آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,235 |
| تعداد مقالات | 15,185 |
| تعداد مشاهده مقاله | 50,697,855 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,780,115 |
مطالعه اثرات نانوسلنیوم و سلنیت سدیم بر غلظت سرمی سلنوپروتئین P و گلوتاتیون پراکسیداز در خروس‌های گله مرغ مادر گوشتی | ||
| پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 14 آذر 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/as.2023.51270.1660 | ||
| نویسندگان | ||
| حامد جعفرزاده* 1؛ منوچهر عالی مهر2؛ علیرضا طالبی3؛ سیامک عصری رضایی4؛ علی سلیمان زاده5 | ||
| 1گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 2گروه مامایی و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران | ||
| 3گروه مامایی و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه. ارومیه، ایران. | ||
| 4گروه بیماریهای درونی و کلینیکال پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران. | ||
| 5گروه مامایی و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه،ارومیه، ایران. | ||
| چکیده | ||
| یکی از عوامل مهم تأثیرگذار در میزان جوجه‌درآوری به عنوان شاخص مهم در عملکرد گله‌های مولّد مسئله باروری است. خروس‌ها به عنوان یک طرف مسئله باروری نقش زیادی در این امر دارند و پیری باعث کاهش باروری آنها می‌شود. سیستم‌های زیستی در موجودات زنده نظیر حیوانات به صورت مداوم تحت تأثیر رادیکالهای آزاد تولید شده در فعالیتهای متابولیک بدن می‌باشد. مشخص شده است که بخش فسفولیپیدی اسپرماتوزوآی پرندگان مقادیر بالایی از اسیدهای چرب غیراشباع (PUFA) دارد و این اسیدهای چرب حساسیت بالایی در مقابل رادیکالهای آزاد دارند. در سیر تکاملی موجودات زنده جهت مقابله با گونه‌های فعال اکسیژن (ROS)، مکانیسمهای حمایت‌کننده آنتی‌اکسیدانی ویژه‌ای توسعه یافته است. به همین جهت حضور آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به عنوان یک عامل اصلی آنها را قادر به زنده ماندن در یک محیط غنی از اکسیژن می‌کند. جهت نگهداری قابلیت زنده‌مانی اسپرم، سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی مسئله مهمی است که در مایع منی پرندگان این سیستم شامل آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی همراه با آنزیمهایی است که خصوصیات آنتی‌اکسیدانی دارند که آنزیمهایی نظیر گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و سلنوپروتئین P (SEPP1) از اسپرم در مقابل رادیکالهای آزاد و متابولیتهای مخرّب آنها محافظت می‌نمایند. آنتی‌اکسیدان‌هایی نظیر ویتامین E و سلنیوم نقش عمده‌ای در تولیدمثل پرندگان دارند. برای رسیدن به عملکرد تولیدمثلی خوب در طیور صنعتی استفاده از مقادیر بهینه آنتی‌اکسیدان‌ها ضروری به نظر می‌رسد. با استفاده از خواص آنتی‌اکسیدانی برخی مواد افزودنی مانند سلنیوم می‌توان روند نزولی باروری را به تعویق انداخت. جایگزینی سلنیوم معدنی با منابع جدید سلنیوم در جیره‌ی طیور باعث بهبود باروری می‌شود. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر نانوسلنیوم در مقایسه با سدیم سلنیت بر روی غلظت سرمی سلنوپروتئین P (SEPP1) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) در خروس‌های گله مرغ مادر گوشتی انجام شد. مواد و روش‌ها: در انتهای زمان آداپتاسیون، نمونه‌های خون به میزان 5/2 میلی‌لیتر جمع‌آوری شدند و سرم آنها پس از جداسازی در فریزر 20- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. نمونه‌برداری بعدی 2 هفته بعد یعنی در میانه تحقیق و اِعمال تیمارها انجام گرفت که در این زمان نیز مشابه اولین نمونه‌برداری، خونگیری انجام شد و سرم‌ها جداسازی و در فریزر 20- درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. چهار هفته پس از اِعمال تیمارها در انتهای تحقیق خونگیری به عمل آمد و سرم‌ها جداسازی و در فریزر نگهداری شدند. غلظت سرمی سلنوپروتئین P توسط روش الایزا و گلوتاتیون پراکسیداز با استفاده از کیت اسپکتروفوتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج و بحث: مقادیر غلظت سرمی سلنوپروتئین P و گلوتاتیون پراکسیداز در اولین نمونه‌برداری تفاوت معنی‌داری را در بین هیچکدام از گروهها نشان ندادند (05/0<P). ارزیابی غلظت سرمی در دومین نمونه‌برداری نشان داد که غلظت سرمی سلنوپروتئین P خروس‌های تغذیه شده با منابع سلنیوم معدنی و نانو در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (05/0>P) که بیشترین غلظت سلنوپروتئین P مربوط به تیمار حاوی 6/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم در کیلوگرم جیره بود (T5). در میان گروههای مربوط به تیمارهای 2 و 3 که به ترتیب 3/0 میلی‌گرم سدیم سلنیت در کیلوگرم جیره (T2) و 15/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم در کیلوگرم جیره (T3) تغذیه شده بودند، تیمار 3 غلظت بالاتری از سلنوپروتئین P داشت. نتایج ارزیابی غلظت سرمی سلنوپروتئین P در آخرین نمونه‌برداری در انتهای تحقیق نشان داد که روندی مشابه با تغییرات غلظت سرمی سلنوپروتئین P که در دومین نمونه‌برداری در میانه تحقیق مشاهده شد به وقوع می‌پیوندد. تنها تفاوت مابین نتایج دومین و سومین نمونه‌برداری این بود که تفاوت بین غلظت‌های سرمی سلنوپروتئین P در تیمارهای T2 و T3 در انتهای تحقیق بیشتر شده بود. مشابه با نتایج سلنوپروتئین P، غلظت سرمی گلوتاتیون پراکسیداز نیز در سه مرتبه خونگیری مورد ارزیابی قرار گرفت که در دومین نمونه‌برداری در میانه تحقیق ارزیابی غلظت سرمی گلوتاتیون پراکسیداز نشان داد که در گروههای T5، T4، T3 و T2 مقدار غلظت سرمی به صورت معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل (T1) بود (05/0>P). تفاوت مابین غلظت سرمی گروه کنترل و تیمار T3 معنی‌دار نبود (05/0<P). همچنین تفاوت غلظت گلوتاتیون پراکسیداز در بین تیمارهای T4 و T5 معنی‌دار نبود (05/0<P). در انتهای تحقیق، بعد از سومین نمونه‌برداری و ارزیابی غلظت سرمی گلوتاتیون پراکسیداز مشخص شد که همه تیمارها افزایش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل داشتند (05/0>P) و با افزایش مقدار نانوسلنیوم در جیره از 15/0 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره تا 6/0 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره غلظت سرمی گلوتاتیون پراکسیداز یک روند افزایشی نشان داد. با در نظر گرفتن تمام شاخص‌های آزمایش، در این تحقیق 6/0 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره به عنوان بهترین سطح از مکمل‌های نانوسلنیوم پیشنهاد شده و نانوسلنیوم نسبت به فرم غیرآلی سلنیوم مؤثرتر بوده و در مقادیر مشابه از دو تیمار، نانوسلنیوم غلظت سرمیِ بالاتر سلنوپروتئین P و گلوتاتیون پراکسیداز را باعث می‌شود. نتیجه‌گیری نهایی: افزودن نانوسلنیوم نسبت به سدیم سلنیت مؤثرتر بوده بوده و باعث افزایش بیشتر غلظت سرمی آنتی‌اکسیدان‌های سلنوپروتئین P و گلوتاتیون پراکسیداز در خروس‌های گله مرغ مادر گوشتی شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مرغ مادر گوشتی؛ گلوتاتیون پراکسیداز؛ نانوسلنیوم؛ سلنوپروتئین P؛ سلنوپروتئین | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 97 |
||