تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,302 |
تعداد مقالات | 16,018 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,485,259 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,212,944 |
ارزیابی وضعیت توسعه کشاورزی پایدار در استان گلستان | ||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
مقاله 13، دوره 27، شماره 1، اردیبهشت 1396، صفحه 197-215 اصل مقاله (1.23 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
راضیه شاهی مریدی1؛ حسین کاظمی* 2؛ بهنام کامکار2 | ||
1مهندسی کشاورزی اکولوژیک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
2دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
چکیده | ||
کشاورزی پایدار، فعالیتی علمی و مبتنی بر اصول بومشناختی است که هدف اصلی آن ایجاد حالت تعادل و رسیدن به پایداری در تولید میباشد. به منظور ارزیابی وضعیت توسعه کشاورزی پایداری در استان گلستان، از روش ارزیابی مزیت نسبی سامانههای حمایتی استفاده شد. برای این هدف، پنج سامانه حمایتی شامل منابع کشاورزی، توسعه کشاورزی، محیط زیست و بومنظامها، وضعیت جوامع روستایی و علوم، آموزش و مدیریت در قالب 54 سنجه در نظر گرفته شد. وضعیت نهایی توسعه کشاورزی پایدار 14 شهرستان استان گلستان از مجموع این 5 شاخص محاسبه و در نهایت در محیط ArcMapدر 6 کلاس (پایداری بالا، پایداری متوسط، پایداری ضعیف، ناپایداری ضعیف، ناپایداری متوسط و ناپایداری بالا) نشان داده شد. نتایج مشخص کرد که استان گلستان از لحاظ وضعیت منابع کشاورزی، پیشرفت کشاورزی، محیط زیست و بومنظامها و علوم، آموزش و مدیریت پایداری ضعیف و در زمینه وضعیت جوامع روستایی از ناپایداری ضعیفی برخوردار میباشد. شهرستانهای گرگان و گنبدکاووس در اکثر شاخصها از پایداری بالایی برخوردار بودند. ارزیابیها نشان داد که شهرستان گمیشان نیز در تمام شاخصهای مورد بررسی به جز شاخصهای جوامع روستایی و علوم، آموزش و مدیریت، ناپایدارترین شهرستان است. نتایج پهنهبندی نهایی توسعه کشاورزی پایدار در کل استان گلستان نشان داد که در مجموع این استان از نظر توسعه کشاورزی پایدار در پهنه پایداری ضعیف قرار دارد، زیرا از 14 شهرستان تنها پنج شهرستان دارای کلاس پایداری متوسط و بالا بوده و بقیه شهرستانهای استان در کلاسهای ناپایدار و پایداری ضعیف قرار گرفتند. | ||
کلیدواژهها | ||
استان گلستان؛ توسعه کشاورزی؛ کشاورزی پایدار؛ محیطزیست؛ منابع کشاورزی | ||
مراجع | ||
Abasabadi MR, 1999. Affecting factors in desertification and provides a regional model in Aqqala- Gomishan plain. M.Sc. Thesis in Desertification, University of Tehran. (In Persian). Alibeygi AH and Babaei M, 2008. Assessment the sustainability of irrigated wheat farmers in Sarpolezahab township: Application of DSR crop pattern. Iranian Agricultural Economics and Development Researches. 39(1): 122-111. (In Persian). Alonge AJ and Martin RA, 1995. Assessment of the adoption of sustainable agriculture practices: Implications for agricultural education. Journal of Agricultural Education, 3(3): 34-42. Arabion A, Kalantari Kh, Asadi A and Shabanali fami H, 2009. Assessment of sustainability level of wheat cropping system in Fars province and determination of its affective factors. Iranian Journal of Agricultural Extension and Education. 5 (2): 29-17. (In Persian). Belmonte AC, Gonzalez JM, Mayorga AV and Fernandez SC, 1999. GIS tools applied to the sustainable management of water resources: Application to the aquifer system 08-29. Agricultural Water Management, 40: 207-220. Golestan Province Government, 2009. Land use planning of Golestan province. Hamoon Jointstock Company and Golestan Province Government. Part 2:239-515. (In Persian). Hansen JW, 1996. Is agricultural sustainability a useful concept. Agricultural Systems, 50: 117-143. Hashemineia M and Ghareman N, 1999. Rainfed farming. New strategice for sustainable. Jehad Daneshgahi Press of Mashhad. (In Persian). Hayati D and Karami, A. 2008. Factors Influencing Sustainable Agricultural Knowledge and sustainability of agrosystems (Case study: Wheat farmers of Fars province). Journal of Sciences and Technology of Agriculture and Natural Resources. 3(2):1-21. (In Persian). Hess GR, Campell CL, Fiscus DA, Hellkamp A S, McQuaid B F, Munster M J and Shafer S R, 2000. A conceptual model and indicators for assessing the ecological condition of agricultural lands. Journal of Environmental Quality, 29: 728-737. Kazemi H, 2012. Agroecological capability zoning of Golestan province for determination of suitable cropping pattern. PhD. Thesis of Agronomy, Tarbiat Modares University. (In Persian). Kamkar B and Mahdavi Damghani AM, 2008. Fundemental of sustainable agriculture. Jehad Daneshgahi Press of Mashhad. (In Persian). Karami A, 1997. Relation to socio-economic structures with technical knowledge and sustainable agriculture between wheat farmers. Deputy of Planning and Budget, Ministry of Agriculture.3: 10-1. (In Persian). Koocheki A, 1997. Sustainble agriculture; Insight or method. Agricultural Economic and Development Journal. 20:53-72. (In Persian). Koocheki A, 1998. A quantifying approach for evaluation sustainable agriculture in Iran. Agricultural. Econmic Development. 40: 103-125. Koocheki H and Kholghani J, 1998. Sustainble agriculture in temperate regions .(Translation). Jehad Daneshgahi Press of Mashhad. (In Persian). Koocheki H, Hosseini M and Hashemi Dezfooli A, 2000. Sustainble Agriculture. (Translation). Jehad Daneshgahi Press of Mashhad. (In Persian) . Koocheki A, Nasiri Mahalati M, Moradi R and Mansoori H, 2013a. Zoning status of sustainable agricultural development in Iran and providing strategies. Journal of Agricultural Knowldeg and Sustainble Production. 23(4): 197-179. (In Persian). Koocheki A, Nasiri Mahalati M, Moradi R and Mansoori H, 2013b. Sustainable agriculture and the environment. The final research report of food future. Iranian Academy of Sciences. (In Persian). Mahdavi Damghani AM, 2005. Study the ecological sustainability of some agricultural systems in Khorasan province using a systemic approach. PhD. Thesis in Agronomy. Ferdowsi University of Mashhad. (In Persian). Marten G, 1998. Productivity, stability, sustainability, equitability and autonomy as properties for agroecosystems assessment. Agricultural Systems, 26: 291-316. Mendas A and Delali A, 2012. Integration of multi-criteria decision analysis in GIS to develop land suitability for agriculture: Application to durum wheat cultivation in the region of Mleta in Algeria. Computers and Electronics in Agriculture, 83: 117-126. Motiei Langeroodi SH, Rezvani MR, Faraji Sabokbar H and Khajeh Shakooei A. 2010. Analysis of the sustainability of family farming operations systems and rural production cooperatives (Case Study: Aq-Qala). Iranian Journal of Agricultural Economics and Development Researches. 41(3): 17-1. (In Persian). Muller S, 1998. Evaluating the sustainability of agriculture: The case study of the Reventado river watershed, Costa Rica. TÖB Publication. Najafi B, 1998. Problems in Iranian agricultural development. Agricultural Economic and Development. Journal. 24:245-260. (In Persian). Najafi G and Zahedi S, 2005. The issue of sustainability in Iranian agriculture. Iranian Journal of Sociology. 2(6):73-106. (In Persian). Nasiri H, 2005. Developmant and sustainable development. Publication of Environmental Protection Organization. (In Persian). Nicholls CI, Altieri MA, Dezanet A, Lana M, Feistauer D and Ouriques M, 2005. A rapid, farmer friendly agroecological method to estimate soil quality and crop health in vineyard systems. Biodynamics, 250: 33-40 Praneetvatakul S, Janekarnkij P, Potchanasin C and Prayoonwong K, 2001. Assessing the sustainability of agriculture: A case study of Mae Chaem Catchment, Northern Thailand. Journal of Environment International, 27.103-109. Rao MN, Waits DA and Neilsen ML, 2000. A GIS-based modeling approach for implementation of sustainable farm management practices. Environmental, Modelling and Software, 15: 745–753. Saedi Marghmalaki A, 2006. Effects of literacy in rural development: A case study of Southern Braan district, Isfahan. M.Sc. Thesis in Geography and Rural Planning. Faculty of Social Sciences, Isfahan. (In Persian). Sharma D and Shardendu S, 2011. Assessing farm-level agricultural sustainability over a 60-year period in rural eastern India. Environmentalist, 31: 325-337. Tisdell C, 2003. Globalisation and sustainability: environmental Kuznets curve and the WTO. Ecological Economics, 39:185-196. Xu X, Hou L, Lin H and Liu W, 2006. Zoning of sustainable agricultural development in China. Agricultural Systems, 87: 38–62. Yang Y and Cai Y, 2000. Sustainable evaluation on rural resources, environment and development of China –the SEEA method and its applications. Acta Geographica Sinica, 55(5): 596–606. Yuan WP, James K, Hodgson SM and Hutchinson C S, 2003. Development of sustainability indicators by communities in china: a case study of Chongming country, Shanghai. Journal of Environmental Management, 68: 253-261 Zehtabian G and Sarabian L, 2004. Investigation of salinization of soil and water in Gonbad plain –Alagol. Biaban Journal. 9(2):171-181. (In Persian). | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,490 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,888 |