آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,116 |
| تعداد مقالات | 13,682 |
| تعداد مشاهده مقاله | 48,590,186 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,354,355 |
بررسی اثربخشی سناریوهای مختلف احیای دریاچه ارومیه با استفاده از مدل هیدرودینامیکی دوبعدی | ||
| نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز | ||
| مقاله 7، دوره 49.2، شماره 95، شهریور 1398، صفحه 71-81 اصل مقاله (1.82 MB) | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
حسن حمیدی رزی1؛ مهدی مظاهری  2؛ جمال محمد ولی سامانی2؛ مارکوس کارواجالینو فرناندز3
| ||
| 1مهندسی سازه‌های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس | ||
| 2گروه مهندسی سازه‌های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس | ||
| 3عضو گروه تحقیقات دریایی و آب و هوایی بلژیک | ||
| چکیده | ||
| به دلیل ضرورت و اهمیت ارائه یک بستر علمی برای گزینههای احیا و مدیریت سطح دریاچه ارومیه، در این تحقیق به بررسی اثربخشی سناریوهای مطرح با استفاده از مدل هیدرودینامیک دوبعدی MOHID پرداخته شده است. سناریوهای در نظر گرفته شده عبارتند از: S1) سناریوی ادامه وضع موجود،S2 ) سناریوی بستن گذرگاه شهید کلانتری وS3 ) سناریوی عدم یکپارچهسازی دریاچه و تقسیم آن به دو بخش از محل جزیرهها. دادههای دوره آماری 8 ساله 2000 تا 2008 به دلیل در بر گرفتن افت شدید تراز آب دریاچه و همچنین وجود نوسانات زیاد، برای شبیهسازی سناریوها انتخاب شدند. پس از گردآوری دادهها و ورودیهای مورد نیاز، واسنجی مدل انجام شد و در ادامه مدل برای هر یک از سناریوها اجرا گردید. نتایج نشان داد بخش جنوبی دریاچه در سناریوی S2 در مواقعی با رسیدن به تراز اکولوژیک دریاچه (1/1274 متر از سطح دریا)، در کل شرایط بهینه و بهبود یافتهای از نظر تراز آب، سطح دریاچه، حجم آب و همچنین حجم تلفات تبخیر نسبت به سناریوی S1 پیدا میکند. در سناریوی S3، علیرغم کاهش تلفات تبخیر در بخش جنوبی دریاچه، تراز اکولوژیک دریاچه در هیچ دورهای حفظ نمیشود و در نهایت هم تراز دریاچه به 4/1271 متر میرسد. بخش شمالی دریاچه نیز با تراز آب 03/1271 متر و تلفات تبخیر بالا، در انتهای دوره مدلسازی وضعیت خوبی را تجربه نخواهد کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دریاچه ارومیه؛ احیای بخشی؛ تراز اکولوژیکی؛ تلفات تبخیر؛ مدل هیدرودینامیکی MOHID | ||
| مراجع | ||
|
دانشگاه صنعتی شریف، "سایت کمیته احیای دریاچه ارومیه"، http://ulrp.sharif.ir، 1393. محمدی م ع، "رابطه بین تبخیر آبهای شور و شیرین و تأثیر آن روی تبخیر آب دریاچه ارومیه"، شرکت سهامی آب منطقهای استان آذربایجان غربی، 1383. مرید س، سیما س، رضایی ح، "گزارش جمعبندی تلفات / آورد در ناحیه بافرزون دریاچه ارومیه"، مرکز تحقیقات سنجش از دور دانشگاه صنعتی شریف، http://ulrpdb.sharif.ir، خرداد 1393. مقدسی م، مرید س، دلاور م، عربپور ف، "رویکرد مدیریت مصرف آب بخش کشاورزی در راستای احیای دریاچه ارومیه"، تحقیقات منابع آب ایران، 1394، 11 (1). وزارت نیرو، "گزارش مدلسازی هیدرودینامیک دو بعدی دریاچه ارومیه"، کارگروه احیای دریاچه ارومیه، 1393. Abbaspour M, Nazaridoust A, “Determination of environmental water requirements of Lake Urmia”, Iran: an ecological approach. International Journal of Environmental Studies, 2007, 64 (2), 161-169. Coon William F, “Estimation of roughness coefficients for natural stream channels with vegetated banks”, US Geological Survey, 2441, 1998. Djamali M, “A late Pleistocene long pollen record from Lake Urmia”, NW Iran, Quaternary Research, 2008, 69 (3), 413-420. Eimanifar A, “Mohebbi F, Urmia Lake (Northwest Iran)”, A brief review. Saline Systems, 2007, 3. Franz G, “Implementation of the Tagus Estuary Hydrodynamic Model”, 2014. Garousi V, “Environmental crisis in Lake Urmia, Iran: a systematic review of causes”, negative consequences and possible solutions. Proceedings of the 6th International Perspective on Water Resources & the Environment (IPWE) Izmir, Turkey, 2013. Harbeck GE, “The effect of salinity on evaporation”, Washington, U.S. Govt. Print. Off., 1955. Heidari N, Roudgar M, Ebrahimpour N, “Thermodynamic quantities and Urmia Sea water evaporation”, Saline systems, 2010, 6 (1), 1. Janeiro J, Fernandes E, Martins F, Fernandes R, “Wind and freshwater influence over hydrocarbon dispersal on Patos Lagoon, Brazil”, Marine pollution bulletin, 2008, 56 (4), 650-665. Karbassi A, “Environmental impacts of desalination on the ecology of Lake Urmia”, Journal of Great Lakes Research, 2010, 36 (3), 419-424. Mellor G, “Introduction to physical oceanography. Springer. New York. ISBN: 1996, 1-56396-210-1. Micklin P, “The Aral sea disaster”, Annu. Rev. Earth Planet. Sci., 2007, 35, 47-72. Pengra B, “The drying of Iran’s Lake Urmia and its environmental consequences”, UNEP-GRID, Sioux Falls, UNEP Global Environmental Alert Service (GEAS), 2012. Ramsar Convention, Available at: https://rsis.ramsar.org/. Reveshty M, Maruyama Y, “Study of Uremia Lake Level Fluctuations and Predict Probable Changes Using Multi-Temporal Satellite Images and Ground Truth Data Period (1976-2010)”, Map Asia, 2010, 179-194. Sima S, Tajrishy M, “Using satellite data to extract volume-area-elevation relationships for Urmia Lake Iran”, Journal of Great Lakes Research, 2013, 39 (1), 90-99. Stevens L, “Hydroclimatic variations over the last two glacial/interglacial cycles at Lake Urmia, Iran”, Journal of Paleolimnology, 2012, 47 (4), 645-660. Technical University of Lisbon, Webpage: http: //www.mohid.com. UNESCO Bioephere Reserves. Available at: http://www.unesco.org/new/en/naturalsciences/environment/ecological-sciences/biosphere-reserves/asia-and-the-pacific/. Vaz N, Dias JM, Leitão PC, “Three-dimensional modelling of a tidal channel: the Espinheiro Channel (Portugal)”, Continental Shelf Research, 2009, 29 (1), 29-41. Zarghami M, “Effective watershed management; case study of Urmia Lake Iran Lake and Reservoir Management”, 2011, 27 (1), 87-94. Zeinoddini M, Tofighi MA, Vafaee F, “Evaluation of dike-type causeway impacts on the flow and salinity regimes in Urmia Lake, Iran”, Journal of Great Lakes Research, 2009, 35 (1) 13-22. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 411 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 388 |
||
