تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,301 |
تعداد مقالات | 15,911 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,176,406 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 14,952,878 |
تبیین مفاهیم جوهر، صفت، حالت در فلسفۀ اسپینوزا با استفاده از آراء فلاسفۀ پیش از او (بر اساس تفسیر ولفسون) | ||
مجله پژوهش های فلسفی | ||
مقاله 12، دوره 17، شماره 44، آذر 1402، صفحه 242-260 اصل مقاله (796.87 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2023.55832.3496 | ||
نویسندگان | ||
جواد ربیعی1؛ یوسف نوظهور* 2 | ||
1دانشجوی دکتری فلسفه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران. | ||
2دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه علامه طباطبائی، ایران. | ||
چکیده | ||
سؤال اصلیای که در این مقاله به آن میپردازیم چنین است: آیا میتوان براساس آراء فلاسفۀ یونان و قرون وسطا و دکارت در باب جوهر و عرض و نظر آنان در باب خداوند و صفات او، تعریف اسپینوزا در کتاب اخلاق از جوهر، صفت و حالت را بهتر درک کرد؟ ولفسون اینگونه اسپنوزا را تفسیر کرده است و ما در این مقاله نگاهی نقادانه به تفسیر او داریم. ارسطو و دکارت به تعدد جواهر باور داشتند؛ اما اسپینوزا با تعریف خود از جوهر، نظریۀ وحدت جوهر را مطرح ساخت. از نظر اسپینوزا جوهر، موجودی است که به غیر نیازی ندارد و خودش، خود را تصور میکند. اسپینوزا با این تعریف وحدت را در جهان و موجودات جهان حاکم کرد. حالت در فلسفۀ اسپینوزا، یک شباهت به عرض در نظام فلسفیِ ارسطو دارد: تصور حالت در فلسفۀ اسپینوزا و عرض در نظام ارسطو بدون جوهر ممکن نیست؛ اما عرض در نظام ارسطویی سببِ تشخصِ جوهر است، اما در فلسفۀ اسپینوزا، جوهر مقدم بر حالت است. درحقیقت حالت نتیجۀ ضروریِ جوهر است. اسپینوزا صفت را به گونهای تعریف میکند که نشان دهد چگونه جوهر به خودش میاندیشد و خودش را مییابد. از نظر اسپینوزا، جوهر صفات نامتناهیای دارد؛ اما او فقط از دو صفت نام میبرد: بُعد و فکر. اسپینوزا جوهر را با هرکدام از صفات این همان میداند. از نظر او جوهر همان عقل است که به خودش یعنی جسم میاندیشد و خود را مییابد. بر این اساس تعدد صفات نیز با بساطت ذات جوهر، ناسازگار نیست. | ||
کلیدواژهها | ||
جسم؛ جوهر؛ حالت؛ صفت و فکر | ||
مراجع | ||
Aristotle. (2013). On The Soul, Translated by A. Davoudi, Hekmat Publication. (in Persian) Aristotle. (2013). Organon, Translated by S. Adib-Soltan, Negah Publication. (in Persian) Cottingham, J (2013). Descartes, Translated by M. Shahr-aeini, Ney Publication. (in Persian) Descartes, R. (1984). The Philosophical Writings of Descartes, Cambridge University Press. Kant, I. (2015). Critique of Pure Reason, Translated by B. Nazari, Qoqnoos Publication. (in Persian) Martineau, J. (1882). A study of Spinoza, Macmillan. Schelling, F. (2018). On the History of Modern Philosophy, Translated by M. Hosseini, Shabkhiz Publication. (in Persian) Schmidt, A. (2009). Substance Monism and Identity Theory in Spinoza in the Cambridge Companion to Spinoza’s Ethics, Cambridge University Press. Spinoza, B. (2018). Treatise on the Emendation of the Intellect, Translated by I. Saadat, IUP Publication. (in Persian) Spinoza, B. (2019). Ethica, Translated by M. Jahangiri, 2ed edition, IUP Publication. (in Persian) Spinoza. (1985). The Collected Works of Spinoza, Edited and Translated by E. Curley, Princeton University Press. Wolfsan, H. (2023). The Philosophy of Spinoza, Translated by A. Shahbazi, Adyan Publication. (in Persian) Wolfson, H. (1934). The Philosophy of Spinoza, Harvard University Press. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 318 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 228 |