آمار
| تعداد نشریات | 44 |
| تعداد شماره‌ها | 1,341 |
| تعداد مقالات | 16,471 |
| تعداد مشاهده مقاله | 53,470,911 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,021,578 |
تأثیر سطوح مختلف خیساب ذرت بر عملکرد، ترکیبات شیر، گوارشپذیری مواد مغذی، رفتار نشخوار و فراسنجه‌های خونی میش‌های دالاق | ||
| پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 آبان 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/as.2024.60546.1731 | ||
| نویسندگان | ||
| مقصد صحنه1؛ عبدالحکیم توغدری* 2؛ تقی قورچی3؛ محمد اسدی4 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تغذیه دام و طیور، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
| 2گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
| 3دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
| 4گروه تغذیه دام و طیور - دانشکده علوم دامی -دانشگاه علوم کشاورزی و منا بع طبیعی گرگان-گرگان-ایران | ||
| چکیده | ||
| چکیده زمینه مطالعاتی: در جامعه امروز که با افزایش قیمت غلات مواجه هستیم، استفاده از محصولات فرعی کشاورزی در دامپروری بسیار حائز اهمیت می‌باشد. ذرت در صنعت به‌طور گسترده‌ای مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. ارزش غذایی فرآورده‌های صنعتی ذرت بسیار مهم بوده و یکی از ارزان‌ترین و خالص‌ترین منابع تولید مواد آلی جهت مصرف صنعتی است. در کارخانجات نشاسته‌سازی از این گیاه، نشاسته، خوراک دام، شربت قند و روغن استخراج می‌کنند. پسمانده‌های کارخانجات صنایع غذایی جز پس‌ماندهای صنعتی محسوب می‌شوند که می‌تواند مورد مصرف دام قرار گیرد. در استخراج نشاسته و تهیه گلوکز از ذرت، محصولاتی فرعی از آن حاصل می‌شود که جهت تغذیه دام مناسب است. ازجمله این محصولات می‌توان به خیساب ذرت اشاره کرد. خیساب ذرت که طی فرآیند آسیاب مرطوب دانه ذرت جهت استحصال نشاسته و روغن ذرت تولید می‌شود، یک فرآورده نسبتاً ارزان، خوش طعم و به راحتی در اختیار دام قرار می گیرد و پتانسیل استفاده از آن به عنوان یک ماده غذایی به خاطر انرژی و پروتئین نسبتاً بالا و غلظت الیاف پایینی که دارد در نشخوارکنندگان وجود دارد. هدف: در رابطه با اهمیت خیساب ذرت در تغذیه نشخوارکنندگان در کشور اطلاعات زیادی وجود ندارد. این پژوهش به‌منطور بررسی تأثیر سطوح مختلف خیساب ذرت بر عملکرد، ترکیبات شیر، گوارشپذیری مواد مغذی، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و خونی و رفتار نشخوار میش های دالاق صورت گرفت. روش کار: جهت اجرای این آزمایش از تعداد ۲۱ رأس میش شیری سه شکم زایش نژاد دالاق با میانگین وزنی 7/3±36 کیلوگرم در ۳ تیمار و ۷ تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارها شامل: تیمار شاهد (جیره بدون افزودن خیساب ذرت)، تیمار دوم (جیره حاوی 100 گرم خیساب ذرت به ازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی) تیمار سوم (جیره حاوی 200 گرم خیساب ذرت به ازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی) بودند. طول دوره‌ی آزمایش 42 روز بود. جیره‌های مورد استفاده در این آزمایش بر اساس جداول انجمن ملی تحقیقات گوسفند تهیه و تنظیم شدند و در حد اشتها در دو نوبت صبح (ساعت 8) و عصر (ساعت 16) در اختیار میش‌ها قرار داده شد. خوراک روزانه به صورت کاملا مخلوط به دام‌ها عرضه می‌شد. در تمام مدت آزمایش، حیوانات به طور آزاد به آب آشامیدنی تمیز دسترسی داشتند. در روز 38 آزمایش شیر تمام میش‌ها دوشیده شد و نمونه‌گیری جهت اندازه‌گیری ترکیبات شیر صورت گرفت. میش‌ها به‌طور هفتگی و قبل از تغذیه صبح توزین می‌شدند. همچنین خوراک داده شده و پس‌آخور هر دام بصورت روزانه جهت محاسبه ماده خشک مصرفی ثبت می‌شد. نمونه‌های مدفوع و خوراک در روزهای 36 تا 40 به‌مدت 5 روز جمع‌آوری گردید تا آزمایشات مربوط به قابلیت هضم انجام شود. خون‌گیری در روز 42 دوره انجام شد. طی روزهای 39 و 40 دوره آزمایش رفتار مصرف خوراک بصورت ثبت فعالیت برای طول مدت 24 ساعت اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که، در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری در وزن نهایی میش ها، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در دریافت مقادیر مختلف خیساب ذرت وجود نداشت اما ماده خشک مصرفی با افزایش سطح خیساب جیره افزایش یافت (05/0>P). اختلاف معنی‌داری در تولید شیر روزانه، چربی، مواد جامد کل و لاکتوز در بین تیمارهای دریافت‌کننده مقادیر مختلف خیساب ذرت وجود ندارد. اما پروتئین و خاکستر شیر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت به‌طوری‌که با افزایش سطح خیساب ذرت در جیره، پروتئین و خاکستر شیر نیز افزایش می‌یابد (05/0>P). همچنین از لحاظ قابلیت هضم مواد مغذی خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و عصاره اتری در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. با افزایش سطح خیساب در جیره رفتار نشخوار شامل خوردن، نشخوار، جویدن افزایش می‌یابد و طبیعتا رفتار استراحت کاهش می‌یابد (05/0>P). اختلاف معنی‌داری در آلبومین، گلوبولین و نسبت آلبومین به گلوبولین خون در بین تیمار های دریافت‌کننده مقادیر مختلف خیساب ذرت وجود ندارد. اما پروتئین کل خون تحت‌تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت بطوریکه با افزایش سطح خیساب ذرت غلظت این فراسنجه‌ها افزایش یافت (05/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: باتوجه به نتایج به‌دست آمده از پژوهش حاضر، می‌توان افزودن خیساب ذرت به عنوان یک منبع انرژی و پروتئینی به جیره میش‌ها را تا سطح ۲۰۰ گرم در کیلوگرم ماده خشک مصرفی توصیه نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ترکیبات شیر؛ خیساب ذرت؛ فراسنجه‌های خونی؛ قابلیت هضم؛ میش دالاق | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 85 |
||