تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,304 |
تعداد مقالات | 15,961 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,313,406 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,072,447 |
استفاده از گیاهان اگروپایرون (Agropyron cristatum L.) و تال فسکیو (Festuca arundinacea L.) تلقیح شده با کنسرسیوم باکتریائی و قارچ شبه میکوریز درگیاهپالائی خاکهای آلوده نفتی | ||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
مقاله 19، دوره 29، شماره 2، تیر 1398، صفحه 285-300 اصل مقاله (958.36 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
مهناز افشارنیا1؛ محمدرضا ساریخانی* 1؛ محمود زارعی2 | ||
1گروه بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، داشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز | ||
2شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه تبریز | ||
چکیده | ||
آلودگی خاک با نفت خام و مشتقات آن از جمله خطرناکترین انواع آلودگیهای زیست محیطی محسوب میشود. گیاهپالایی یکی از انواع روشهای زیستپالایی است. در تحقیق حاضر از خاک آلوده به نفت برداشت شده از پالایشگاه تبریز، مطالعهای بر روی روشهای گیاهپالایی نفت صورت گرفت. بدین منظور بعد از جداسازی باکتریهای تجزیهکننده هیدروکربنهای نفتی از خاک آلوده، انواع تیمارهای گیاهپالایی مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارها شامل استفاده از دو گیاه اگروپایرون و تالفسکیو به تنهایی (بدون تلقیح میکروبی)، تلقیح شده با کنسرسیوم پنج گونه باکتریایی ، Stenotrophomonas sp. COD 1-1، Psedochrobactrum sp. COD 1-4، Arthrobacter sp. COD 2-3 ، Shewanella sp. COD 2-1و Stenotrophomonas sp. COD 5-6 یا قارچ شبه میکوریز Piriformospora indica(به صورت مجزا) و تلقیح شده با تیمار تلفیقی (تلقیح توام با باکتریها، قارچ، استفاده از کود دامی و سورفاکتانت توئین) و تیمار تلفیقی بدون کشت گیاه بود. پس از پایان آزمایش، شاخص مقدار کل هیدروکربنهای نفتی (TPH)، شاخصهای آنزیمی پایش سلامت خاک (دهیدروژناز، اورهآز و کاتالاز) و بیولوژیکی (تنفس پایه و برانگیخته میکروبی خاک) و شاخصهای رشد گیاه (وزن خشک ساقه، ریشه و تعداد طوقه) سنجش شدند. با توجه به نتایج رشد گیاهی و تطبیق آن با میزان تجزیه هیدروکربنهای نفتی، مشاهده شد که گیاه تال فسکیو تلقیح شده با قارچ شبه میکوریز به میزان 68% توانایی تجزیه ترکیبات نفتی را داشت وتالفسکیوی بدون تلقیح قارچی توانسته بود 43% از هیدروکربنهای نفتی را تجزیه کند. گیاه اگروپایرون تلقیح شده با کنسرسیوم باکتریایی پنج گانه توانایی تجزیه 66% از ترکیبات نفتی را داشت و اگروپایرون بدون تلقیح باکتری توانسته بود 53% از هیدروکربنهای نفتی را تجزیه کند. فعالیت آنزیمهای دهیدروژناز و اورهآز در هفته نخست آزمایش بالا بوده و پس از گذشت 4 ماه بطور معنی داری کاهش یافت و برعکس فعالیت کاتالاز در هفته نخست کمتر بوده و در انتهای آزمایش افزایش یافت. | ||
کلیدواژهها | ||
آلودگی نفتی خاک؛ اگروپایرون؛ تالفسکیو؛ گیاهپالایی؛ TPH | ||
مراجع | ||
Aliasgharzad N. 2005. Methods in Soil Biology (translation). Published by the University of Tabriz.. (In Persian). Afsharnia M, Sarikhani MR, Zareii M and Lotfollahi A. 2017. Isolation of oil degrading bacteria from contaminated soils of Tabriz refinery and petrochemical industry and evaluation of their oil degradation efficiency. 15th Iranian Soil Science Congress. Esfahan. (In Persian).
Anderson JPE. 1982. Soil respiration. In: AL Page and AH Miller (Eds), Methods of Soil Analysis, Part 2: Chemical and microbiological properties. American Society of Agronomy, Madison WI: 831-871.
Anonymous. USEPA. 1998. Test Methods for Evaluating Solid Waste, Physical Chemical Methods. Environmental Protection Agency, Washington DC.
Auffret MD, Yergeau E, Labbé D, Fayolle-Guichard F and Greer CHW. 2014. Importance of Rhodococcus strains in a bacterial consortium degrading a mixture of hydrocarbons, gasoline, and diesel oil additives revealed by metatranscriptomic analysis. Applied Microbiology and Biotechnology, 99(5):2419-30.
Basalatpour A, Hajabasi M, Khoshgoftarmanesh A and Afyouni M. 2008. Investigation of Refinement of the hydrocarbons contaminated soils around the Tehran refinery by phytoremediation method. Journal of Agricultural Science and Natural Sources, 15(4): 15-27. (In Persian).
Chen M, Xu P, Zeng G, Huang D and Zhang J. 2015. Bioremediation of soils contaminated with polycyclic aromatic hydrocarbons, petroleum, pesticides, chlorophenols and heavy metals by composting. Biotechnology Advances, 33 (6) 1: 745–755.
Dhankher OP, Pilon-Smits EAH, Meagher RB and Doty SH. 2011. Biotechnological approaches for Phytoremediation. Academic Press, 309-328.
De la Fuente C, Clemente R, Martinez-Alcala I, Tortosa G and Bernal MP. 2011. Impact of fresh and composted solid olive husk and their water-soluble fractions on soil heavy metal fractionation; microbial biomass and plant uptake. Journal of Hazardous Materials, 186:1283–1289.
Gao Y, Zhang Y, Liu J, Kong H. 2013. Metabolism and subcellular distribution of anthracene in tall fescue (Festuca arundinacea Schreb.). Plant Soil, 365, 171–182.
Hasan shahiyan M and Zeydabadinezhad Z. 2017. Investigating the effect of kerosene contaminated soil and desert on microbial population soil. Journal of Soil and Water Protection Research, 24(4). (In Persian).
Haritash AK, Kaushik CP, 2009. Biodegradation aspects of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs): a review. Journal of Hazardous Materials, 169: 1–15.
Hill TW and Kafer E, 2001. Improved protocols for Aspergillus minimal medium: trace element and minimal medium salt stock solutions. Fungal Genetics Reports, 48: 20-21. Huang DL, Zeng G, Feng CL, Hu S, Jiang XY and Tang L. 2008. Degradation of lead contaminated lignocellulosic waste by Phanerochaete chrysosporium and the reduction of lead toxicity. Environmental Science & Technology, 42: 4946–4951.
Johnson JI and Temple KL. 1964. Some variables affecting the measurement of catalase activity in soil. Soil Science Society of America Processes, 28: 207–216.
Lee S, Oh B, Kim J, 2008. Effect of various amendments on heavy mineral oil bioremediation and soil microbial activity. Bioresource Technology, 99 (7), 2578–2587.
Liangli J and Hungchen B. 2009. Surfactant mediated biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons. Materials, 2: 76- 94.
Liu R, Dai Y, Sun L. 2015. Effect of Rhizosphere Enzymes on Phytoremediation in PAH-Contaminated Soil Using Five Plant Species. Plos One, 10(3):1-14.
Macci C, Doni S, Peruzzi E, Bardella S, Filippis G, Ceccanti B and Masciandaro G. 2012. A real-scale soil phytoremediation .Biodegradation.
Mao J, Luo Y, Teng Y and Li Z. 2012. Bioremediation of polycyclic aromatic hydrocarbon-contaminated soil by a bacterial consortium and associated microbial community changes. International Biodeterioration & Biodegradation, 70: 141-147.
Megharaj M, Ramakrishnan B, Venkateswarlu K, Sethunathan N and Naidu R. 2011. Bioremediation approaches for organic pollutants: a critical perspective. Environment International, 37:1362- 1375.
Moreno B, Nogales R, Macci C, Masciandaro G and Benitez E. 2011. Microbial eco-physiological profiles to estimate the biological restoration of a trichloroethylene-contaminated soil. Ecological Indicators, 11:1563–1571.
Pedra F, Polo A, Ribeiro A and Domingues H. 2007. Effects of municipal solid waste compost and sewage sludge on mineralization of soil organic matter. Soil Biology and Biochemistry, 39: 1375–1382.
Pessacq J, Medina R, Terada C, Bianchini FE, Morelli IS and Del Panno MT. 2015. Assessment of the Responsiveness to Different Stresses of the Microbial Community from Long-Term Hydrocarbon-Contaminated Soils. Water Air Soil Pollution, 226: 20- 33.
Polyak YM, Bakina LG, Chugunova MV, Mayachkina NV, Gerasimov AO, Bure VM. 2018. Effect of remediation strategies on biological activity of oil-contaminated soil - A field study. International Biodeterioration & Biodegradation, 126: 57–68.
Rajayi S, Raiisi F and seyyedi SM. 2012. Bioremediation of aged crude oil contaminated soil by biological methods and phytoremediation. Water and Soil Journal (Agriculture Sciences and Technology), 26(7): 908-921. (In Persian).
Rump HH, and Krist H. 1988. Laboratory Manual of the Examination of Water and Soil. VCH publishers. Escbborn. Germany.
Samanta SK, Singh OV and Jain RK. 2002. Polycyclic aromatic hydrocarbons: environmental pollution and bioremediation. Trends Biotechnology, 20: 243–248.
Shen W, Zhu N, Cui J, Wang H, Dang Z, Wu P, Luo Y and Shi C. 2016. Ecotoxicity monitoring and bioindicator screening of oil-contaminated soil during bioremediation Ecotoxicology and Environmental Safety, 124:120–128.
Stepniewska Z, Wolinska A, Ziomek J. 2009. Response of soil catalase activity to chromium contamination. Journal of Environmental Sciences, 21, 1142–1147.
Tandy S, Healey JR, Nason MA, Williamson JC and Jones DL. 2009. Remediation of metal polluted mine soil with compost: co-composting versus incorporation. Environmental Pollution, 157: 690–697.
Thapa B, Kumar A, and Ghimire A. 2012. A review on bioremediation of petroleum hydrocarbon contaminants in soil. Nepal Journal, 8: 164-170.
Upadhyay, LSB. 2012. Urease inhibitors: a review. Indian Journal Biotechnology, 11, 381-388.
Wu JH, Wu FY, Chuang HP, Chen WY, Huang HJ, Chen SH and Liu WT. 2013. Community and proteomic analysis of methanogenic consortia degrading terephthalate. Applied and Environmental Microbiology, 79(1):105–112.
Yu Z, Zeng GM, Chen YN, Zhang JC, Yu Y, Li H and et al. 2011. Effects of inoculation with Phanerochaete chrysosporium on remediation of pentachlorophenol-contaminated soil waste by composting. Process Biochemistry, 46: 1285–1291.
Zhou X, Zhou J, Xiang X, Cébron A, Béguiristain T and Leyval C. 2013. Impact of Four Plant Species and Arbuscular Mycorrhizal (AM) Fungi on Polycyclic Aromatic Hydrocarbon (PAH) Dissipation in Spiked Polish Journal of Environmental Studies, 22(4): 1239-1245.
Zamani J, Hajabbasi MA, Alaie E, Sepehri M, Leuchtmann A and Schulin R. 2016. The effect of Piriformospora indica on the root development of maize (Zea mays L.) and remediation of petroleum contaminated soil. International Journal of Phytoremediation. 3; 18(3):278-87. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,208 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 451 |