تحلیلی بر ارزیابی وضعیت لرزه¬خیزی و آسیب¬پذیری کالبدی و جمعیتی شهر کرمان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

1ـ آژانس همکاری­های بین­المللی ژاپن (جایکا) و مرکز مطالعات زلزله و زیست­محیطی تهران بزرگ (1380)، «مطالعه و ریزپهنه­بندی لرزه­ای تهران بزرگ»، شهرداری تهران.

2ـ «آئین­نامه 2800»، ویرایش سوم، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.

3ـ ایری، عبدالجلال (1377)، «برنامه­ریزی کاهش اثرات زلزله در سطوح شهری»، نمونه موردی منطقه 20 شهر تهران، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.

4ـ بربریان، م.، قرشی، م.، شجاع طاهری. ج. و طالبیان. م. (1375)، «پژوهش و بررسی ژرف نوزمینساخت، لرزه زمین ساخت و خطر زمین لرزه-گسلش در گستره سمنان»، سازمان زمین­شناسی کشور، گزارش شماره 63 .

5ـ بیت­اللهی، ع. (1385) «مطالعات لرزه زمینساخت و برآورد خطر زمین­لرزه در استان مازندران»، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، تهران.

6ـ حسن­زاده، رضا؛ عباس­نژاد، احمد (1385)، «تحلیل خطر لرزه­ای شهر کرمان با روش­های احتمالاتی و تحلیلی»، چکیده مقالات دهمین همایش انجمن زمین­شناسی ایران، دانشگاه تربیت مدرس، 13 تا 15 شهریورماه، ص284.

7ـ حسین­زاده، سیدرضا (1383). «برنامه­ریزی شهری همگام با مخاطرات طبیعی با تأکید بر ایران»، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه­ای، شماره سوم، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.

8 ـ زهرایی، سیدمهدی و ارشاد، لیلی (1384)، «بررسی آسیب­پذیری ساختمان­های شهر قزوین»، نشریه دانشکده فنی دانشگاه تهران، جلد 39، انتشارات دانشگاه تهران.

9ـ عباس­نژاد, احمد؛ داستانپور, محمد (1378), «زلزله­ها و زلزله­خیزی استان کرمان», سازمان مسکن و شهرسازی استان کرمان, انتشارات خدمات فرهنگی کرمان, 255 ص.

10ـ مرکز آمار ایران، آمار و اطلاعات سرشماری سال 1385.

11- Anderson, J.G. and Trifunac, M.D. (1978a), “Uniform Risk Functionals for Characterization of Strong Earthquake Ground Motion”, Bull. Seism. Soc. Am., Vol. 68, pp. 205-218. ISET, Journal of Earthquake Technology, December 2002.

12- Anderson, J.G. and Trifunac, M.D. (1977a), “Uniform Risk Functionals for Characterisation of Strong Earthquake Ground Motion”, Report CE 77-02, Dept. of Civil Eng., University of Southern California, Los Angeles, California, U.S.A.

13-  Benouar, Djillali. )2008), “Disaster Risk Assessment in Urban Planning Management: Case study of Algiers”, Algeria, Regional Inter-Agency Workshop of Disaster Risk Assessment, Cairo, Egypt.

14- Benso, C., (2003), “Macroeconomic Concepts of Vulnerability: Dynamics, Complexity and Public Policy, Mapping Vulnerability: Disasters Development and People”, Earthscan, London.

15- Birkmann, J, (2006), “Measuring Vulnerability to Natural Hazards”, Hong Kong , 524 pp.

16-  Chun Chen, (2007), “The Development and Issues of Aeismic Hazard Mitigation in Taiwan”, The Taiwan-Japan Workshop on the Earthquake Early Warning System, Taipei, Taiwan.

17- Jordanovski, L.R., Todorovska, M.I. and Trifunac, M.D. (1991), “A Model for Assessment of the Total Loss in a Building Exposed to Earthquake Hazard”, Report CE 92-05, Dept. of Civil Eng., Univ. of Southern California, Los Angeles, California, U.S.A.

18- Jordanovski, L.R., Todorovska, M.I. and Trifunca, M.D. (1993), “Total Loss in a Building Exposed to Earthquake Hazard, Part 1: the Model; Part II: A Hypothetical Example”, European Earthq, Eng. Vol. VI, No. 3, pp. 14-32

19- Ikeuchi, Koji (2006), “Earthquake Disaster Mitigation Policy in Japan”, (Director for Earthquake and Volcanic Disaster Management Bureau, Cabinet Office, 1-2-2 Kasumigaseki, Chiyoda-ku, Tokyo 100-8969, Japan,  Nobuharu Isago (Deputy director, ditto).

20- Mithel, James, K. (1999). “Megacities and Nathural Disasters: A Comparative Analysis”, Geo Journal 49, 2000 Kulwer Publishers: Printed in Netherlands.