آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,275 |
| تعداد مقالات | 15,753 |
| تعداد مشاهده مقاله | 51,868,969 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,692,050 |
تحلیلی بر الگوها و معیارهای مؤثر بر منطقه‌بندی سرزمینی در ایران | ||
| جغرافیا و برنامه‌ریزی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 اسفند 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/gp.2024.56697.3138 | ||
| نویسندگان | ||
| حسن مسعودی1؛ داود امینی* 2؛ حامد ابراهیمی3 | ||
| 1گروه جغرافیای و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس | ||
| 2گروه جغرافیا- دانشگاه افسری امام علی(ع) | ||
| 3دکترای تخصصی جغرافیای سیاسی، گروه جغرافیای سیاسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی | ||
| چکیده | ||
| دولت‌ها و جوامع مختلف در طول تاریخ، همواره سرزمین‌های تحت ید خود را در راستای ادارة بهتر سرزمین و حفظ تمامیت ارضی کشور، به نواحی و مناطق مختلف تقسیم نموده‌اند؛ که امروزه با مفهوم برنامه‌ریزی فضایی و آمایش سرزمین و به طور خاص‌تر «منطقه‌بندی سرزمین» مرتبط می‌باشد. علاوه بر این، منابع و امکانات نیز به طور یکسان در پهنة سرزمینی توزیع نشده‌اند و این امر ضرورت تقسیم سرزمین را به واحدهای کوچکتر دو چندان می‌کند. منطقه‌بندی سرزمینی موضوعی است که با تقسیم سرزمین به نواحی و مناطق مختلف، به دنبال مدیریت منسجم و تقسیم کار سرزمینی و بهره‌گیری از پتانسیل‌های مناطق مختلف در جهت کاستن از نابرابری‌ها و عدم تعادل‌های سرزمینی می‌باشد. در همین راستا، کشور ایران در طول دهه‌های گذشته بارها از سوی سازمان‌های مختلف به مناطق متعددی تقسیم شده است که آخرین بار در سال 1396، کشور ایران به نه منطقة کلان تقسیم گردید. این تحقیق که از نوع توصیفی ـ تحلیلی می‌باشد، در ابتدا با بررسی گستردة ادبیات تحقیق، تاریخچه‌ای جامع از سیر برنامه‌های آمایشی و منطقه‌بندی در کشور ارائه داده و سپس به نقد و بررسی آن‌ها می‌پردازد. در ادامه، با بهره‌گیری از نظرات متخصصان و با استفاده از روش AHP، مهم‌ترین معیارهای مؤثر بر منطقه‌بندی سرزمینی شناسایی و اولویت‌بندی شد. بر اساس یافته‌های این بخش از تحقیق، به ترتیب معیارهای «فرهنگی ـ اجتماعی» «دفاعی ـ نظامی»، و «سیاسی ـ اداری» و زیرمعیارهای «مسائل محیطی»، «سطح توسعه‌یافتگی مناطق»، «پراکنش جمعیت»، «الگو و نوع حکومت» و «تهدیدات و مسائل امنیتی»، بیشترین اهمیت را در منطقه‌بندی سرزمینی دارا می‌باشند. در نهایت، بر مبنای یافته‌ها و نتایج تحقیق، نگارندگان منطقه‌بندی پیشنهادی خود را در قالب ده منطقة کلان سرزمینی ارائه دادند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آمایش سرزمین؛ برنامه‌ریزی فضایی؛ منطقه‌بندی سرزمین؛ منطقه؛ ایران؛ تحلیل سلسله مراتبی (AHP) | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 125 |
||