تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,487,410 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,214,227 |
بررسی توسعه فیزیکی – کالبدی شهر فنوج بر اساس راهبرد رشد هوشمند | ||
جغرافیا و برنامهریزی | ||
مقاله 14، دوره 21، شماره 59 - شماره پیاپی 2، اردیبهشت 1396، صفحه 263-280 اصل مقاله (211.67 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 18 | ||
نویسندگان | ||
اکبر کیانی1؛ احمد رئیسی2 | ||
1دانشگاه زابل کشورایران شهرزابل | ||
2دانشگاه زابل کشور ایران شهرزابل | ||
چکیده | ||
رشد و توسعه شهرها باعث استفاده نابجا از زمین شهری و توسعه پراکنده شهرها گردیده است. این مسأله باعث شکلگیری رویکردی با عنوان رشد هوشمند شهری شده است که هدف آن نظم دادن به توسعه شهرها است. بر این اساس در پژوهش حاضر به مطالعه چگونگی توسعه فیزیکی-کالبدی شهر فنوج پرداخته میشود. در واقع هدف اصلی پژوهش، تعیین راهکارهای جلوگیری از رشد «پراکنده» شهر فنوج و در نتیجه کاهش هزینههای اقتصادی ناشی از آن است. روششناسی تحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، اسنادی و بررسیهای میدانی است. در این راستا اطلاعات و دادههای مورد نیاز در مورد توسعه شهر، نحوه توزیع کاربریها و میزان افزایش هزینههای اقتصادی توسعه پراکنده شهری، از اسناد معتبر و بخشی از طریق پرسشنامه تهیه گردیده و بهوسیله نرمافزارهایArcGIS و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد. نتایج حاصل از بررسی رابطه رشد هوشمند و کاهش هزینههای توسعه بر اساس آزمون T نشان داد که مقدار معناداری (000/0Sig) با سطح کمتر از 01/0 میباشد، بنابراین میتوان با اطمینان 99/0 اذعان داشت که راهبرد رشد هوشمند بر کاهش هزینههای توسعه شهر فنوج، مؤثر خواهد بود. در صورت اجرای راهکارهای رشد هوشمند در شهر فنوج، میزان هزینههای اقتصادی و تخریب محیط زیست کاهش مییابد و باعث افزایش کیفیت محیط زندگی شهر و رضایتمندی شهروندان از محیط زندگی خود خواهد شد. | ||
کلیدواژهها | ||
رشد شهر و شهرنشینی؛ راهبرد رشد هوشمند؛ رشد پراکنده؛ شهر فنوج | ||
مراجع | ||
ـ پوراحمد، احمد؛ محمدپور، صابر؛ منوچهری میاندوآب، ایوب و احمد خلیلی (1391)، «ارزیابی و سنجش میزان پراکنش و فشردگی شکل شهرها با استفاده از مدلهای کمی (مطالعه تطبیقی بین کلان شهرهای تهران و سیدنی)»، فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، سال 10، 32: صص 74- 49. ـ پورعزت علی اصغر و فیروز پورآرمین (1391)، «چشمانداز آینده شهرهای ایران در افق 1404»، وب سایت مدیریت شهری دانشگاه تهران، www.umtu.ir. ـ پوراحمد، احمد؛ مهدیآشور، حدیثه و صابر محمدپور (1389)، «تحلیلی بر الگوی گسترش کالبدی فضایی شهر گرگان با استفاده از مدل هلی آنتروپی شانون و هلدرن»، پژوهش و برنامهریزی شهری، 3: 18-1. ـ پورمحمدی، محمد و رسول قربانی (1382)، «ابعاد و راهبردهای پارادایم متراکم سازی فضاهای شهری»، مجله مدرسه، 2: 107صص - 85. ـ حسینزادهدلیر، کریم و فاطمه صفری (1391)، «تأثیر برنامهریزی هوشمند بر انتظام فضایی شهر»، جغرافیا و توسعه شهری، شماره اول، بهار و تابستان 1391، صص 99-133. ـ حکمتنیا حسن و میرنجف موسوی (1385)، «کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیهای»، یزد، علم نوین. ـ دولتی هاله، 1386. «بررسی معیارهای رشد هوشمند و انطباق آن بر رشد شهر بابلسر»، پایاننامه کارشناسی شهرسازی، دانشکده شهرسازی، دانشگاه تهران. ـ زیاری، کرامتالله؛ حاتمینژاد، حسین و نعیمه ترکمننیا (1391)، «درآمدی بر نظریه رشد هوشمند شهری، ماهنامه شهرداریها، شماره 104، ص 16. ـ سعیدی رضوانی، نوید؛ داودپور، زهره؛ فدوی الهام و رحیم سرور (1392)، «کاربرد اصول توسعه میانافزا در بهبود فضایی-عملکردی بافتهای شهری (مطالعه موردی: منطقه 17 شهرداری تهران)»، فصلنامه انجمن جغرافیای ایران، 36: صص 180-159. ـ قربانی، رسول و سمیه نوشاد (1387)، «راهبرد رشد هوشمند در توسعه شهری، اصول و راهکارها»، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 12، ص 163. ـ قنواتی، عزتالله؛ عظیمی، آزاده و امین فرجیملایی (1390)، «کیفیت محیطی شهر و شکل ناموزون شهری در شهر بابلسر)»، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 81: صص 215-193. ـ کیانی، اکبر (1390)، «شهر هوشمند ضرورت هزاره سوم در تعاملات یکپارچه با شهرداری الکترونیک (ارائه مدل مفهومی- اجرایی با تأکید بر شهرهای ایران)»،آمایش جغرافیا، 14: صص 64- 39. ـ مجرد، فیروز و سمیه حسینیفر (1389)، «مکانیابی نواحی مساعد برای توسعه فیزیکی کلان شهر تهران بر مبنای عناصر اقلیمی و عوامل جغرافیایی»، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 3: صص42- 23. ـ مشهدیزاده دهاقانی، ناصر (1385)، «تحلیلی از ویژگیهای برنامهریزی شهری در ایران»، انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران. ـ مهندسان مشاور شهرسازان و برنامهریزان پیشتاز (1390)، «طرح جامع فنوج». -Edwards, Mary and Haines, Anna (2007), “Evaluating smart growth: implication for small communities”, Planning Education and Research, 53: PP.49- 64. -Godwin Arku (2009), “Rapidly Growing African cities Need to Adopt smart growth policies to Solve Urban Development Concerns”, Urban Forum, 20: PP. 253 2700. -Gront, J.L and, TsenkovaS. (2012), “New Urbanism and Smart Growth Movements”, International Encyclopedia of Housing and Home, PP. 120-126. -Habibi, S. & Asadi, N. (2011), “Causes, results and methods of controlling urban Sprawl”, International Conference on Green Buildings and Sustainable Cities, PP. 1133-111. -Ilana Preuss & Amanda, W., Vemuri (2004), “Smart Growth and dynamic modeling: implications for quality of life in Montgomery country Maryland”. Ecological Modeling, 171: PP. 415- 432. -Jamalunlaili Abdollah. (2012), “City Competitiveness and Urban Sprawl: their Implications to socio- economic and Cultural life in Malaysian City”, Social and Behavioral Science, 50: PP. 20- 29. -Jiang Fang, Liu Sheghe, Yuan Hong and Zhang Qing (2005), “Measuring urban sprawl in Beijing with geo-spatial indices”, Goegraphic Acience, PP. 469- 478. -Li, L. Sato, Y. Zhu, H, (2002), “Simulating spatial urban Expension Based on a physical process”, Landscape and Urban Planning,164: PP. 67-76. -Litman, T. (2005), “Evaluating Criticism of Smart Growth”, Victoria Transport Policy Institute, (www.vtpi.org). -Smiller, Hoel, A. Laster. (2002), “The Smart Growth debate: best practices for urban transportation planning”, Social-Economic Planning Sciences, PP. 36:1-24. -Yamagata, Y. Seya, H. (2013), “Simulating a future smart city: An integrated land use-energy model, Applied Energy”, In Press, Corrected Proof, Available online 20 February 2013. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,532 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,182 |