ارزیابی میزان فشردگی/ پراکنش رشد شهری و تأثیر آن بر افزایش هزینه-های اقتصادی خانوار در شهر بجنورد

1ـ ابراهیم­زاده آسمین، ح. و ابراهیم­زاده، ع. (1389)، «تحلیلی بر عوامل گسترش فیزیکی و رشد اسپرال شهر طبس پس از زلزله با استفاده از مدل آنتروپی هلدرن»، فصلنامه جغرافیا و توسعه، 19: 46- 25.

2ـ ابراهیم­زاده، ع. و رفیعی، ق. ( 1388)، «تحلیلی بر الگوی گسترش کالبدی- فضایی شهر مرودشت با استفاده از مدل­های آنتروپی و هلدرن و ارائه الگوی گسترش مطلوب آتی آن»، فصلنامه پژوهش­های جغرافیای انسانی، 69: 138-123.

3ـ افشار سیستانی، ا. (1378)، «شناخت استان خراسان»، چاپ اول، تهران: انتشارات هیرمند، ص 108.

4ـ پوراحمد، ا.؛ حسام، م.؛ آشور، ح و محمدپور، ص. (1389)، «تحلیلی بر الگوی گسترش کالبدی- فضایی شهر گرگان با استفاده از مدل­های آنتروپی شانون و هلدرن»، فصلنامه پژوهش و برنامه­ریزی شهری، 1(3): 18-1.

5ـ تقوایی، م.؛ سرایی، م.ح. (1385)، «گسترش افقی شهر و ظرفیت­های موجود زمین (مورد شهر یزد)، فصلنامه پژوهش­های جغرافیایی، 55: 152- 133.

6ـ حسن­زاده، ا. و بلوچ، ر. (1389)، «توسعه پایدار و الگوهای ساخت شهر»، نخستین همایش توسعه شهری پایدار در ایران، شماره مقاله 151، 2 و3 آذر 1389، تهران: 8-1.

7ـ حکمت­نیا، ح. و موسوی، م.ن. (1385)، «کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه­ریزی شهری و ناحیه­ای»، چاپ اول، یزد: انتشارات علم نوین، ص 320.

8ـ رهنما، م.ر. و عباس­زاده، غ.ر. (1385)، «مطالعه تطبیقی سنجش درجه پراکنش/ فشردگی در کلان­شهرهای سیدنی و مشهد»، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه­ای، 6: 128- 101.

9ـ شماعی، ع. (1389)، «نقش الگوهای شهرسازی سنتی در شهرسازی مدرن شهر یزد»، فصلنامه مطالعات شهر اسلامی- ایرانی، 1: 105-93.

10ـ عباس­زادگان، م. و رستم یزدی، ب. (1387)، «بهره­گیری از رشد هوشمندانه در ساماندهی رشد پراکنده شهرها»، مجله فناوری و آموزش، سال سوم، 1: 48- 33.

11ـ عزیزی، م.م. (1382)، «تراکم در شهرسازی (اصول و معیارهای تعیین تراکم شهری)»، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ص 58.

12ـ قرخلو، م و زنگنه شهرکی، س( 1388)، «شناخت الگوی رشد کالبدی- فضایی شهر با استفاده از مدل­های کمی ( مطالعه موردی: شهر تهران)»، فصلنامه جغرافیا و برنامه­ریزی محیطی، سال 20، 34: 40-19.

13ـ ماجدی، ح. (1378)، «زمین مسأله اصلی توسعه شهری، مجله آبادی، 33: 11-4.

14ـ مهندسان مشاور فرافزا (1369)، «پروژه مکان­یابی اراضی مناسب برای توسعه آتی شهر بجنورد»، سازمان مسکن و شهرسازی خراسان، ص 72.

15ـ مهندسان مشاور نقش جهان- پارس (1389)، «طرح توسعه و عمران (جامع) شهر بجنورد (بررسی و شناخت شهر)»، جلد سوم، سازمان مسکن و شهرسازی خراسان شمالی.

16ـ وحیدی، گ. (1389)، «شهر فشرده، فرم شهری پایدار؟»، نخستین همایش توسعه شهری پایدار در ایران، شماره مقاله 306، 2و3 آذر 1389، تهران: 13-1.

17ـ ویلیامز، ک.، برتون، ا. و جنکز، م. (1383)، «دستیابی به شکل پایداری شهری»، مترجم واراز مرادی مسیحی، چاپ اول،  تهران: انتشارات شرکت پردازش و برنامه­ریزی شهر تهران، ص 3.

18- Anderson, W., Kanaroglou, P.S. and Miller, E.J. (1996(, “Urban form, Energy and the Review of Issues”, Evidence and Policy, Urban Study, 33(1): 7-35.

19- Brueckner, J.K. (2001), Urban Sprawl: Diagnosis and Remedies, International Regional Science Review, 23: 160-171.

20- Chen, Y., Li, X., Zheng, Y., Guan, Y and Liu, X. ( 2011), Estimating the Relationship between Urban forms and Energy Consumption: A Case Study in the Pearl River Delta, 2005-2008, Landscape and Urban Planning, 102(1): 33-42.

21- Greenberg, M,. Lowrie, K., Mayer, H., Miller, K.T and Solitare, L. (2001), “Brownfield Redevelopment as a Smart Growth Option in the United States”, The Environmentalist, 21: 129-143.

22- Irwin, E.G and Bokkstael, N.E. (2004), “Land Use Externalities, Open Space Preservation, and Urban Sprawl”, Regional Science and Urban Economics, 34: 705- 725.

23- Jaeger, J.A.G., Bertiller, R., Schwick, Ch and Kienast, F.K. (2010), “Suitability Criteria for Measures of Urban Sprawl”, Ecological Indicators, 10(2): 397-406.

24- Rafiee, R, Mahiny, A.S., Khorasani, N., Darvishsefat, A.A. and Danecar, A. (2009), “Simulating Urban Growth in Mashad City, Iran through the SLEUTH Model (UGM), Cities, 26(1): 19-26.

25- Schneider, A and Woodcock, C.E. (2008), “Compact, Dispersed, Fragmented, Extensive? A Comparison of Urban Growth in Twenty- Five Global Cities Using Remotely Sensed Data, Pattern Metrics and Census Information”,Urban Studies, 45(3): 659-692.

26- Seto, K.C and Fragkias, M. (2005), “Quantifying Spatiotemporal Patterns of Urban Land-use Change in four Cities of China with Time Series Landscape Metrics”, Landscape Ecology, 20: 871- 888.

27- Tsai, Y.H. (2005), “Quantifying Urban form: Compactness Versus Sprawl” Urban Studies, 42(1): 141-161.

28- Walmsley, A. (2006), “Green Ways: Multiplying and Diversifying in the 21Century”, Landescape and Urban Planning, 76(1-4): 252-290.