آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,253 |
| تعداد مقالات | 15,411 |
| تعداد مشاهده مقاله | 51,248,481 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,255,880 |
ارزیابی روش‌های استحصال آب باران در افزایش رطوبت خاک و رشد نهال پسته | ||
| دانش آب و خاک | ||
| مقاله 15، دوره 23، شماره 4، اسفند 1392، صفحه 203-214 اصل مقاله (217.61 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محمدابراهیم صادق¬زاده ریحان* 1؛ داود زارع حقی2؛ محمدرضا نیشابوری2 | ||
| 1مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی | ||
| 2دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| استحصال آب باران روشی برای توسعه بهرهبرداری از منابع آب سطحی در مناطق خشک است که به وسیله آن میتوان آب مورد نیاز مصارف خانگی، دام و کشاورزی را در مقیاس کوچک تأمین نمود. به منظور بررسی تاثیر جمع آوری آب باران توسط سامانههای سطوح آبگیر بر میزان رطوبت خاک و رشد نهال پسته، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار در سه تکرار در طی سالهای 1388 و 1389 در ایستگاه تحقیقاتی خواجه واقع در استان آذربایجان شرقی طراحی و اجرا گردید. سامانه سطح آبگیر عبارت است از حوضه آبخیز کوچک که رواناب داخل آن به انتهای حوضه هدایت و از آن استفاده میشود.در این تحقیق هر کرت آزمایشی به عنوان یک سامانه سطح آبگیر عمل میکند و رواناب آن در انتهای کرت به چاله گیرنده رواناب یا کوزه سفالی تعبیه شده در چالهها هدایت میشود. اعمال تیمارهای مختلف در داخل چاله هر کرت (سطح آبگیر) با تغییر بافت خاک و همچنین قرار دادن ظرف سفالی آبگیر به شرح زیر اعمال شد: تیمارها عبارت بودند از: تیمار شاهد(A)، در این تیمار چاله حفر شده تنها از خاک حاصله از همان چاله مجدداً پر شد. تیمار پرلیت(B)، داخل چاله حفرشده این تیمار از مخلوط پرلیت، ماده آلی پوسیده و خاک با نسبت حجمی 1-1-2 پر شد. تیمارکوزه(C)، در چالهحفرشده سه عدد کوزه سفالی به ارتفاع 70 و به قطر10 سانتیمتر در سه نقطه چاله با فاصله مساوی جا گذاری و در تیمار سنگریزه(D)، دو ستون از سنگریزه در مجاورت چاله با فاصله 10 سانتیمتری از دیواره ایجاد گردید. در هر چاله، یک نهال پسته غرس و همچنین یک جفت حسگر TDR به طول 70 سانتیمتری جهت اندازهگیری رطوبت خاک چاله قرار داده شدند. نتایج نشان داد که استفاده از تیمارهای مذکور، موجب افزایش معنیدار ذخیره رطوبتی خاک، نسبت به تیمار شاهد در سطح احتمال 1 و5 درصد گردید. مقایسه میانگین رطوبت حجمی در تیمارهای آزمایشی در هر دو سال نشان داد که تیمار سنگریزه بیشترین میزان رطوبت را در خودش ذخیره کرده و بعد از آن به ترتیب تیمارهای کوزه، پرلیت و شاهد قرار گرفتند. همچنین تأثیر تیمارهای آزمایشی بر روی ارتفاع، قطر یقه و مساحت برگهای نهال پسته در سطح احتمال 1 در صد معنیدار بود. بیشترین میزان ارتفاع نهال، قطر یقه و مساحت برگها مربوط به تیمار سنگریزه و کمترین آنها مربوط به تیمار شاهد بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| استحصال آب باران؛ پسته؛ سامانه سطوح آبگیر؛ سنگریزه؛ رطوبت حجمی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,184 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,753 |
||