تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,485,723 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,140 |
ارزیابی پایداری کشاورزی و منابع طبیعی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی: کاربرد رهیافت شاخص ترکیبی | ||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
مقاله 13، دوره 27، شماره 3، مهر 1396، صفحه 187-199 اصل مقاله (552.52 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
مرضیه منافی ملایوسفی* 1؛ باب اله حیاتی1؛ اسماعیل پیش بهار1؛ جواد نعمتیان2 | ||
1گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز | ||
2گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی مکانیک، دانشگاه تبریز | ||
چکیده | ||
این مطالعه با هدف ارزیابی پایداری کشاورزی و منابع طبیعی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی میباشد. در ابتدا، بر اساس نظر کارشناسان کشاورزی و منابع طبیعی، 29 شاخص در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی انتخاب شد. سپس، دادهها و اطلاعات مورد نیاز از سازمان جهاد کشاورزی، سالنامههای آماری و سازمان آب منطقهای استان آذربایجان شرقی در سال 1394 جمعآوری شد و وزن نسبی شاخصها با استفاده از تحلیل مؤلفههای اصلی تعیین گردید. برای ادغام شاخصها و ایجاد شاخص مرکب از تابع چندمعیاره بر اساس فاصله از نقطه ایدهآل استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که کلیبر پایدارترین و بناب ناپایدارترین شهرستان از لحاظ پایداری کشاورزی و منابع طبیعی است. شاخصهای سرانه زمین کشاورزی، بیمه و عملکرد در بعد اقتصادی، شاخص باسوادی و درجه مهاجرپذیری در بعد اجتماعی و شاخصهای درصد پوشش گیاهی، مصرف کود شیمیایی و درصد ماده آلی خاک در بعد زیستمحیطی دارای بیشترین اهمیت نسبی هستند. با توجه به نتایج به دست آمده، جهت دستیابی به سطوح بالاتر پایداری کشاورزی و منابع طبیعی، توصیههای زیر ارائه میشود. سرانه زمین کشاورزی میتواند از طریق اجرای سازو کارهای مناسب جهت جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی و گسترش زمینههای اشتغال در مناطق روستایی به ویژه در صنایع وابسته به کشاورزی، جهت جذب نیروی کار مازاد از زمینهای کشاورزی، افزایش یابد. جهت ریشهکن کردن بیسوادی در مناطق روستایی، خدمات آموزشی به ویژه برای کشاورزان گسترش یابد و با حفاظت از پوشش گیاهی فعلی استان در جهت بهبود و توسعه آن اقدام شود. | ||
کلیدواژهها | ||
استان آذربایجان شرقی؛ پایداری کشاورزی و منابع طبیعی؛ تحلیل مؤلفههای اصلی؛ شاخص ترکیبی | ||
مراجع | ||
Arabioun A, Kalantari Kh, Asadi A and Shabanali-Fami H, 2009. Assessment of the sustainability of wheat cultivation systems in the Fars province and determination of its influencing factors. Iranian Journal of Agricultural Extension and Education Sciences, 5(2): 17-28. (In Persian). Beik Mohammadi H and Hatami M, 2009. Geographical analysis of migration trends in East Azerbaijan province. Environmental Based Territorial Planning, 10: 23-42. (In Persian). Dadashian Saray M, Dashti GH, Hayati B and Ghahramanzadeh M, 2015. The Combined Use of AHP and TOPSIS Technique for Determining the Weighted Criteria and Evaluation of Agricultural Sustainability (Case Study: Selected Counties of East Azerbaijan Province). Agriculture Knowledge and Sustainable Production, 25(1): 1-13. (In Persian). Díaz-Balteiro L and Romero C, 2004. In search of natural systems sustainability index. Ecological Economics, 49 (3): 401–405. Dong F, Mitchell PD and Colquhoun J, 2015. Measuring farm sustainability using data envelope analysis with principal components: The case of Wisconsin cranberry. Journal of Environmental Management, 147:175-183. East Azerbaijan Governor, 2014. Statistical Yearbook. (In Persian). East Azerbaijan Regional Water, 2015. Analytical reports of water resources. (In Persian). Faraji Sabokbar HA, Badri SA, Motiee Langroodi SH and Sharafi H, 2010. Measuring the Sustainability of Rural Areas Using Analytical Network Process (ANP), Case-study: Rural Areas of Fasa County. Human Geography Research, 42 (72): 135-156. (In Persian). Freudenberg M, 2003. Composite indicators of country performance: a critical assessment. OECD Science, Technology and Industry Working Papers, 2003/16. OECD, Paris. Gomez- Limon JA and Riesgo L, 2009. Alternative approaches to the construction of a composite indicator of agricultural sustainability: An application to irrigated agriculture in the Duero basin in Spain. Journal of Environmental Management, (90) 33:45–3362. Gomez-Limon JA and Sanchez-Fernandez G, 2010. Empirical Evaluation of agricultural sustainability using Composite Indicators. Ecological Economics, 69: 1062- 1075. Kalantari K, 2008. Regional development planning. Khoshbin publications, Tehran. (In Persian). Koochaki A and Alizade A, 1986. Principles of Cultivating in arid regions. Astan-e-Ghods Publications, Mashhad. (In Persian). Mohammadi Y, Irvani H and Kalantari K, 2014. Sustainability Assessment of Rice Production in Iran Using Composite Indicators (A Practical Methodology). Iranian Journal of Agricultural Economics and Development Research, 45(1): 79-90. (In Persian). Mohammadi Yeganeh B, Tavalaee M and Cheraghi M, 2013. The Effects of water level decline on agriculture of rural areas around Urumia Lake, Case study: northern Marhamat Abad county, Miandoab township. Geography and Environmental Hazards, 5: 56-71. (In Persian). Munda G, 2005. Measuring Sustainability: a multi-criterion framework. Environment. Development and Sustainability, 7 (1): 117–134. Munda G, 2008. Social Multi-Criteria Evaluation for a Sustainable Economy. Springer, New York. Noferesti M, 2009. Statistic in economics and business 1. Rasa, Tehran. (In Persian). Ommani AR, Chizari M, Salmanzadeh C and Farj Allah Hosseini J, 2009. Predicting adoption behavior of farmers regarding on-farm sustainable water resources management (SWRM): Comparison of models. Journal of Sustainable Agriculture, 33:595-616. Pourzand F and Bakhshode M, 2012. Evaluating Agricultural Sustainability of Fars Province: application of Compromise Programming Approach. Journal of Agricultural Economics Research, 4(1): 1-26. (In Persian). Roy R, Weng Chan N and Rainis R, 2014. Rice farming sustainability assessment in Bangladesh. Sustainable Science, 9:31–44. Saeidi A, 1998. Sustainable development and non-stability of rural development. Journal of the Islamic Revolution Housing Foundation, 2(34): 16-22. (In Persian). Setboonsarng S, and Gilman J, 2003. Alternative Agriculture in Thailand and Japan. Horizon Solutions Site, Peer reviewed answers to problems in environment, health, population and development. Sharghi T, Sedighi H and Roknoddin Eftekhari A, 2010. Effective factors in achieving sustainable agriculture. American Journal of Agricultural and Biological Sciences, 5: 235-341. Yang Y and Cai Y, 2000. Sustainable evaluation on rural resources. Environment and development of China-The SEEA method and its applications. Acta Geographica Sinica, 55(5): 596-606. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,104 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 757 |