تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,323 |
تعداد مقالات | 16,270 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,954,445 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,625,028 |
بررسی اثرات طول مدت شیردهی و استفاده از شیر گاو بهعنوان جایگزین بر عملکرد برههای نژاد افشار-زل | ||
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 بهمن 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/as.2025.62070.1744 | ||
نویسندگان | ||
عباسعلی شریعت زاده1؛ تقی قورچی2؛ مصطفی حسین آبادی* 3 | ||
1دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته تغذیه دام دانشکده علوم دامی دانشگاه منابع طبیعی گرگان | ||
2دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
3استادیار گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
چکیده | ||
زمینه مطالعاتی: جداسازی هر چه سریعتر برهها از میشها موجب بازگشت سریعتر میشها به شرایط بدنی مناسب و آمادگی برای آبستنی بعدی خواهد شد. هدف: در این مطالعه اثرات سن از شیرگیری برههایی که بهطور طبیعی شیر میش میخوردند و همچنین اثرات خوراندن شیر گاو بهعنوان جایگزین شیر بر عملکرد وزن زنده برههای نر و ماده نژاد آمیخته افشاری – زل طی 140 روز بررسی شد. روش کار: تعداد 18 رأس بره نر و ماده تازه متولد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی قرار گرفت. 3 تیمار بهترتیب شامل، 1- خوراندن 70 روز شیر میش بهطور طبیعی، 2- خوراندن 90 روز شیر میش بهطور طبیعی و 3- خوراندن 70 روز شیر گاو بهعنوان شیر جایگزین بود. هر تیمار دارای 2 بلوک که یکی در برگیرنده جنس نر و دیگری جنس ماده بود که در هر بلوک 3 تکرار قرار داشت. برهها در پنج مرحله در 30 ، 60 ، 90 ، 120 و 140 روزگی وزنکشی شدند که وزنکشی پنجم نشاندهنده وزن زنده در پایان دوره پروار بود. برهها از ده روزگی به کنسانتره آغازین دسترسی داشتند که هر کیلوگرم ماده خشک آن حدود 2/3 مگاکالری انرژی متابولیسمی و در حدود 8/18 درصد پروتئین خام داشت. در مرحله پروار که از سن 60 روزگی برهها شروع شد، بخش کنسانترهای جیره دارای انرژی متابولیسمی در حدود 1/3 مگاکالری و پروتئین خام در حدود 7/17 درصد و بخش علوفهای جیره دارای انرژی متابولیسمی در حدود 2 مگاکالری و پروتئین خام در حدود 3/14 درصد در هر کیلوگرم ماده خشک بود. نتایج: نتایج نشان داد در هیچ یک از دورههای وزنکشی میان دو جنس نر و ماده در داخل هر گروه اختلاف وزن معنیداری وجود نداشت. همچنین بره-هایی که بهمدت 70 روز یا 90 روز بهطور طبیعی شیر میش خوردند، وزن زنده مشابهی داشتند. اما برههایی که بهصورت دستی بهمدت 70 روز شیر گاو خورانده شد در سرتاسر دوره آزمایش با افزایش وزن کمتر مواجه بودند که این کاهش در مقایسه با سایر تیمارها در برخی زمانها معنیدار بود. برهها از نظر سرعت رشد و میانگین وزن پروار با یکدیگر هیچ تفاوتی نداشتند و نیز در مقایسه برههای جنس نر با برههای جنس ماده، علیرغم تفاوت اندک در وزنکشیهای ماهانه به نفع برههای نر، این اختلاف در هیچ یک از مراحل آزمایش معنیدار نبود. نتیجهگیری نهایی: . به طور کلی، یافته های این تحقیق نشان داد که مصرف شیر گاو توسط بره های شیرخوار باعث کاهش وزن آنها نسبت به زمانی که شیر مصرف می کردند، شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
سن از شیرگیری؛ جایگزین شیر؛ پروار؛ برههای آمیختهی افشاری- زل | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 10 |