آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,262 |
| تعداد مقالات | 15,535 |
| تعداد مشاهده مقاله | 51,553,404 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,493,534 |
بررسی پتانسیل آلودگی آبهای زیرزمینی با استفاده از مدلهای دراستیک و گادز در محیط GIS (مطالعه‌ی موردی: دشت رفسنجان) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| هیدروژئومورفولوژی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مقاله 4، دوره 4، شماره 10، خرداد 1396، صفحه 65-80 اصل مقاله (754.58 K) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نوع مقاله: پژوهشی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نویسندگان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مجید رمضانی سربندی1؛ رضا قضاوی2؛ سیامک دخانی3؛ سید مصطفی مرتضوی4 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه کاشان، کاشان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2عضوء هیئت علمی گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3استادیار و عضو هیئت علمی گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه کاشان، کاشان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 4استادیار و عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه ولی‌عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| چکیده | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| آبهای زیرزمینی از مهمترین منابع آبهای متعارف در جهان است. در شرایط کنونی، بخش قابل‌ملاحظه‌ای از مصارف آب کشور به‌خصوص در بخش شرب توسط منابع آب زیرزمینی تأمین میگردد. ورود آلایندههای سطحی به منابع آب زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمهخشک که با محدودیت کمی و کیفی منابع آب مواجه هستند، از مشکلات جدی است. با توجه به خصوصیات هیدرولوژی و هیدروژئولوژیکی دشت رفسنجان و شرایط بحرانی وضعیت منابع آبی که در این دشت به وجود آمده است. در این پژوهش بـه منظور بررسی پتانسیل آسیبپذیری آبخوان دشت رفسنجان نسبت بـه آلودگی از مدلهای دراستیک و گادز استفاده شد. نقشهی پتانسیل آسیبپذیری مدل دراستیک از تلفیق هفت لایهی عمق آب زیرزمینی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، خاک، توپوگرافی، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی در محیط GIS برای منطقهی مورد مطالعه تولید شد. نقشه آسیبپذیری مدل گادز نیز از تلفیق چهار لایه نوع آبخوان، محیط غیراشباع، عمق سطح ایستابی و محیط خاک بهدست آمد. برای صحتسنجی مدلها از میزان تغییرات هدایت الکتریکی در سطح دشت استفاده گردید. نتایج نشان داد که شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 33/61 تا 75/183 است و دشت رفسنجان را به پنج کلاس آسیبپذیری خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد تقسیمبندی میکند که به ترتیب 54/0، 93/32، 40/55، 54/10 و 59/0 درصد از مساحت دشت را به خود اختصاص دادهاند. مدل گادز نیز منطقهی مورد مطالعه را به سه کلاس آسیبپذیری کم (%27/32)، متوسط (04/67 %) و زیاد (%69/0) طبقهبندی کرد. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کلیدواژه‌ها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پهنهبندی؛ دراستیک؛ گادز؛ هدایت الکتریکی؛ GIS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اصل مقاله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
مقدمه آب زیرزمینی از منابع استراتژیک طبیعی در جهان است. در کشورهای پیشرفتهی صنعتی، حداقل 20 درصد و اغلب بیش از 30 درصد از کل آب استفاده شده از منابع آبهای زیرزمینی است. توسعه صنعتی، کشاورزی و افزایش جمعیت جوامع در دهههای اخیر، باعث استفاده روزافزون از مواد شیمیایی، کودها و افزایش ضایعات صنعتی در بخشهای مختلف و در نتیجه آلودگی منابع آب خصوصاً آبهای زیرزمینی شده است. یکی از راه‌کارهایی که امروزه در کشورهای پیشرفته برای حفاظت از سفرههای آب زیرزمینی به کار میرود، جلوگیری و پیشگیری از آلوده شدن آبخوان است. ارزیابی آسیبپذیری، روشی قدرتمند و کمهزینه در شناسایی نواحی مستعد به آلودگی است. محمودزاده و همکاران، با ارزیابی آسبپذیری آبخوان دشت میمهی اصفهان با استفاده از روشهای تطبیقی DRASTIC, GODS و AVI، نشان دادند که روش دراستیک آسیبپذیری آبخوان را بیشتر از دو روش دیگر ارزیابی کرده است. و مدل دراستیک به طور دقیقتری محدودههای مختلف آسیبپذیری را مشخص کرده است. خوشدوز ماسوله و همکاران، مدل دراستیک اصلاح شده را برای تعیین آسیبپذیری آبخوانهای ساحلی مورد استفاده قرار دادند و برای ارزیابی نتایج مدل، نقشههای آسیبپذیری تولید شده با نقشههای پهنهبندی پارامترهای هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول را مقایسه کردند. نتایج مدل دراستیک اصلاح شده نشان داد که 1/34 درصد از مساحت منطقهی مورد مطالعه دارای پتانسیل آسیبپذیری خیلی زیاد، 1/48 درصد پتانسیل زیاد و 8/17 درصد پتانسیل متوسط است. عـمده کاربری اصـلی دشـت رفسنجان کـشاورزی است ولی وجـود صنایـع و فاضلابهای شهری و روستایی منابع آب زیرزمینی دشت رفسنجان را در معرض خطر آلودگی قرار میدهد. بنابراین با تهیهی نقشههای آسیبپذیری و مدیریت صحیح میتوان از منابع آب زیرزمینی محافظت کرد. هدف از انجام این تحقیق پهنهبندی آسیبپذیری آبخوانهای دشت رفسنجان بر اساس مدلهای دراستیک و مدل گادز و تهیهی نقشههای پهنهبندی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی است. این مدلها بر اساس یکی از عوامل آلاینده صحتسنجی میشوند و در نهایت با بررسی صحت مدلهای مذکور و مقایسهی آنها، بهترین مدل جهت پهنهبندی آسیبپذیری آبخوانهای دشت رفسنجان در مقابل آلودگی معرفی گردد. با تعیین پتانسیل آسیبپذیری سفرههای آب زیرزمینی میتوان با توجه به ملاحظات و قوانین محیطزیستی در جهت تعیین کاربریهای مناسب اراضی در دشت برنامهریزی نمود، به طوری که کمترین آسیب به منابع آبی منطقه وارد شود. همچنین میتوان در مورد مناطق مناسب جهت ذخیرهی نزولات آسمانی در منطقه، برنامهریزی مناسبی داشت. مواد و روشها منطقهی مورد مطالعه دشت رفسنجان در ناحیهی مرکزی ایران، در 110 کیلومتری غرب شهر کرمان در منطقهای پست به لحاظ ارتفاعی واقع شده است که وسعتی برابر 36/5459 کیلومترمربع را داراست. این دشت بین طولهای جغرافیایی '30/˚54 تا '30/˚56 و عرض جغرافیایی '52/˚29 تا '15/˚ 29 قرار دارد (شکل1). جمعیتی بالغ بر 287921 نفر در این دشت ساکن هستند که طبق آمارنامهی سال 1390، جمعیت شهری منطقه 171197 نفر و جمعیت روستایی آن بالغ بر 115114 نفر است. اقلیم منطقه براساس شاخص دومارتن، از نوع خشک و نیمهخشک است و میانگین بارندگی و تبخیر و تعرق پتانسیل سالانهی منطقه به ترتیب 90 میلیمتر و 12/3359 میلیمتر است.
شکل (1) موقعیت منطقهی مورد مطالعه ـ مدل دراستیک مدل دراستیک بر اساس مفهوم وضعیت هیـدروژئولوژیکی استوار است. وضعیت هیدروژئولوژیکی در حقیقت، توصیفکنندهی ترکیبی از تمام عوامل زمینشناسی و هیدرولوژیکی است که حرکت آب زیرزمینی را در ورود، درون و خروج از سیستم در یک ناحیه تحت تأثیر قرار داده و کنترل میکند. این مدل از ترکیب هفت مشخصهی هیدروژئولوژیک قابل اندازهگیری و مؤثر در انتقال آلودگی به آبهای زیرزمینی که شامل عمق آب زیرزمینی[1] (D)، تغذیه خالص[2] (R)، محیط آبخوان[3] (A)، محیط خاک[4] (S)، توپوگرافی یا شیب سطح زمین[5] (T)، مواد تشکیلدهندهی زون غیراشباع[6] (I) و هدایت هیدرولیکی[7] (C) تشکیل شده است. کلاسهبندی و ارزشگذاری کلاسهای مختلف مربوط به هر کدام از پارامترها بر اساس روش استاندارد دراستیک در محیط GIS انجام شده است. لایهی نهایی به نام شاخص دراستیک[8]، طبق رابطهی (1) به دست میآید: رابطهی (1)
در رابطهی مذکور، حروف D، R، A، S، T، I، C، مشخصههای تأثیرگذار در مدل دراستیک و اندیکسهای r و w به ترتیب رتبه و وزن هر مشخصه هستند. بنابراین شاخص آسیبپذیری ذاتی در این روش از حاصل ضرب وزن هر مشخصه در رتبهی آن به دست میآید. مدل گادز در مدل گادز، ارزش کلاسهای مختلف مشخصهها از صفر تا یک تغییر میکند و به تمامی مشخصهها، وزن یکسانی اختصاص داده میشود. شاخص آسیبپذیری گادز طبق رابطهی (2) از حاصل ضرب مشخصهها بهدست میآید. رابطهی (2) در این رابطه G، امتیاز نوع سفرهی آبدار؛ O، امتیاز لیتولوژی منطقهی بالای سفرهی آبدار؛ D، امتیاز عمق تاسطح ایستابی و S، امتیاز نوع خاک است. بحث و نتایج نقشهی نهایی آسیبپذیری آبخوان دشت رفسنجان براساس مدل دراستیک با استفاده از رابطهی (1) تولید شد. جدول (1) روش محاسبه و رتبهدهی پارامترهای مدل دراستیک در منطقه
ادامهی جدول (1)
نـقشهی آسیـبپذیری بر اساس روش آلر و هـمکاران[9] (5) به پنج کلاس خیلیکم، کم، متوسط، زیاد و خیلیزیاد تقسیمبندی شد و با توجه به جدول (2)، کلاس آسیبپذیری متوسط بیشترین مساحت (%4/54) و آسیبپذیری خیلی کم، کمترین مساحت (%54/.) را به خود اختصاص دادند. جدول (2) کلاسبندی آسیبپذیری مدل دراستیک و دامنهی آسیبپذیری
شکل (2) نقشهی آسیبپذیری به آلودگی براساس مدل دراستیک نقشهی نهایی پهنهبندی آسیبپذیری مدل گادز با استفاده از رابطهی (2) تولید شد. اطلاعات و مساحت مربوط به هر یک از پارامترهای مدل گادز در جدول (3) آورده شده است. جدول (3) پارامترهای مدل گادز و رتبهدهی در منطقه
مدل گادز، دشت رفسنجان را به سه کلاس آسیبپذیری کم، متوسط و زیاد، طبقهبندی نمود که طبق جدول (4)، بیشترین مساحت مربوط به کلاس آسیب پذیری متوسط با 04/67 درصد و بعد از آن آسیبپذیری کم با 27/32 درصد است. جدول (4) آسیبپذیری مدل گادز و مساحتهای طبقات
شکل (3) نقشهی آسیبپذیری دشت براساس مدل گادز نتیجهگیری از آنجایی که مدل دراستیک و گادز، مدلهای تجربی هستند، باید صحتسنجی بر اساس دادههای مشاهدهای صورت پذیرد. به همین دلیل از پارامترهای کیفی هدایت الکتریکی[10] (EC) برای ارزیابی نقشه آسیبپذیری آبخوان دشت رفسنجان استفاده شد که با مطالعات خوشدوز ماسوله و همکاران و اصغری مقدم و همکاران، مطابقت دارد. با مقایسهی نتایج حاصل از اعتبارسنجی مدلها، بهترین مدل جهت پهنهبندی آسیبپذیری منطقهی مطالعاتی تعیین شد. ضریب همبستگی بین میزان آسیبپذیری محاسبه شده توسط مدل دراستیک با میزان تغییرات EC در آبخوان دشت رفسنجان برابر 74/0 به دست آمد.
شکل (4) همبستگی بین تغییرات EC و آسیبپذیری محاسبه شده براساس مدل دراستیک و همچنین ضریب همبستگی بین میزان پتانسیل آسیبپذیری براساس مدل گادز با میزان تغییرات پارامتر هدایت الکتریکی در آبخوان دشت رفسنجان برابر 62/0 بهدست آمد.
شکل (5) همبستگی بین تغییرات EC و میزان آسیبپذیری محاسبه شده بر اساس مدل گادز مدل دراستیک 40/55 درصد (65/3024 کیلومترمربع) از مساحت دشت را در کلاس آسیبپذیری متوسط کلاسهبندی کرد که بیشترین وسعت را به خود اختصاص داده است. بیش از 60 درصد از منطقهی تحت آسیبپذیری متوسط تا خیلی زیاد است که با توجه به وسعت کشاورزی و استفاده بیرویه و غیراصولی از کود و سموم شیمیایی در منطقه میتواند نگرانیهایی را برای آلودگی منابع آب زیرزمینی به وجود آورد که نتایج تحقیقات مشابه از جمله رحمان، فرهادی و همکاران، این موضوع را تـصدیق مـیکند. نتایج حاصل از بررسـی همبستگی بین نـقشهی آسیبپذیری مدل دراستیک با پارامتر هدایتالکتریکی اندازهگیری شده در دشت رفسنجان با ضریب همبستگی 74/0 درستی و صحت مدل را تأیید میکند. بر اساس نتایج مدل گادز، کلاس آسیبپذیری متوسط با 40/3660 کیلومتر مربع بیشترین وسعت دشت را فرا گرفته است. مقایسه نتایج دو مدل دراستیک و گادز نشان داد که مدل دراستیک، محدودهی دشت رفسنجان را به پنج کلاس و مدل گادز به سه کلاس آسیبپذیری تقسیم نمودهاند که هر دو مدل بیشترین وسعت را به کلاس آسیبپذیری متوسط اختصاص دادهاند مدل دراستیک پتانسیل آسیبپذیری را در طبقات بیشتری کلاسهبندی میکند که نشاندهندهی دقت بیشتر مدل دراستـیک است در نمودارهای 1و2 ضریب همبستگی مدل دراستیک و گادز با میزان تغییرات هدایت الکتریکی در دشت رفسنجان نشان داده شـده است. نتایج نشان داد که مدل دراستیک با ضریب همبستگی 74/0 بین میزان آسیبپذیری و هدایت الکتریکی اندازهگیری شده، دارای دقت بالاتری نسبت به مدل گادز در پهنهبندی پتانسیل آسیبپذیری آبخوان دشت رفسنجان است نتایج مطالعات محمودزاده و همکاران نیز مؤید دقت بیشتر مدل دراستیک است. پیشنهادات - استفاده از نقشهی پتانسیل آلودگی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی و کاربری اراضی صحیح و پایدار منطقهی رفسنجان. - تهیهی نقشهی آسیبپذیری ویژهی دشت رفسنجان با اندازهگیری فلزات سنگین در آبخوان. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراجع | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ـ احمدی، علی و محمد آبرومند (1388)، بررسی نیروی آلودگی آبخوان دشت خاش، شرق ایران، با استفاده از سامانهی اطلاعات جغرافیایی، فصلنامهی زمینشناسی جغرافیایی کاربردی، سال پنجم، شمارهی 1، صص 1-11. ـ اخوان، سمیرا (1389)، استفاده از مدلهای دراستیک و SWATبه منظور بررسی آلودگی نیترات آبهای زیرزمینی و ارائهی راهکارهای مدیریتی در دشت همدان- بهار، پایاننامهی دکتری رشتهی آبیاری، دانشکدهی کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان. ـ اصغری مقدم، اصغر؛ فیجانی، الهام و عطاالله ندیری (۱۳۸۸)، ارزیابیآسیبپذیریآبزیرزمینیدشتهایبازرگانوپلدشتبااستفادهازمدلدراستیکبراساس GIS، مجلهی محیطشناسی، سال سی و پنجم، شمارهی 52، صص ۵۵-۶۴. ـ آزادشهرکی، فخرالدین؛ آغاسی، عبدالوحید.؛ آزادشهرکی، فرزاد و علیرضا زارعی، (1388)، ارزیابی نیروی و آنالیز حساسیت آسیبپذیری آب زیرزمینی دشت هشتگرد به روش دراستیک، مجلهی آب و فاضلاب، شمارهی 2، صص 61-70. ـ چیتسازان، منوچهر و یوسف اختری (1385)، ارزیابی پتانسیل آلودگی آبخوان دشتهای زویرچری و خران با استفاده از مدل DRASTICو GIS، مجلهی آب و فاضلاب، شمارهی 17، صص 39-51. ـ فرهادی، صغری؛ ناصری، حمیدرضا. و مجید فردی (1390)، پهنهبندی آسیبپذیری آبخوان دشت بهبهان با استفاده از مدل DRASTICو GODSو مقایسهی نتایج آنها، چهارمین کنفرانس مدیریت منابع آب ایران، تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر. ـ جعفری ملکآبادی، علی؛ افیونی، مجید؛ موسوی، فرهاد و اردشیر خسروی (1383)، بررسی غلظت نیترات در آبهای زیرزمینی استان اصفهان، مجلهی علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، شمارهی 3، صص 69-82. ـ خوشدوز ماسوله، نیلوفر؛ بابازاده، حسین؛ طباطبایی، حسن و مهدی نادری (1392)، توسعهی مدل دراستیک اصلاح شده برای تعیین آسیبپذیری آبخوانهای ساحلی، نشریهی حفاظت منابع آب و خاک، جلد3 شمارهی 1: صص 19-30. ـ محمودزاده، الهه؛ رضایان، سحر و آزاده احمدی (1392)، ارزیابی آسبپذیری آبخوان دشت میمهی اصفهان با استفاده از روشهای تطبیقی DRASTIC, GODSو AVI، مجلهی محیطشناسی، سال 39، شمارهی 2: صص 6-45. ـ نانبخش، حسن (1382)، بررسی میزان غلظت نیترات و نیتریت در چاههای شرب شهر ارومیه، مجلهی پزشکی ارومیه، جلد 14، شمارهی 2: صص 98-103. ـ رنگزن، کاظم؛ ضیائیان فیروزآبادی، پرویز.، میرزایی، لیلا.، علیجانی، فرشاد. ۱۳۸۷)، پهنهبندیآسیبپذیریآبخواندشتورامینبااستفادهاز DRASTICو ارزیابی تجربیاثرمنطقهیغیراشباعدرمحیط GIS، فصلنامهی زمینشناسی ایران، سال 2، شمارهی 6: صص 21-32. ـ صادقی روش، محمدحسن و غلامرضا زهتابیان (1391)، ارزیابی آسیبپذیری آبخوان دشت خضرآباد به روش دراستک، فصلنامهی علمی محیط زیست، شمارهی 55: صص 21-31. ـ یارمحمدی، احسان (1385)، ارزیابی آسیبپذیری آب زیرزمینی دشت علیقلی با استفاده از مدل DRASTICوSINTACSدر محیط IS.، پایاننامهی کارشناسی ارشد زمینشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه چمران اهواز، ص 160. -Abdulla, M., A. Al-Rawabdeh Nadhir., A. Al-Ansari. And A. Al-Taani, Sven Knutsson (2013), A GIS-Based Drastic Model for Assessing Aquifer Vulnerability in Amman-Zerqa Groundwater Basin, Jordan, Engineering, 5: PP. 490-504.
-Al-Adamat, RAN, IDL. Foster and SNJ Baban (2003), Groundwater Vulnerability and risk Mappingfor the Basaltic Aquifer of the Azraq Basin of Jordan Using GIS, Remote Sensingand DRASTIC, Applied Geography, 23: 4: PP. 303–24.
-Aller, L., T. Bennett., J. Lehr, and G .Hackett. (1987), DRASTIC: A Standardized System for Eevaluating Ground Water Pollution Potential using Hydrogeologic Settings, Environmental Protection Agency, P. 252.
-Kamlesh Prasad, J. and P. Shukla. (2014), Assessment of Groundwater Vulnerability Using GIS-based DRASTIC Technology for the Basaltic Aquifer of Burhner watershed, Mohgaon Block, Mandla (India), Current Science,107: PP. 10-25.
-Lathamani, R., M.R Janardhana. B. Mahalingam. and S. Suresha. (2015), Evaluation of Aquifer Vulnerability using Drastic Model and GIS: A Case Study of Mysore City, Karnataka, India, International Conference oN Water Resourses, Coastal and Ocean Engineering, PP. 1031–1038.
-Paez, G. (1990), Evaluacion de la Vulnerabilidad a la Contaminacion de las agues Subterraneas en el Valle del Cauca, Informe Ejecutivo, Corporeginal del Valle del Cauca, Cauca, Colombia, P. 125.
-Piscopo, G. (2001), Ground Water Vulnerability Map, Explanatory notes (Castlereagh Catchment), Australia: NSW Department of Land and Water Conservation, P. 12.
-Rahman, A. (2008), A GIS Based DRASTIC model for Assessing Groundwater Vulnerability in Shallow Aquifer in Aligarh, India, Applied Geography, 28: PP. 32-53.
-Victorine Neh, A., A. Ako Ako., A. Richard Ayuk II. and T. Hosono. (2014), DRASTIC-GIS model for Assessing Vulnerability to Pollution of the Phreatic Aquiferous formations in Douala–Cameroon, Journal of African Earth Sciences, 102: PP. 180-190.
-Vrba, J. and A. Zaporozec (1994), Guidebook on Mapping Groundwater Vulnerability, International Contribution for Hydrogeology, Hannover, Germany, P. 131. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,204 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 852 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||