آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,253 |
| تعداد مقالات | 15,411 |
| تعداد مشاهده مقاله | 51,248,508 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,255,947 |
بررسی انتقادی تفسیر هایدگر از نقد عقل محض در پرتو مفهوم زمان | ||
| مجله پژوهش های فلسفی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 خرداد 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2024.60031.3678 | ||
| نویسندگان | ||
| مهدی معالی* ؛ محمد رضا عبدالله نژاد | ||
| گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هایدگر پروژه تفسیر نقد عقل محض را به‌مثابه بازیابی پرسش از پی‌ریزی بنیادی برای متافیزیک می‌نگرد. به اعتقاد او دستاورد تعیین‌کننده کانت این بود که نشان داد مفاهیم اساسی منطق و مقولات به‌نحو بنیادی با زمان مرتبط هستند. مقاله حاضر راهی را دنبال می‌کند، که در آن هایدگر در تفسیرش از نقد عقل محض، نشان می‌دهد قوه تخیل استعلایی به زمانمندی به‌عنوان معنای هستی دازاین، دلالت می‌کند. او مبحث ترکیب سه‌گانه را به‌عنوان نقطه عزیمتی برای استنتاج زمان آغازین و اینهمانی آن با قوه استعلایی تخیل، ملاحظه می‌کند و برجسته می‌سازد. در همین راستا، ما می‌کوشیم با نگاهی انتقادی، روش هایدگر را برای اشتقاق زمانمندی، از مبحث ترکیب سه‌گانه در نقد عقل محض، به دقّت ارزیابی کنیم و استدلال می‌کنیم که ترکیب سه‌گانه نمی‌تواند منبع تعیین‌کننده‌ای برای اشتقاق چیزی همچون زمانمندی باشد. به عقیده ما، هایدگر در نتیجه‌گیری خود، لایه‌های متفاوت زمان، یعنی زمان به‌عنوان شهود محض و زمان به‌عنوان تصویر محض را با هم خلط می‌کند و شهود محض زمان را که « توالی محض لحظه حال » است، به نحو غیرقابل‌توجیهی جایگزین تصویر محض زمان می‌کند، که می‌تواند منشا یگانه چیزی همچون افق فهمپذیری هستی باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هایدگر؛ کانت؛ زمانمندی؛ قوه تخیل استعلایی؛ ترکیب سه‌گانه؛ تصویر محض زمان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 86 |
||