آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,272 |
| تعداد مقالات | 15,720 |
| تعداد مشاهده مقاله | 51,824,672 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,664,530 |
اثربخشی روش اجتماع پژوهشی در برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر خودکارآمدی اجتماعی دانشآموزان | ||
| فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی | ||
| مقاله 4، دوره 14، شماره 53، خرداد 1398، صفحه 67-87 اصل مقاله (854.69 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| رامین حبیبی کلیبر* 1؛ ابوالفضل فرید2؛ رقیه محمدزاده3 | ||
| 1دانشیار روان شناسی تربیتی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ( نویسنده مسئول) Email:habibikaleybar@gmail.com | ||
| 2دانشیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان | ||
| 3دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی بر خودکار آمدی اجتماعی دانشآموزان بود. روش پژوهش از نوع شبهآزمایشی بود که در اجرای آن از طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. شرکتکنندگان پژوهش شامل 50 نفر از دانش آموزان پایه هفتم ناحیه یک شهر تبریز در سال تحصیلی 95-1394 بودند که بهروش تصادفی خوشهای انتخاب شدند و بهطور تصادفی در هریک از گروههای آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه خودکارآمدی اجتماعی کنلی (1989) برای هر دو گروه اجرا شد. آزمودنیهای گروه آزمایشی بهمدت 13 جلسه در برنامه آموزش فلسفه به کودکان شرکت کردند. گروه کنترل نیز همزمان به برنامههای عادی کلاس خود ادامه دادند. یافتههای حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد نمرههای دانشآموزان گروه آزمایشی در پسآزمون خودکارآمدی اجتماعی بالاتر از گروه کنترل است. بنابراین، آموزش فلسفه به کودکان بهروش اجتماع پژوهشی به افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانشآموزان منجر میگردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش فلسفه به کودکان؛ اجتماع پژوهشی؛ خودکارآمدی اجتماعی | ||
| مراجع | ||
|
منابع
امی، زهرا و احد فرامرز ملکی (1384). مقایسه سبکهای لیپمن برنی فیر در آموزش فلسفه به کودکان. فصلنامه پژوهشی اندیشههای نوین دینی، شماره 2.
برگ، لورا (2001). روانشناسی رشد: از لقاح تا رشد. ترجمه یحیی سیدمحمدی، 1383. تهران: ارسباران.
جهانی، جعفر (1386). بررسی تأثیر آموزش فلسفه به کودکان در رشد منش اخلاقی دانشآموزان. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، شماره 7، 59-37.
دلاور، علی (1374). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی، تهران: انتشارات رشد.
خیر، محمد؛ استوار، صغری؛ لطیفیان، مرتضی؛ تقوی، محمدرضا و سیامک سامانی (1387). اثر واسطهگی توجه متمرکز بر خود و خودکارآمدی اجتماعی بر ارتباط میان اضطراب اجتماعی و سوگیری داوری. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، شماره 2، 32-24.
رضایی، لیلا؛ مصطفایی، علی و زینب خانجانی (1393). بررسی مقایسهای تحول اخلاقی، نوع دوستی و خودکارآمدی اجتماعی در دانشآموزان تیزهوش و عادی دبیرستانهای شهر ارومیه در سال تحصیلی 91-90. فصلنامه آموزشی و ارزشیابی، شماره 25 ،41-29.
رباطی، افشین؛ دلوین، آنیک و فرانسیس دانورس (1393). ترازنامه شایستگی کارکنان شرکت ایران خودرو. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، شماره 4، 39-30.
رشتچی، مژگان (1389). بررسی نظریه ویگوتسکی از دیدگاه روانشناسی و ارتباط آن با مبانی نظری آموزش فلسفه به کودکان. فصلنامه تفکر و کودک، 1(1)،20-3.
ریو، جان مارشال (1388). انگیزش و هیجان. ترجمه یحیی سیدمحمدی. تهران: انتشارات ویرایش (تاریخ نشر به زبان اصلی 2005).
نوروزی، رضاعلی و منیره عابدی (1393). تأثیر اجرای برنامه بومی شده آموزش فلسفه به کودکان بر افزایش خودکارآمدی، شادی و خوشبینی دانشآموزان دختر سال اول دوره اول متوسطه. فصلنامه فلسفه و کودک، 5(6)،120-100.
فیشر، رابرت (1387). آموزش تفکر. ترجمه: غلامعلی سرمد (1390). تهران: انتشارات گاج (تاریخ نشر به زبان اصلی، 2008).
قائدی، یحیی (1383). آموزش فلسفه به کودکان. تهران: انتشارات داروین.
کم، فیلیپ (1373). داستانهای فکری (1)، ترجمه احسانه باقری (1391). تهران: انتشارات علم. (تاریخ نشر به زبان‌اصلی، 1994).
کم، فیلیپ (1373). داستانهای فکری (2)، ترجمه: زهیر باقری (1386). تهران: انتشارات علم. (تاریخ نشر به زبان اصلی، 1994).
گنـدمانی، یاسین؛ شـقاقی، فـرهاد و سارا میبدی (1390). تأثـیر آموزش فلسفه بر افـزایش عـزتنفس دانشآموزان. فصلنامه روانشناسی کاربردی، شماره 2 ،83-66.
مرعشی، منصور؛ حقیقی، جمال؛ مبارکی، زهرا و کیومرث بشلیده (1386). بررسی روش اجتماع پژوهشی بر پرورش مهارتهای استدلالی در دانشآموزان دختر پایه سوم راهنمایی. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، شماره 7، 122-95 .
مرعشی، منصور؛ صفاییمقدم، مسعود و پروین خزامی (1389). تأثیر آموزش فلسفه به کودکان بر قضاوت اخلاقی دانشآموزان پایه پنجم ابتدایی شهر اهواز. فصلنامه تفکر و کودک، شماره 1، 102-83.
ناجی، سعید (1387). کند و کاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان. تهران: سمت.
هدایتی، مهرنوش؛ قائدی، یحیی؛ شفیعآبادی، عبدالله و غلامرضا یونسی (1389). بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بهصورت اجتماع پژوهشی بر بهبود ارتباطات اجتماعی کودکان. فصلنامه تفکر و کودک، شماره 1، 145-125.
هدایتی، مهرنوش؛ قائدی، یحیی؛ شفیعآبادی، عبدالله و غلامرضا یونسی (1388). بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بهصورت اجتماع پژوهشی بر بهبود روابط میان فردی در دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر تهران از دیدگاه آموزگاران. فصلنامه اندیشههای تازه در علوم تربیتی، شماره 3، 157-133.
هینز، جوئنا. کندی، دیوید و وایت، دیوید (1389). فیلسوفان کوچک. ترجمه: یحیی قائدی(1389). تهران: انتشارات آییژ. (تاریخ نشر به زبان اصلی، 2008).
Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The exercise of Control. New York: Free man Company.
Biggeri, M., & Santi, M. (2012). The missing dimension of children's well-being and well becoming in education. Journal of Development and Capabilities, 3(13), 373-395.
Cam, Ph. (2014). Philosophy for children. Journal of Educational Philosophy and Theory, 46, 1203-1211.
Cassidy, C., & Christie, D. (2013). Philosophy for children, talking, thinking and learning together. Journal Early Child Development and Care, 183, 1072-1083.
Daniel, M., & Auriac, E. (2011). Philosophy critical thinking and philosophy for children. Journal of Educating Philosophically, 43, 415-435.
Gorard, S., Siddiqui, N., & Huatsee, B. (2015). Philosophy for children. The Education endowment foundation. London, Durham University.
Haas, H. (1980). Appendix B: Experimental research in philosophy for children, M. Lipman, A. M. Sharp, & F. Oscanyon (eds), philosophy in the classroom (Philadelphia, PA, Temple university press)
Koparan, S., Ozturk, F., Ozkilic, F., & Senisik, Y. (2009). An investigation of social self-efficacy expectation and assertiveness in multi program high school student. Social and Behavioral Sciences, 1, 623-629.
Kucuradi, I. (2000). Philosophy for children. Diogenes, 192(48), 112-131.
Lam, Ch. (2012). Continuing Lipman's and Sharp's pioneering work on philosophy for children. Education Research and Evaluation, 18,187-203.
Leney, G, & Lynch, S. (2007). "Fostering values in the philosophy class-room",http//:www.Fapsa.org.Au/files/conference(2007),presenter- abstract .Rtf.
Lipman, M. (2010). Can philosophy for children be the basis of educational redesign? The Social Studies, 69(1), 253-257.
Lipman, M. (1995). Moral education higher-order thinking and philosophy for children. Journal of Early Child Development and Care, 107, 1-70.
Lipman, M. (1998). Some finding of the philosophy of children program. Journal of Educational Strategies, 5, 227-280.
Mc Guuness, C. (1999). From thinking skills to thinking classrooms: A reveiw and evaluation of approaches for developing papils thinking. London, Department for Education and Employment.
Ofirep, N.D. (2012). Philosophy for children. Quality Education in Africa, 1, 26-40.
Olthof, T. & Rieffe, C. (2008). The Assignment of moral status: Age-related differences in the use of three mental capacity criteria, British Journal of Developmental Psychology, 26,233-247, doi: 10.1348/026151007X216036.
Richardson, E.D. (1999). Adventure-based therapy and self-efficacy theory: Test of treatment model for late adolescent with depressive symptomatology. Dissertation submitted to the faculty of Virginia Polytechnic Institute and State University.
Rodebaugh, T.L. (2006). Self-efficacy and social behavior. Behavior Research and Therapy, 44, 1831-1838.
Sharp, A.M. (1995). Philosophy for children and the development of ethical values. Early Child Development and Care, 107, 45-55.
Trickey, S., & Topping, K.J. (2004) . Philosophy for children. Research Papers Educating, 19, 368-380.
Williams, S. (1993). Evaluating the effects of philosophical enquiry in a secondary school Derbyshire, England, Derbyshire county council. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 533 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 437 |
||