تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,489,388 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,216,947 |
پراکنش و تراکم جمعیت آفات گلرنگ و دشمنان طبیعی آنها در استان اصفهان | ||
پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی | ||
مقاله 7، دوره 7، شماره 3، آذر 1397، صفحه 91-101 اصل مقاله (598.88 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا نعمت اللهی* ؛ محمدرضا باقری | ||
استادیار بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران. | ||
چکیده | ||
چکیده در این مطالعه تراکم جمعیت حشرات آفت و دشمنان طبیعی آنها در 14 مزرعه منتخب در مناطق عمدهی کشت گلرنگ بهاره و تابستانه استان، با استفاده از روشهای مختلف نمونهبرداری، ازجمله شمارش درجا، تور حشرهگیری و پرورش حشرات کامل و بر اساس فنولوژی گیاه بررسی شد. در این تحقیق درمجموع 23 گونه آفت و 9 گونه دشمن طبیعی جمعآوری شد که مهمترین آنها به شرح زیر میباشند. الف) آفاتی که از قوزه تغذیه میکنند: Acanthiophilus helianthi, Chaetorellia carthami (Dip., Tephritidae); Larinus flavescens, L. liliputanus (Col., Curculionidae); Oxycarenus palens, O. hyalipennis (Hem., Lygaeidae) گونههای 1 تا 4 از داخل قوزه و گونههای 5 و 6 از بیرون قوزه تغذیه میکنند. این حشرات بهاستثنای C. carthami در مناطق مختلف استان انتشار دارند. حداکثر درصد آلودگی قوزه ها به A. helianthi، Larinus spp. و Oxycarenus spp. به ترتیب در مناطق اصفهان (9/15)، آران و بیدگل (5/3) و اصفهان (12) بود. ب) آفاتی که از سایر اندامهای گیاه تغذیه مینمایند: Uroleucon compositae (Hem., Aphididae); Neoaliturus fenestratus (Hem., Cicadellidae); Chromatomyia horticola (Dip., Agromyzidae) این آفات در مناطق مختلف استان انتشار دارند. حداکثر آلودگی به این آفات به ترتیب در مناطق اردستان (300 عدد در 10 سانتیمتر انتهایی شاخه)، اصفهان (18 عدد در 100 تور) و اردستان (2/11 بوته آلوده در 10 کادر یک مترمربعی) بود. ج) دشمنان طبیعی آفات: Antistrophoplex conthurnatus (Hym., Torymidae); Bracon hebetor (Hym., Braconidae); Pachyneuron concolor (Hym., Peteromalidae),Lysiphlebus fabarum (Hym., Braconidae); Pachyneuron concolor (Hym., Pteromalidae); Coccinella septempunctata, Hippodamia variegate (Col., Coccinellidae) گونههای 1 تا 3 پارازیتوئید مگس گلرنگ، گونههای 4 و 5 پارازیتوئید شتهها و گونههای 6 و 7 کفشدوزکهای شکارگر شتهها میباشند. حداکثر تراکم جمعیت این سه گروه به ترتیب در مناطق اصفهان (20 عدد در 100 قوزه)، اردستان (5/3 عدد در 100 قوزه) و اردستان (16 عدد در 100 تور) بود. | ||
کلیدواژهها | ||
واژه های کلیدی: آفات؛ دشمنان طبیعی؛ گلرنگ؛ Carthamus | ||
مراجع | ||
احمدی، کریم؛ قلیزاده، حشمت ا...؛ عبادزاده، حمیدرضا؛ حاتمی، فرشاد؛فضلی استبرق، مصطفی؛ حسین پور، ربابه؛ کاظمیان، آرزو و رفیعی، مریم. 1395. آمارنامه کشاورزی سال زراعی1393-94. جلد اول: محصولات زراعی. وزارت جهاد کشاورزی، معاونت برنامهریزی و اقتصادی، مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات. برومند ه، 1355. لیست Curculionidea استان فارس. نامه انجمن حشرهشناسی ایران، جلد 3. شمارههای 1 و 2. صفحات 123-124. بهداد 1، 1368. آفات گیاهان زراعی ایران. چاپخانه نشاط اصفهان. 618 صفحه. پرچمی عراقی م، 1375. Phytomyza horticola Goureau (Dip.: Agromyzidae) مینوز برگ گلرنگ در ایران. آفات و بیماریهای گیاهی، جلد 63. صفحه 20. پروین 1، 1368. بررسی بیولوژی کرم قوزه گلرنگ در استان تهران Heliothis peltigera . آفات و بیماریهای گیاهی، جلد 57. شمارههای 1 و 2. صفحات 45-51. خواجهپور مر، 1370. تولید نباتات صنعتی . انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه صنعتی اصفهان. 250 صفحه. خیری م، 1368. فهرست آفات چغندرقند در ایران. آفات و بیماریهای گیاهی، جلد 59. شمارههای 1 و 2. صفحات 75-91. رضوانی ا، 1366. شتههای (Aphidoidea) استان تهران. آفات و بیماریهای گیاهی، جلد 54. شمارههای 1 و 2. صفحات 73-78. رضوانی ا، 1370. کلید شناسایی شتههای بالدار و بیبال گونههای Uroleucon (Hom.: Aphididae) ایران. آفات و بیماریهای گیاهی، جلد58. شمارههای 1 و 2. صفحات 17-22. قرالی ب و جوزیان ع، 1380. گزارش گونه Chaetorellia carthami Stackelberg, 1929 (Dip.: Tephritidae) از ایران. نامه انجمن حشرهشناسی ایران، جلد21. شماره 2. صفحات 101-102. قرالی ب، 1383. مطالعه دشمنان طبیعی مگسهای گلرنگ در استان ایلام. خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. تبریز. جلد اول. صفحه 54. مدرس اول م، 1373. فهرست آفات کشاورزی ایران و دشمنان طبیعی آنها. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. شماره 127. 364 صفحه. ناصری، ف. 1370. دانههای روغنی. انتشارات آستان قدس رضوی. 823 صفحه. Al-Ali AS and Al-Ali AS, 1976. Outbreaks and new records. Plant Protection Bulletin, FAO. 24(4): 133-137. Al-Ali AS, Al-Neamy IK, Abbas SA, Abdul-Masih AME, Al-Ali AS, Al-Neamy IK and Abdul- Masih AME, 1977. On the life-history of the safflower fly Acanthiophilus helianthi Rossi (Dip., Tephritidae) in Iraq. Zeitshrift fur Angewandte Entomolgie, 83(2): 216-223. Anonymous, 1987. Safflower descriptor. IBPGR Sectetariat. Rome. 20 pp. Balachowsky AS, 1963. Entomologie a l’agriculture. Tome I, Coleopteres. Second Volume. Masson et Cie. 1391 pp. Bhadauria NS, Bhadauria NKS, Jakhmala SS, Ashok S and Singh A, 1999. Succession and incidence of insect pests of safflower in north-west Medhya pradesh. Bhartiya Krishi Anusandhan Patrika, 14: 47-51. Campobassa G, Colonnelli E, Knutson L, Terragitti G and Cristofro M, (eds.). 1999. Wild plants and their associated insects in the region, primarily Europe and the Middle East. USDA-ARS. 147. 429 pp. Giray H, 1979. A preliminary list of the fauna of Turkish Trypetidae (Diptera). Turkiye Bitki Koruma Dergisi, 3: 35-46. Hegazi EM and Moursi KS, 1983. Studies on the distribution and biology of capsule fly, Acanthiophilus helianthi Rossi on wild plants in Egyptian western desert. Zeitshrift fur Angewandte Entomolgie, 96: 333-336. Salera E, 1999. Productive possibilities of safflower in Tuscany. Informatore Agariro, 55(49): 45-52. Selim AA, 1977. Insect pests of safflower (Carthamus tinctorius) in Mosul northern. Mesoptamia Journal of Agriculture, 12(1): 75-78. Triplehorn CA and Johnson NF, 2005. Borror and DeLong's Introduction to the Study of Insects. 7th Edition. Brooks/Cole, Thomson Learning Inc. 864 pp. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 777 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 528 |