تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,304 |
تعداد مقالات | 15,973 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,333,226 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,095,782 |
تاثیر نوع شخم و مدیریت بقایای گیاهی بر برخی خواص فیزیکی خاک در راستای نیل به کشاورزی پایدار | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دانش کشاورزی وتولید پایدار | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقاله 3، دوره 24، شماره 2، مرداد 1393، صفحه 31-40 اصل مقاله (205.08 K) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
محمود چگنی1؛ شاهین انصاری دوست2؛ حمداله اسکندری* 3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1جهاد کشاورزی - شوش | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2گروه علمی - دانشگاه پیام نور تهران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3گروه علمی کشاورزی دانشگاه پیام نور تهران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده یک پژوهش مزرعهای در سال زراعی 88-87 در شهرستان شوش انجام گرفت تا اثر روش های خاکورزی حفاظتی و مرسوم بر برخی خواص فیزیکی خاک شامل میزان برگردان شدن بقایا، وزن مخصوص ظاهری، درصد موادآلی، میزان حفظ رطوبت و نفوذپذیری خاک بررسی شود. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل آتش زدن بقایا + گاوآهن برگرداندار+ دو بار دیسک (T1)، حفظ بقایا+ گاوآهن برگرداندار+ دو بار دیسک (T2)، حفظ بقایا+ چیزل+ دو باردیسک (T3)، حفظ بقایا+دو بار دیسک عمود برهم (T4) و بی خاکورزی (T5) بود. نتایج نشان داد که روشهای خاکورزی تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند. به طوری که در سیستمهای خاکورزی که گاوآهن برگرداندار استفاده شد، وزن مخصوص ظاهری به طور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود. اگر چه از نظر میزان نگهداری بقایا در سطح خاک استفاده از گاوآهن برگرداندار در مقایسه با چیزل، میزان بقایای کمتری در سطح خاک نگه داشت اما با توجه به توصیه در نگهداری حداقل 30 درصد بقایا در سطح خاک در خاک ورزی حفاظتی، بجز تیمار خاکورزی مرسوم که در آن بقایای گیاهی آتش زده شدند (T1) تمامی تیمارهای خاک ورزی دروضعیت مناسبی قرار داشتند. از نظر حفظ رطوبت در تیمارهایی که در آنها از گاوآهن برگرداندار استفاده شده میزان رطوبت بیشتری در مقایسه با استفاده از چیزل در خود نگه داشتند. همچنین، در تیمار هایی که از گاوآهن برگرداندار استفاده شد آب با سرعت بیشتری در خاک نفوذ کرد. در نهایت، با توجه به کمبود مواد آلی و همچنین شرایط خاک منطقه، گاوآهن برگرداندار+دو بار دیسک+حفظ بقایا جهت انجام عملیات خاکورزی قابل توصیه است. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کلیدواژهها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
واژههای کلیدی: چیزل؛ خاکورزی؛ گاوآهن برگرداندار؛ مواد آلی؛ نفوذ پذیری خاک | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اصل مقاله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقدمه
در خاکهای زراعی، سالیانه مقادیر قابل ملاحظهای از مواد غذایی خاک بصورت محصول و مواد آلی از زمین خارج می گردد. با خروج این حجم عظیم از مواد گیاهی منابع تأمین انرژی و مواد غذایی به ویژه مواد آلی در خاک به تدریج دچار نقصان می شود. اکثر زارعین نیز، کاه و کلش غلات را همراه با دانه برداشت و به فروش می رسانند و یا کلش باقیمانده را به منظور آماده ساختن زمین برای کشت بعدی و یا به بهانه مبارزه با آفات و بیماریها می سوزانند. به این ترتیب از برگشت مقدار متنابهی مواد آلی به خاک ممانعت به عمل آورده و باعث کاهش حاصلخیزی خاک می گردند. غالباً نقصان مواد غذایی خاک از طریق مصرف کودهای شیمیایی جبران می شود. اما مصرف مداوم کودهای شیمیایی نه تنها به تنهایی قادر به برطرف نمودن مشکلات اساسی موجود در خاکها نیست بلکه ممکن است مشکلات زیست محیطی را نیز به دنبال داشته باشد. در حالی که حفظ بقایای گیاهی در مزارع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مورد اسدی و همت(1381) گزارش دادند که حفظ بقایای گیاهی در مناطق خشک با توجه به فقیر بودن خاک این مناطق از مواد آلی و همچنین امکان حفظ بیشتر رطوبت در خاک از اهمیت بالایی برخوردار است . حیدری و جعفری (1381) نیز نتیجه گرفتند که خرد کردن و مخلوط کردن بقایای گیاهی با خاک در حاصلخیزی، افزایش ماده آلی و بهبود ساختمان خاک موثر خواهد بود. لیستروم وهمکاران (2001) دریافتند که به منظور تولید پایدار، بقایای گیاهی باید به مقدار 58 درصد در سطح خاک باقی بمانند. بر همین اساس، در سیستم های کم خاکورزی مقداری از بقایای محصول قبلی را در روی سطح خاک نگه می دارند در نتیجه فرسایش خاک کاهش یافته، مواد آلی خاک افزایش و نیاز به کارگر و سوخت کاهش می یابد. بنابراین، بکارگیری روشهای صحیح مدیریت شخم و بقایای گیاهی می تواند گام موثری در حفظ خصوصیات فیزیکی و تامین مواد غذایی خاک و در نهایت نیل به کشاورزی پایدار باشد. خاکورزی بر بخش مهمی از خصوصیات خاک از قبیل دما ، ذخیره و پراکنش رطوبت در خاک (لمپورلنس و همکاران2001) و نیز تراکم خاک (لپن و همکاران 2004) اثر می گذارد. بنابر این با انتخاب و اجرای صحیح یک سیستم خاکورزی می توان بستر بذر مناسبی را جهت رشد گیاه و درنهایت به دست آوردن عملکرد مطلوب فراهم نمود (برزگر و همکاران 2004). سیستمهای خاکورزی مرسوم ازطریق شکستن لایههای نفوذ ناپذیر خاک، پاک کردن سطح خاک از بقایای گیاهی و قطع چرخه زندگی علف های هرز، حشرات و بیماریها بستری مصنوعی مناسبی برای رشد گیاه آماده می کند (کاتس وایرو و همکاران2002) اما این سیستمها نه تنها به انرژی زیادی نیازدارند بلکه در دراز مدت خصوصیات فیزیکی خاک را تخریب و آن را دچار فرسایش میکنند (فرای و همکاران 2003 هلم 2005). در حالی که نفوذپذیری آب در خاک درسیستمهای کم خاکورزی به علت افزایش مواد آلی و فعالیت کرم های خاکی نسبت به سیستم خاکورزی متداول افزایش می یابد (برزگر و همکاران 2004). همچنین استفاده از سیستم های کم خاکورزی و بی خاک ورزی باعث کاهش هزینه های ناشی از مصرف انرژی ،کاهش فرسایش و تخریب خاک میشود (کاتس وایرو2002؛ برزگر و همکاران 2004). نظر به اهمیت حفظ منابع تولید بویژه خاک در طول مراحل تولید محصول، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر نوع خاکورزی بر برخی خصوصیات فیزیکی خاک در منطقه خوزستان اجرا گردید.
مواد و روش ها آزمایش در سال زراعی 88-1387 در مزرعهای واقع در شمال شهرستان شوش دانیال با عرض جغرافیایی 32 درجه و 12 دقیقه و طول جغرافیایی 48 درجه و 15 دقیقه و ارتفاع 75 متر از سطح دریا انجام شد. متوسط بارندگی سالانه 251 میلی متر و اقلیم منطقه گرم و خشک با متوسط دمای سالانه 31 درجه سانتی گراد است. بافت خاک مزرعه محل آزمایش لوم و pH آن 56/7 و هدایت الکتریکی آن dS.m-1 57/1 میباشد. در این آزمایش اثر پنج تیمار مختلف مدیریت بقایای گیاهی شامل گاوآهن برگرداندار+ دوبار دیسک زدن + آتش زدن بقایا (T1)، گاوآهن برگرداندار + دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا در سطح زمین (T2)، چیزل + دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا (T3)، دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا (T4) و بی خاکورزی و حفظ بقایا بر روی سطح زمین (T5) بر میزان نفوذپذیری آب در خاک، وزن مخصوص ظاهری خاک، درصد مواد آلی خاک، میزان حفظ آب در خاک ومیزان نگهداشت بقایا در سطح خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. ابعاد کرت ها 100× 50 متر در نظر گرفته شد. مشخصات فنی ادوات مورد استفاده در آزمایش در جدول یک درج شده است.
جدول1- مشخصات فنی ادوات مورد استفاده در آزمایش
برای اندازه گیری میزان نفوذ آب در خاک از روش استوانه مضاعف (دبل رینگ) استفاده شد که شامل دو سیلندر فلزی با دیواره نازک است. این دوسیلندر به طور مجتمع در عمق پنج تا10 سانتیمتر قرار می گیرند. در این تحقیق سرعت جریان آب در واحد زمان از سیلندر داخلی محاسبه و از طریق فلاسک ماریوت ارتفاع آب در استوانه خارجی ثابت نگه داشته شد. فرض بر این است که در این نواحی خاک اشباع و پتانسیل ماتریک برابر صفر شود. در این حالت شیب هیدرولیکی برابر یک و سرعت نفوذپذیری برابر سرعت نهایی است که از تقسیم میزان کاهش ارتفاع آب در سیلندر داخلی بر زمان کاهش ارتفاع محاسبه می شود. جرم مخصوص ظاهری با استفاده از یک استوانه فلزی به ارتفاع پنج سانتی متر و قطر 5.5 سانتیمتر اندازه گیری شد. به طوری که از هرکرت 5 نقطه به طور تصادفی انتخاب و از هر نقطه دو نمونه در عمق های صفر تا15 سانتیمتر و 15 تا 30 سانتیمتر گرفته شد. نمونهها در آون به مدت 24 ساعت در دمای 105 درجه قرار گرفتند. سپس نمونهها توزین شده وبا تقسیم وزن نمونه توزین شده بر حجم کل سیلندر، وزن خصوص آن محاسبه گردید. برای بررسی اثر نوع مدیریت بقایای گیاهی بر میزان نگهداشت رطوبت در خاک، رطوبت حجمی خاک با استفاده از دستگاه رطوبت سنج در روز های مختلف بعد از آبیاری اندازه گیری شد . درصد مواد آلی خاک نیز از روش تیتراسیون با سولفات فروآمونیاکال و با استفاده از رابطه زیر محاسبه شد: C = (M-Vx) ×0.39×10/P x =10/M در این رابطه، C مواد آلی خاک (درصد)، P وزن خاک نمونه (گرم)، V مقدار سولفات فرو مصرفی نتایج و بحث نتایج نشان داد که نوع سیستم خاکورزی بر وزن مخصوص ظاهری اثر معنی داری داشت (جدول 2). به طوری که وزن مخصوص ظاهری خاک در تیمار بدون خاکورزی و حفظ بقایا در سطح زمین (T5) بیشتر از سایر تیمار ها بود (شکل 1). به طور کلی در سیستم های خاکورزی که گاوآهن برگرداندار استفاده شد، وزن مخصوص ظاهری به طور معنیداری کمتر از سایر تیمارها بود (شکل 1). استفاده از گاواهن قلمی وزن مخصوص ظاهری خاک را در مقایسه با گاوآهن برگرداندار به میزان کمتری کاهش که علت آن کارآیی کمتر گاوآهن قلمی در افزایش حجم خاک و پوکی آن در مقایسه با سایر ادوات خاکورزی اولیه می باشد (به آیین و همکاران 1387). به طور کلی، استفاده از ادوات خاکورزی به کاهش وزن مخصوص ظاهری انجامید به طوری که با افزایش میزان برگرداندار شدن خاک وزن مخصوص ظاهری کاهش بیشتری داشت. رسولی شربیانی و عباسپور گیلانده (1387) نیز گزارش دادند اثر تیمارهای مختلف خاکورزی بر تخلخل خاک به تفاوت در وزن مخصوص ظاهری منجرشد. الیس و همکاران (به نقل از بیات و همکاران 1386) نیز اثر خاکورزی بر وزن مخصوص ظاهری را به صورت زیر گزارش دادند: وزن مخصوص ظاهری در بی خاکورزی بیشتر از خاکورزی با گاوآهن قلمی و در این دومی بیشتر از خاکورزی با گاوآهن برگرداندار است. کاسل وهمکاران (1995) نتیجه گرفتند که افزایش عمق خاکورزی با کاهش وزن مخصوص ظاهری همراه است که با نتایج تحقیق حاضر همخوانی دارد.
جدول2- تجزیه واریانس و میانگین مربعات اثر نوع خاکورزی بر برخی خصوصیات خاک.
از نظر میزان نگهداشت بقایا در سطح خاک، بین تیمارهای مختلف خاکورزی تفاوت معنی داری وجود داشت (جدول2). استفاده از گاوآهن برگرداندار در مقایسه با چیزل میزان بقایای کمتری در سطح خاک نگه داشت. تیمار بی خاکورزی دارای بیشترین مقدار بقایا در سطح خاک را داشت (شکل 2). باقی گذاشتن بقایای آلی در خاک بر سرعت تجزیه آنها و همچنین روند رشد گیاهان زراعی تاثیر می گذارد. همچنین خرد کردن و اختلاط بقایای گیاهی با خاک بر حاصلخیزی، میزان مواد آلی و ساختمان خاک موثر می باشد. سیمنز (2001) عنوان داشت که استفاده از گاوآهن چیزل با تیغه قلمی یا پنجه غازی باعث حفظ 78 درصد بقایای گندم در سطح خاک می شود .در صورتی که اگر از تیغه های پیچیده استفاده شود این میزان 20 درصد کاهش پیدا می کند. همچنین اگر بقایای گیاهی با دیسک یا هر وسیله دیگر خرد شوند تاثیر گاو آهن چیزل در مدفون کردن بقایا کاهش می یابد. در هر حال، با توجه به توصیه در نگه داشت حداقل 30 درصد بقایا در سطح خاک در خاک ورزی حفاظتی، بجز تیمار خاک ورزی مرسوم (T1)، تمامی تیمارهای خاک ورزی دروضعیت مناسبی قرار داشتند.
شکل1- اثر سیستم خاکورزی بر وزن مخصوص ظاهری خاک. حروف متفاوت بیانگر تفاوت معنیدار در سطح احتمال یک درصد می باشد.
T1: گاوآهن برگرداندار+دوبار دیسک زدن+آتش زدن بقایا; T2: گاوآهن برگرداندار+دوباردیسک زدن+ حفظ بقایا در سطح زمین; T3: چیزل+ دوباردیسک زدن+حفظ بقایا; T4: دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا; T5: بی خاک ورزی و حفظ بقایا بر روی سطح زمین
شکل 2- میزان نگهداشت بقایا در سیستمهای مختلفخاک ورزی T1: گاوآهن برگرداندار+دوبار دیسک زدن+آتش زدن بقایا; T2: گاوآهن برگرداندار+دوباردیسک زدن+ حفظ بقایا در سطح زمین; T3: چیزل+ دوباردیسک زدن+حفظ بقایا; T4: دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا; T5: بی خاک ورزی و حفظ بقایا بر روی سطح زمین
باقی نگه داشتن بقایا در سطح خاک و کاهش خاکورزی به افزایش میزان مواد آلی خاک منجر می شود (حاج عباسی و همکاران 1378). در روش های بدون خاکورزی به دلیل بازگشت بقایای گیاهای به افقهای سطحی خاک، افزایش میزان مواد آلی مشاهده میشود در حالی که در روشهای خاکورزی مرسوم به هم خوردن خاک باعث فساد بیشتر و زودتر بقایای گیاهی شده که در نتیجه کاهش میزان مواد آلی را به همراه دارد (بائور و بلیک 1981 و دیک 1983). با این حال، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در صورت باقی گذاشتن بقایا در سطح خاک، نوع خاکورزی بر درصد مواد آلی در خاک تاثیر معنیداری ندارد به طوری که درصد مواد آلی در تیمارهای استفاده از گاوآهن برگرداندار و چیزل (T2، T3 و T4) تفاوت معنیداری با درصد مواد آلی در روش بدون خاکورزی (T5) نداشت (شکل 3). علت این امر می تواند کم بودن اولیه مواد آلی خاک محل آزمایش باشد.
شکل 3- میزان مواد آلی خاک (درصد) در سیستم های مختلفخاک ورزی T1: گاوآهن برگرداندار+دوبار دیسک زدن+آتش زدن بقایا; T2: گاوآهن برگرداندار+دوباردیسک زدن+ حفظ بقایا در سطح زمین; T3: چیزل+ دوباردیسک زدن+حفظ بقایا; T4: دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا; T5: بی خاک ورزی و حفظ بقایا بر روی سطح زمین
نوع تیمار خاک ورزی بر میزان نگه داشت رطوبت خاک تاثیر معنی دار داشت (جدول دو). اگر چه تیمار هایی که در آنها از گاوآهن برگرداندار استفاده شده میزان رطوبت بیشتری در مقایسه با استفاده از چیزل در خود نگه داشتند اما این تفاوت معنیدار نبود (شکل 4). با این حال بالاترین مقدار رطوبت خاک در تیمار بیخاکورزی مشاهده شد (شکل 4). این امر میتواند به دلیل کاهش تبخیر از سطح خاک به علت وجود بقایای گیاهی در سطح خاک و عدم زیرو رو کردن خاک توسط ادوات خاک ورز باشد. اسکندری (1382) نیز با بررسی رطوبت خاک در شرایط خاکورزی و عدم خاکورزی نتیجه گرفت که خاکورزی کمتر باعث افزایش رطوبت حجمی خاک میشود.
شکل 4- میزان رطوبت حجمی خاک (درصد) در سیستم های مختلفخاک ورزی T1: گاوآهن برگرداندار+دوبار دیسک زدن+آتش زدن بقایا; T2: گاوآهن برگرداندار+دوباردیسک زدن+ حفظ بقایا در سطح زمین; T3: چیزل+ دوباردیسک زدن+حفظ بقایا; T4: دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا; T5: بی خاک ورزی و حفظ بقایا بر روی سطح زمین
نوع خاکورزی بر میزان سرعت نفوذ آب تاثیر معنی دار داشت (جدول 2). در تیمارهایی که گاوآهن برگرداندار استفاده شده بود آب با سرعت بیشتری در خاک نفوذ کرد (شکل5). به طور کلی خاکورزی بیشتر سرعت نفوذ آب در خاک را افزایش داد. باقی نگه داشتن بقایای گیاهی در صورتی که همراه با خاکورزی باشد سرعت نفوذ آب در خاک را افزایش میدهد (شکل 5). کمتر بودن وزن مخصوص ظاهری در تیمارهایی که در آنها از گاوآهن برگرداندار استفاده شده بود (شکل یک) نشان دهندهی تخلل بیشتر این تیمارها در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایش می باشد. این امر باعث افزایش سرعت نفوذ آب در خاک می شود (شکل 5). رسولی شربیانی و عباسپور گیلانده (1387) نیز گزارش دادند خاکورزی بیشتر باعث افزایش خلل و فرج خاک شده که در نتیجه سرعت نفوذ آب در خاک را افزایش
شکل5. سرعت نفوذ آب در تیمارهای مختلف خاکورزی T1: گاوآهن برگرداندار+دوبار دیسک زدن+آتش زدن بقایا; T2: گاوآهن برگرداندار+دوباردیسک زدن+ حفظ بقایا در سطح زمین; T3: چیزل+ دوباردیسک زدن+حفظ بقایا; T4: دوبار دیسک زدن + حفظ بقایا; T5: بی خاک ورزی و حفظ بقایا بر روی سطح زمین | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراجع | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
منابع مورد استفاده اسدی خشویی ا و همت ع، 1381. اثر نحوه مدیریت بقایای ایستاده جو با خاکورزی بر عملکردذرت علوفهای. مجموعه مقالات دومین کنگره ملی مهندسی ماشین های کشاورزی و مکانیزاسیون. تهران. اسکندری ا، 1382. اثر روش های مختلف خاکورزی و کاشت بر روطبت خاک و عملکرد نخود در شرایط دیم. مجله نهال و بذر. جلد نوزده، شماره 4. صفحههای 511-497. به آئین م ع، اشرف منصوری غ و صلح جو ع، 1387. بررسی روش های مختلف خاکورزی جهت تهیه مطلوب ترین بستر بذر منوژرم چغندرقند و اثر آن بر عملکرد کمی و کیفی محصول. مجموعه مقالات پنجمین کنگره ملی مهندسی ماشین های کشاورزی و مکانیزاسیون. مشهد. بیات ح، محجوبی ع ا، حاج عباسی م ع و مصدقی م، 1386. اثر سیستم های خاکورزی و انواع ماشین های کشاورزی بر جرم مخصوص خاک، شاخص مخروطی و پایداری ساختمان یک خاک لوم شنی. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. شماره 42. صفحههای 461-451. حاج عباسی م، میرلوحی ا و صدر ارحامی م، 1378. اثر روش های خاکورزی بر بعضی ویژگی های خاک و عملکرد ذرت در مزرعه تحقیقاتی لورک. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. جلد سوم، شماره 3. صفحههای 23-13. حیدری ا و جعفری ع، 1381. اثر مدیریت بقایای ذرت و عمق شخم بر عملکرد گندم آبی. مجموعه خلاصه مقالات دومین کنگره ملی مهندسی ماشین های کشاورزی ومکانیزاسیون. تهران. حیدری ا،1390. تأثیر روشهای خاکورزی بر ویژگیهای فیزیکی خاک و عملکرد گندم آبی. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. جلد پنجاه و هفت، شماره 15. صفحههای 124-115. رسولی شربیانی و و عباسپور گیلانده ی، 1387. بررسی تاثیر روشهای مختلف خاکورزی بر روی خصوصیات فیزیکی خاک. مجموعه مقالات پنجمین کنگره ملی مهندسی ماشینهای کشاورزی و مکانیزاسیون. مشهد. Bauer A and Black AL. 1981 soil carbon, nitrogen and bulk density comparison in two crop land tillage systems after 25 years and in virgin grassland. American Journal of Soil Science and Society 45: 1160-1170.
Barzegar AR, Hashemi AM, Herbert SJ and Asoodar M, 2004. Interactive effects of tillage system and soil water content aggregate size distribution for seedbed preparation in Fluvisols southwest Iran. Soil and Tillage Research 78: 45-52.
Cassel D K, Raczhowski CW and Derton HP, 1995. Tillage effects on crop production and soil physical conditions. American Journal of Soil Science and Society 59: 1436-1493.
Dick WA, 1983. Organic carbon, N, P concentration and pH in soil profiles as affected by tillage intensity. American Journal of Soil Science and Society 47: 102- 107.
Frye WW, Blevins RL and Smith MA, 2003. Cover crops in conservation tillage: benefits and liabilities. Agronomy Journal 22: 145-171.
Helm V, 2005. Conservation tillage: corn, grain sorghum, and wheat in Dallas County, Texas. Soil and Tillage Research 23 (5): 356-366.
Katsvairo T, Cox WJ and Van EH. 2002. Tillage and rotation effects on soil physical characteristics. Agronomy Journal 94: 299-304.
Lampurlanes J, Angas P, Martines C. 2001. Root growth soil water content and yield of barely under different tillage systems on two soils in semiarid conditions Field Crops Research 69: 27-40. Lapen DR, Topp GC, Edwards ME, Gregorich EG, Cumin WE. 2004. Combination cone penetration resistance/ water content instrumentation t o evaluated cone penetration- water content relationships in tillage research. Soil and Tillage Research 79: 51-62.
Listrom GM, Terman GL, Dreier AF and Olson R A. 2001. Residual nitrate nitrogen in fertilized deep loess-derived soils. Agronomy Journal 60:477-482.
Siemens G. 2001. Tillage effects on corn emergence, silage yield, and fuel inputs in double lithourgidis. Crop Science journal 45:2523- 2528.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 9,405 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,321 |