric Research, 46, 651-658.
Soler, J., Pascual, J.C., Tiana, T., Cebria, A., Barrachina, J., Campins, M.J., Gich, I., Alvarez, E., & Pérez. V. (2009). Dialectical behaviour therapy skills training compared to standard group therapy in borderline personality disorder: a 3-month randomised controlled clinical trial. Behavior Research Therapy, 47(5), 353-8.
Soler, J. Pascuala, J.C. Barrachina, J. Alvarez, E. and Perez, V. (2005). Double blind placebo controlled study of dialectical behavior therapy pluse Olanzapin for borderline personality disorder. The American Journal of Psychiatry, 162, 1221-1224.
Stanford, M.S., Mathias, C.W., Dougherty, D.M., Lake, S.L., Anderson, N.E., Patton, J.H. (2009). Fifty years of the Barratt Impulsiveness Scale: An update and review. Personality and Individual Differences, 47, 385-389.
VanDijk, S. Jeffrey, J. Katz, M, R. (2012). A randomized, controlled, pilot study of dialectical behavior therapy skills in a psychoeducational group for individuals with bipolar disorder, Journal of Affective Disorders; 21, 277–285.
Verdejo - Garcia, A., Lawrence, A.J. & Clark, L. (2008). Impulsivity as a vulnerability marker for substance-use disorders: Review of findings from high-risk research, problem gamblers and genetic association studies. Neuroscience and Biobehavioral Reviews, 32, 777–810. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 563 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 445 |