پهنه بندی خطر زمین لغزش در شهرستان بیجار به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

منابع

ـ احمدی، امیر، (1385)، «بررسی نقش اقلیم در حرکات دامنه­ای در ارتفاعات شمال خراسان با استفاده از سیستم اطلاعات جـغرافیایی GIS جهت کنترل بـلایای طبیعی در راهـکارهای مقابله با آن»، پایان­نامه دکترا، دانشگاه تربیت معلم تهران.

ـ بهنیانفر، ابوالفضل و همکاران (1388)، «پهنه­بندی خطر زمین­لغزش و ناپایداری دامنه با استفاده از مدل AHP و احتمال مطالعه موردی: حوضه آبخیز رودخانه کنگ»، مجله علمی پژوهشی فضای جغرافیایی، سال نهم، شماره 27، صفحه 78 -55.

ـ پناهنده، محمد و همکاران (1388)، «کاربرد روش تحلیل سلسله­مراتبی (AHP)»، فصلنامه علمی پژوهشی انجمن علمی بهداشت محیط ایران  دوره دوم، شماره چهارم، صفحه 283- 276.

ـ حاتمی­فرد، رامین و همکاران (1391)، «پهنه­بندی خطر زمین لغزش با استفاده از مدلAHP  و تکنیک GIS در شهرستان خرم­آباد»، جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، دوره 23، شماره 3، صفحه 60 - 43.

ـ خسروزاده و همکاران (1387)، «مطالعه حرکت­های توده­ای از لحاظ شکل زمین، مطالعه موردی: سری ارزفون، صنایع کاغذ و چوب مازندران»، اولین کنفرانس بین­المللی تغییرات زیست محیطی منطقه خزری دانشگاه مازندران، بابلسر.

ـ طرح جامع شهر بیجار (1386)، «شناخت وضع موجود مهندسان مشاور پرویس شهر معماری و شهرسازی»، جلد اول، 1-262.

ـ عظیم­پور، علیرضا؛ صدوق، حسن؛ دلال اوغلی، علی؛ ثروتی، محمدرضا (1388)، «ارزیابی مدل AHP در پهنه­بندی خطر زمین­لغرش (مطالعه موردی: حوضه آبریز اهر­چای)، مجله فضای جغرافیایی، ش 9(26)، ص87-71.

ـ علایی طالقانی، محمود (1384)، «ژئومورفولوژی ایران»، تهران، چاپ سوم، نشر قومس، 1- 360.

ـ  قدسی­پور (1379)، «فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP»، انتشارات دانشگاه امیرکبیر 1-224.

ـ کرم, عبدالامیر (1380)، «مدل­سازی کمی و پهنه­بندی خطر زمین­لغزش در زاگروس چین­خورده (مطالعه موردی: حوضه آبخیز سرخون، استان چهار محال و بختیاری)»، رساله دکترای جغرافیای طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، صفحه 354.

ـ گرایی، پرویز (1385)، «بررسـی حرکت­های توده­ای (زمین­لغزش) به­منظور ارائه مدل منطقه­ای پهنه­بندی خطر در حوضه آبخیز لاجیم رود»، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران، دانشکده منابع طبیعی ساری، صفحه 121.

ـ مرادی، حمیدرضا؛ محمدی، مجید؛ پورقاسمی، حمیدرضا، فیض­نیا، سادات (1388)، «تحلیل و برآورد خطر زمین­لغزش با استفاده از روش تحلیل سلسله­مراتبی در بخشی از جاده هراز»، برنامه­ریزی و آمایش فضا، ش(2)14، ص 247-234.

- محمودی، فرج ا... (1382)، «ژئومورفولوژیک دینامیک»، انتشارات دانشگاه تهران، 1- 326.

- میرصانعی، رضا و مهدیفر، محمدرضا (1385)، «روش­ها و معیارهای بهینه جهت تهیه نقشه­های پهنه­بندی خطر زمین­لغزش»، پژوهشکده سوانح طبیعی، صفحه 277- 1.

- میرنظری، جواد و همکاران (1393)، «ارزیابی و پهنه­بندی خطر زمین لغزش با استفاده از مدل AHP  و عملگرهای منطق فازی در حوضه آبریز پشت تنگ سرپل ذهاب (استان کرمانشاه)»، جغرافیا و توسعه، دوره 12، شماره 37، صفحه 70-53.

- نوجوان، محمدرضا و حیاتی غلامرضا (1392)، «پهنه­بندی خطر زمین لغزش حوزه آبخیز سیاه­خور اسلام­آباد غرب با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی»، جغرافیایی سرزمین، دوره 10 شماره 38، صفحه 92-81.

 -Bertolini, M., Braglia, M. (2006), “Application of the AHP methodology in making a proposal for a public work contract”, 17 January.

-Burton, I, Kates, R.W; (1964), “The perception of natural hazard in management”, Geomorphology, vol.30, pp. 412-447.

-Hung Wu, SH. Chin Chen, SU. Determining landslide susceptibility in Central Taiwan from rainfall and six site factorsusing analytical hierarchy process method Original Article, Geomorphology. VOL112 PP., 190-204

-Makhodoum, M., (2002), “Degradation model: a quantitative EIA instrument, acting asa decision support system (DSS) for enviromental management”, Enviromental Management, 30(1):151-156.

-Theresa Mau-Crimmins, J.E. (2003), “De Steiguer and Donald Dennis AHP as a means for improving publicparticipation: a pre–post experiment with university students 14 August”.