تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,321 |
تعداد مقالات | 16,203 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,833,222 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,509,638 |
نقش توجه انتخابی، انعطافپذیری شناختی و یادگیری خودراهبر در پیشبینی توازن خودهای ممکن در دانشآموزان | ||
فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی | ||
دوره 19، شماره 76، دی 1403، صفحه 152-161 اصل مقاله (449.75 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jmpr.2024.63313.6441 | ||
نویسندگان | ||
جعفر بهادری خسروشاهی* 1؛ محمد تاره2 | ||
1استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. | ||
چکیده | ||
هدف پژوهش حاضر تعیین نقش توجه انتخابی، انعطافپذیری شناختی و یادگیری خودراهبر در پیشبینی توازن خودهای ممکن در دانشآموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1404-1403 بودند. حجم نمونه در این پژوهش با توجه به حجم جامعه، تعداد 234 نفر از دانشآموزان دختر و پسر (120 دختر و 114 پسر) بود که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای خودهای ممکن (زادشیر و همکاران، 1399)، تواناییهای شناختی (نجاتی، 1392)، انعطافپذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) و مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که توجه انتخابی و ادراک کنترلپذیری و ادراک گزینههای مختلف با خودهای ممکن رابطه مثبت و معناداری دارد. از سویی بین خودمدیریتی، انگیزش و خودکنترلی یادگیری خودراهبر با خودهای ممکن نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین ادراک توجیه رفتار انعطافپذیری شناختی با خودهای ممکن رابطهای مشاهده نشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که یادگیری خودراهبر، انعطافپذیری شناختی و توجه انتخابی قادرند تغییرات متغیر خودهای ممکن را در دانشآموزان پیشبینی کنند. با توجه به افزایش تکامل و پیچیدگی فرایندهای شناختی مغز انسان، باید مطالعات بیشتری در زمینه فرایندهای شناختی توجه انتخابی و انعطافپذیری شناختی با توازن خودها در دانشآموزان صورت پذیرد. لذا طرحریزی برنامههای مؤثر جهت ارتقا شناختی دانشآموزان برای بهبود خودهای آنها پیشنهاد میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
انعطاف پذیری شناختی؛ توجه انتخابی؛ خودهای ممکن؛ یادگیری خودراهبر | ||
مراجع | ||
حبیبی کلیبر، رامین؛ و بهادری خسروشاهی، جعفر. (1399). اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (تفکر انتقادی) بر تسلط بر خود و نگرش به مصرف مواد مخدر در دانشآموزان دوره متوسطه. مجله تفکر کودک، 11(1)، 27-46.
حبیبی کلیبر، رامین؛ و بهادری خسروشاهی، جعفر. (1395). نقش توجه انتخابی، اضطراب امتحان و عملکرد شناختی در حافظه کاری دانشآموزان. مجله عصب روانشناسی، 2(6)، 27-44.
خیراللهی، محمد؛ جعفری، اصغر؛ قمری، محمد و باباخانی، وحیده. (1398). طراحی مد ل پیش بینی انعطاف پذیری شناختی بر اساس تحلیل روند تغییرات چرخه زندگی در زوجین متقاضی طلاق. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 11(39)، 148-180.
زادشیر، فرزانه؛ صابر، سوسن؛ و ابوالمعالی الحسینی، خدیجه. (1399). ساخت و تحلیل روانسنجی پرسشنامه توازن خودهای ممکن در دانش آموزان. روانشناسی کاربردی، 14(56)، 391-414.
عظیمی، سمیه؛ و باقری، نسرین. (1401). نقش میانجیگر خودهای ممکن در رابطه بین چشم انداز زمان با اضطراب امتحان دانش آموزان. مجله روانشناسی کاربردی، 16(1)، 11-29.
نادی، محمدعلی و سجادیان، ایلناز (1385). ﻫﻨﺠﺎرﯾﺎﺑﯽ ﻣﻘﯿﺎس ﺳﻨﺠﺶ ﺧﻮدراﻫﺒﺮی در ﯾﺎدﮔﯿﺮی، در ﻣﻮرد داﻧﺶآﻣﻮزان دﺧﺘﺮ وﭘﺴﺮ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎنﻫﺎی ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن. فصلنامه نوآوری های آموزشی،18(5)، 111-134.
نجاتی، وحید. (1392). پرسشنامة تواناییهای شناختی: طراحی و بررسی خصوصیات روانسنجی. فصلنامه تازههای علوم شناختی، 15(2)، 11-19.
Aimaganbetova, O., Tolegenova, A., Nurysheva, G., Syrgakbaeva, A., Mussikhina, E., Dzhumagalieva, I., & Aimaganbetov, A. (2016). The impact of “self-knowledge” subject on social-psychological characteristics of pupils’ identity. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 217: 771-778. Bak W. (2015). Possible selves: Implications for psychotherapy. International journal of mental health and addiction, 13(5), 650-658. Butler, D.L., & Winner, P.H. (2010). “Feedback and self – regulated Learning: A theoretical synthesis”. Review of Educational Research, 6, 245 – 287. Darby, K. P., Castro, L., Wasserman, E.A. & Sloutsky, V.M. (2018). Cognitive flexibility and memory in pigeons, human children, and adults. Cognition, 177, 30-40. De Blas, L., & Cepollaro, A. (2017). Self-esteem and locus of causality as vulnerability factors for the development of actual/ideal self-discrepancies in late childhood. Psychological topics, 1: 241-259. Dennis, J. P., & Vander Wal, J. S. (2010). The cognitive flexibility inventory: Instrument development and estimates of reliability and validity. Cognitive Therapy Research, (34)3, 241-53 Dickson, J. M., Moberly, N. J., & Huntley, C. D. (2019). Rumination selectively mediates the association between actual-ideal (but not actual-ought) self-discrepancy and anxious and depressive symptoms. Personality and Individual Differences, 149, 94-99. Fisher, M. King, J. & Tague, G. (2001). Development of a self-directed learning readiness scale for nursing education. Nurse Education Today. Georgitsi, M., Dermitzakis, I., Soumelidou, E., & Bonti, E. (2021). The Polygenic Nature and Complex Genetic Architecture of Specific Learning Disorder. Brain Sciences, 11 (5), 631. Hanife, E. A. (2018). The relationship between pre–service teachers’ cognitive flexibility and interpersonal problem solving skills. Eurasian Journal of Educational Research, 18(77), 105-128. Higgins, E. T. (1987). Self-discrepancy: A theory relating self and affect. Psychological Review, 94, 319-340. Kerr, D., Ratcliff, J., Tabb, L., & Walter, R. (2020). Undergraduate nursing student perceptions of directed self-guidance in a learning laboratory: An educational strategy to enhance confidence and workplace readiness. Nurse education in practice, 42, 1-6. Leondari, A., & Gonida, E. (2008). Adolescents' possible selves, achievement goal orientations, and academic achievement. Hellenic Journal of Psychology, 5: 179-198. Molina, M. F., Schmidt, V., & Raimundi, M. J. (2017). Possible selves in adolescence: development and validation of a scale for their assessment. The Journal of Psychology, 151(7): 646-668. Nobre, A. C., & Serences, J. T. (2018). Building on a solid baseline: Anticipatory biases in attention. Trends in neurosciences, 41(3), 120-122. Oyserman, D., & Fisher, O. (2018). Social stigma and health: An identitybased motivation perspective. The Oxford Handbook of Stigma, Discrimination, and Health Ricotta, D. N., Richards, J. B., Atkins, K. M., Hayes, M. M., McOwen, K., Soffler, M. I., Tibbles, C. D., Whelan, A. J., Schwartzstein, R. M., & (on behalf of Millennium Conference 2019 writing group) (2022). Self-Directed Learning in Medical Education: Training for a Lifetime of Discovery. Teaching and learning in medicine, 34(5), 530–540. Rodebaugh, T. L., & Donahue, K. L. (2007). Could you be more specific, please: Self-discrepancies, affect, and variation in specificity and relevance, Journal of Clinical Psychology, 63, 1193-1213 Schmidt, A. U., Kuntze, N., & Kasper, M. (2016). U. S. Patent No.9, 253, 588. Washington, DC: U. S. Patent and Trademark Office. Skalski, S., Pochwatko, G., Balas, R. (2021). Impact of motivation on selected aspects of attention in children with ADHD. Child Psychiatry and Human Development, 52(54):586-595. Sun, Y., & Guo, S. (2014). Media exposure, social comparison and selfdiscrepancy: a model of prediction of fashion clothing involvement. Intercultural communication studies, 23(2), 151-171. Yu, Y., Yu, Y., & Lin, Y. (2020). Anxiety and depression aggravate impulsiveness: the mediating and moderating role of cognitive flexibility. Psychology, health & medicine, 25(1), 25-36. Wong, F. M. F., Tang, A. C. Y., & Cheng, W. L. S. (2021). Factors associated with self-directed learning among undergraduate nursing students: A systematic review. Nurse education today, 104, 104998. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 67 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 49 |