
تعداد نشریات | 45 |
تعداد شمارهها | 1,360 |
تعداد مقالات | 16,663 |
تعداد مشاهده مقاله | 53,905,775 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,526,969 |
پهنه بندی آسیب پذیری شهرستان اردبیل در برابر خطر زلزله | ||
جغرافیا و برنامهریزی | ||
دوره 28، شماره 90، بهمن 1403، صفحه 112-88 اصل مقاله (1.9 M) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/gp.2023.58617.3190 | ||
نویسندگان | ||
صیاد اصغری سراسکانرود* 1؛ الناز پیروزی2 | ||
1هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی | ||
2گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
چکیده | ||
خطر زلزله همواره بر جوامع بشری سایه افکنده و خسارات جبرانناپذیری به این جوامع وارد میکند. بنابراین آمادگی برای مقابله با این بحران با شناسایی نقاط آسیبپذیر و رفع آنها در کاهش خسارات ناشی از زلزله مؤثر است. در این میان شهرستان اردبیل با توجه به وجود گسلهای متعدد، نقاط لرزهخیز، عدم رعایت استانداردها و غیره، از این قاعده مستثنی نمیباشد. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال سنجش و ارزیابی آسیبپذیری شهرستان اردبیل در برابر خطر زلزله، میباشد. بدین منظور ابتدا با بررسی منابع پژوهشی مرتبط با موضوع، برخی از مهمترین عوامل مؤثر بر وقوع این پدیده، به عنوان متغیرهای مستقل تهیه شد. ارزشگذاری و استانداردسازی لایهها، با استفاده از تابع عضویت فازی و وزندهی معیارها، با بهره-گیری از روش کرتیک انجام گردید. در نهایت مدلسازی با استفاده از روشتصمیمگیری چند معیارۀ مارکوس صورت گرفت. نتایج مطالعه نشان داد، به ترتیب؛ عوامل فاصله از گسل، کاربری اراضی و فاصله از کانون زلزله، با ضریب وزنی 110/0، 104/0 و 102/0، بیشترین تأثیرگذاری را در رخداد زمینلرزه منطقه دارند. به علاوه با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، 67/16 درصد، از کل شهرستان اردبیل، دارای پتانسیل آسیبپذیری زیاد و 27/30 درصد، دارای احتمال آسیبپذیری نسبتاً زیاد است. همچنین بر اساس نتایج پژوهش، شهر اردبیل از نظر میزان آسیبپذیری در برابر خطر زلزله، در سطح متوسط میباشد و شهرهای هیر و آراللو در طبقه آسیبپذیری زیاد و شهر ثمرین در پهنۀ آسیبپذیری نسبتاً زیاد قرار دارند. به علاوه، طبق یافتههای پژوهش، 86/ 22 و 86/30 درصد از آبادیها و روستاهای شهرستان اردبیل، به ترتیب؛ در پهنه با آسیبپذیری زیاد و نسبتاً زیاد، 14/13 درصد در پهنه با آسیبپذیری متوسط و به ترتیب؛ 28/22 و 86/10 درصد در پهنه با آسیبپذیری نسبتاً کم و کم، زلزله قرار دارند. | ||
تازه های تحقیق | ||
هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و پهنهبندی آسیبپذیری محدودههای در معرض خطر وقوع زلزله در شهرستان اردبیل می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که عوامل فاصله از گسل، کاربری اراضی، فاصله از کانون زلزلههای پیشین با بیشترین وزن، به عنوان مهمترین عوامل تأثیرگذار در وقوع زلزله در منطقه مورد مطالعه میباشند. گرچه عوامل متعددی در شکلگیری نقاط بحرانی زلزله نقش دارند، امّا ویژگیهای فضایی خطوط گسل در تشدید آسیبپذیری سکونتگاههای جمعیتی شهرستان تأثیر بهسزایی دارد. بررسیهای نهایی نشان میدهد که پهنههای با آسیبپذیری بالا، نزد یک به خطوط گسل هستند و به موازات فاصله گرفتن از خطوط گسل از شدّت خطر زلزله هم کاسته میشود. ایمانی و پورخسروانی (1396) و آرامی و همکاران (1401)، نیز عامل فاصله از گسل را به به عنوان مهمترین عامل موثر در پهنهبندی خطر لرزهخیزی شهرستان اردبیل معرفی کردهاند و بیان داشته اند، نواحی که در مجاورت گسلهای اصلی میباشند، بیشتر در معرض خطر زلزله قرار دارند. لذا نتایج پژوهش حاضر با نتایج مطالعات پیشین انجام یافته، مطاقت و همخوانی بالایی دارد. به علاوه، تجزیه و تحلیل نقشه نهایی، با پوشش 67/16 درصدی پهنههای با پتانسیل آسیبپذیری زیاد و مساحت 27/30 درصدی پهنههای دارای احتمال آسیبپذیری نسبتاً زیاد، نشاندهندهی آسیبپذیری بالای منطقة مورد مطالعه، از لحاظ رخداد زمینلرزه میباشد و نواحی شمالی و جنوبی شهرستان، دارای بیشترین پتانسیل آسیبپذیری در برابر خطر زلزله هستند. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، شهر اردبیل در پهنه آسیبپذیری متوسط زلزله قرار دارد. ولی شهرهای هیر و آراللو در طبقه آسیبپذیری زیاد و شهر ثمرین در طبقه آسیبپذیری نسبتاً زیاد، قرار دارند و استقرار یـافتن کـانونهـای شـهری در پهنههای آسیبپذیر، این شهرها را در معرض تهدید و آسیب جدی قرار داده است. با توجه به این امر که زلزله میتواند خسارتهای جبران ناپذیر مالی و جانی به دنبال داشته باشد، لازم است تا سازمانهای متولی و مسئول از جمله؛ استانداری اردبیل، اداره کل مدیریت بحران، اداره کل راه و شهرسازی استان اردبیل، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، شهرداریها، به نتایج پژوهش حاضر توجه کنند و با انجام اقدامات مسئولانه و همافزایی لازم، اقدامات حفاظتی مناسب و البته کارشناسی شده توسط متخصصان، را در دستور کار خود قرار دهند. شایان ذکر میباشد که پس از زلزله رخ داده در مورخۀ 10/12/1375 اردبیل هرچند اقداماتی برای ایمنسازی مناطق مسکونی صورت گرفته است، امّا همچنان پس از گذشت ۲7 سال از آن فاجعه و علیرغم قرار گرفتن، بخش اعظمی از شهرستان اردبیل، بر روی گسل یا در فاصله نزدیک به گسل، این شهرستان آمادگی لازم در برابر زلزلههای شدید را ندارد. بنابراین انجام اقداماتی، از جمله؛، جلوگیری از استقرار، صدور مجوز و ممانعت از ساختوساز بر روی گسلها، جلوگیری از استقرار و تمرکز سکونتگاههای شهری و روستایی در پهنههای با خطر بالا، تداوم و سرعت دادن به بحث مقاومسازی اماکن روستایی و حتی شهری، اصلاح ساختار و تراکم جمعیتی و ساختمانی در نواحی با پهنه آسیب پذیری بالا برای کاهش آسیب رسانی، آگاهسازی عمومی در راستای اقدامات پیشگیرانه قبل از وقوع حوادث، آموزشهای امدادی، دسترسی تمام سکونتگاههای شهری و روستایی به راههای ارتباطی و مراکز امدادرسان برای دسترسی سریع به مناطق بحرانی پس از وقوع زلزله، جهت کاهش آسیبهای جانی و خسارات مالی ناشی از بحران زلزله در مراکز جمعیّتی شهرستان اردبیل، امری ضروری به نظر میرسد. | ||
کلیدواژهها | ||
مخاطره؛ زمین لرزه؛ پهنهبندی؛ GIS | ||
اصل مقاله | ||
خطر زلزله همواره بر جوامع بشری سایه افکنده و خسارات جبرانناپذیری به این جوامع وارد میکند. بنابراین آمادگی برای مقابله با این بحران با شناسایی نقاط آسیبپذیر و رفع آنها در کاهش خسارات ناشی از زلزله مؤثر است. در این میان شهرستان اردبیل با توجه به وجود گسلهای متعدد، نقاط لرزهخیز، عدم رعایت استانداردها و غیره، از این قاعده مستثنی نمیباشد. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال سنجش و ارزیابی آسیبپذیری شهرستان اردبیل در برابر خطر زلزله، میباشد. بدین منظور ابتدا با بررسی منابع پژوهشی مرتبط با موضوع، برخی از مهمترین عوامل مؤثر بر وقوع این پدیده، به عنوان متغیرهای مستقل تهیه شد. ارزشگذاری و استانداردسازی لایهها، با استفاده از تابع عضویت فازی و وزندهی معیارها، با بهرهگیری از روش کرتیک انجام گردید. در نهایت مدلسازی با استفاده از روشتصمیمگیری چند معیارۀ مارکوس صورت گرفت. نتایج مطالعه نشان داد، به ترتیب؛ عوامل فاصله از گسل، کاربری اراضی و فاصله از کانون زلزله، با ضریب وزنی 110/0، 104/0 و 102/0، بیشترین تأثیرگذاری را در رخداد زمینلرزه منطقه دارند. به علاوه با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، 67/16 درصد، از کل شهرستان اردبیل، دارای پتانسیل آسیبپذیری زیاد و 27/30 درصد، دارای احتمال آسیبپذیری نسبتاً زیاد است. همچنین بر اساس نتایج پژوهش، شهر اردبیل از نظر میزان آسیبپذیری در برابر خطر زلزله، در سطح متوسط میباشد و شهرهای هیر و آراللو در طبقه آسیبپذیری زیاد و شهر ثمرین در پهنۀ آسیبپذیری نسبتاً زیاد قرار دارند. به علاوه، طبق یافتههای پژوهش، 86/ 22 و 86/30 درصد از آبادیها و روستاهای شهرستان اردبیل، به ترتیب؛ در پهنه با آسیبپذیری زیاد و نسبتاً زیاد، 14/13 درصد در پهنه با آسیبپذیری متوسط و به ترتیب؛ 28/22 و 86/10 درصد در پهنه با آسیبپذیری نسبتاً کم و کم، زلزله قرار دارند. | ||
مراجع | ||
احدنژادروشتی محسن؛ تیموری اصغر؛ طهماسبیمقدم حسین؛ واعظ لیواری مهناز. (1399). تحلیل فضایی آسیب پذیری شبکه معابر شهری در برابر زلزله با رویکرد مدیریت بحران (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر زنجان)، مخاطرات محیط طبیعی، 9 (26): 90-77.
آرامی ابراهیم؛ ایمانی بهرام؛ خلیفه ابراهیم. (1401). اولویتبندی سکونتگاههای روستایی در معرض مخاطرات (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان اردبیل)، مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی، 3 (1) 1: ۲۱۹-۲۳۶.
اسدی زینب، زارع مهدی. (1394). برآورد توان لرزهزایی گسلها و ارزیابی بزرگای زمینلرزههای پیش از تاریخ از دادههای زمینلغزش مطالعه موردی در دره نور (البرز مرکزی)، علوم زمین، 24 (95) 78-67.
اسفندیاری فریبا؛ غفاری گیلانده عطا؛ خداداد لطفی (1393). بررسی توان لرزهزایی گسلها و برآورد تلفات انسانی ناشی از زلزله در مناطق شهری مطالعه موردی: (شهر اردبیل)، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی، 2 (4): 36-17.
اسمعیلپور مرضیه؛ لالهپور منیژه؛ ممقانی سمانه. (1401). ارزیابی میزان آسیبپذیری مساکن شهر تبریز در برابر مخاطره زلزله (مطالعه موردی: منطقه 10 شهرداری، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 26 (82): 27-48.
اصغریسراسکانرود صیاد؛ پیروزی الناز. (1401). ارزیابی مقایسهای الگوریتمهای تصمیمگیری چند معیارهWLC ، OWA، VIKOR و MABAC در پهنهبندی خطر زمینلغزش مطالعه موردی: حوضه گیویچای استان اردبیل، پژوهشهای جغرافیای طبیعی، 54 (1): 94-65.
آقایاریهیر محسن؛ ذاکری میاب کلثوم. (1395). ارزیابی ریسک زلزله مبتنی بر مخاطره و آسیبپذیری در نواحی روستایی مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان مرند، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 20 (57): 1-21.
ایمانی بهرام؛ پورخسروانی محسن. (1396). تحلیل فضایی پهنههای مخاطره آمیز شهرستان اردبیل، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 28 (2): 109-128.
پورمحمدی محمدرضا؛ کرمی محمدرضا. (1393). ترکیب مدل کرنل (KDE) و مدل AHP در ارزیابی خطر زلزله در بافتهای حاشیهنشین و فرسوده شهری با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مطالعه موردی مناطق یک و پنج شهر تبریز، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 18 (50): 55-88.
پورمحمدی محمدرضا؛ مصیبزاده علی. (1387). آسیبپذیری شهرهای ایران در برابر زلزله و نقش مشارکت محلهای در امدادرسانی آنها، جغرافیا و توسعه، 6 (12): 144- 117.
جهانگیری عباس. (1400). انتخاب بهترین فرآیند تصفیهی فاضلاب در شهر فرمهین با استفاده از تصمیمگیری چند شاخصه، تصمیمگیری و تحقیق در عملیات، 6 (شماره ویژه): 1-11.
حسینیخواه حسین؛ ضرابی اصغر. (1398). نقش مدل ترکیبی تصمیم گیری WASPAS در شناسایی پهنههای لرزهخیز (پژوهش موردی: مراکز جمعتی شهرستان بهمئی)، تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، 6 (2): ۱۴۷-1۶۴.
حیدریمظفر مرتضی؛ تاجبخشیان مرضیه. (1401). پهنهبندی آسیبپذیری سکونتگاههای شهرستان نهاوند در برابر زلزله، مخاطرات محیط طبیعی، 11 (34): 78-57.
خدادادی فاطمه؛ انتظاری مژگان؛ ساسانپور فرزانه. (1399). تحلیل آسیبپذیری شهری در برابر مخاطره زلزله با روش ELECTRE FUZZY (مطالعه موردی: کلانشهر کرج)، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 20 (56): ۱۱۳-۹۳.
خدادادیجید شاهین؛ پورزینعلی سعید. (1401). پهنهبندی لرزهای شهر اردبیل با استفاده از تحلیل خطر قطعی و سیستم فازی، مهندسی عمران مدرس. 22 (2) :۴۳-۵۷.
داداشزاده زهرا؛ گلی مختاری لیلا؛ آراء هایده. (1393). کیاس فرسایشی و تحولات پیشبینینشده چاله اردبیل، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 25 (3): شماره 3: 242-231.
درویشزاده علی (1370). زمین شناسی ایران. تهران: نشر دانشآموز (وابسته به انتشارات امیر کبیر).
رجبی معصومه؛ حجازی میراسدالله؛ روستایی شهرام؛ عالی نگین. (1397). پهنهبندی آسیبپذیری مخاطرات طبیعی و ژئومورفولوژیکی سکونتگاههای روستایی شهرستان سقز (مطالعه موردی سیل و زلزله)، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی، 7 (2): 195-183.
رجبی معصومه؛ سلیمانی ابوالفضل. (1391). تحلیل و ارزیابی ویژگیهای مورفوتکتونیکی و نئوتکتونیکی دامنه جنوبی کوهستان سبلان، جغرافیا و برنامهریزی، 17 (45): 120-97.
رحیمیشهید مجتبی؛ رحیمی نیما. (1396). پهنهبندی خطر زلزله با استفاده از فرآیند تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان سمیرم، یافتههای نوین زمینشناسی کاربردی، 11 (22): 109-118.
ریاحی وحید؛ موسوی مریم. (1400). سنجش میزان آسیبپذیری سکونتگاه های روستایی در برابر زلزله (مورد مطالعه: دهستان پیان در شهرستان ایذه)، روستا و توسعه پایدار فضا، 2 (1): 19-1.
عابدینی موسی. (1392). بررسی سازندهای مقر شهر توریستی سرعین با تأکید بر وضعیت توپوگرافی، تکتونیک و اقلیم جهت کاربری بهینه اراضی شهری با استفاده از GIS، جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، 24 (1): 68-51.
عابدینی موسی؛ ایرانی ویدا؛ اسفندیاریدرآباد فریبا. (1401). بررسی اثرات ژئومورفولوژیکی تکتونیک فعال و پهنهبندی خطر زمینلرزه با تاکید بر توان لزرهزایی گسلها (مطالعه موردی: نمین، آستارا، تالش)، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 26 (82): 160-145.
عابدینی موسی؛ سرمستی نادر. (1395). ارزیابی ضریب آسیبپذیری کلانشهر تبریز در برابر خطر زلزله و برآورد تلفات انسانی، جغرافیای طبیعی، 9 (32): 56-32.
عابدینی موسی؛ عشقی چهاربرج علی؛ علوی سعیده. (1401). ارزیابی میزان تابآوری کالبدی شهر در سناریوهای مختلف زلزله نمونه موردی: منطقه شش شهر تهران. فضای جغرافیایی، ۲۲ (۷۸) :۱۹۱-۲۱۱.
عبدالهیپور سراسکانرود ساناز؛ محجل محمد؛ سلگی علی؛ تقیپور کریم. (1390). ساختار پایه فشاری جنوب خاوری گسل تبریز در کوههای بزقوش، سیامین گردهمایی علوم زمین (1 اسفند 1391، تهران): 8-1.
علوی سیدعلی؛ رمضان نژاد یاسر؛ فتاحی احدالله؛ خلیفه ابراهیم. (1394). پهنهبندی فضایی سکونتگاههای روستایی در معرض مخاطرات محیطی با استفاده از تکنیک تصمیمگیری چند معیاره ویکور (مطالعه موردی: شهرستان تالش)، برنامهریزی منطقهای، 5 (20): 136-125.
غضنفرپور حسین؛ حسینیخواه حسین؛ کمالی باغراهی اسماعیل. (1402). تحلیل ریسک و آسیبپذیری لرزهای سکونتگاههای انسانی شهرستان باشت با استفاده از مدل دیماتل فازی و Gis، مخاطرات محیط طبیعی، 12 (35): 36-21.
فاطمیعقدا سیدمحمود؛ باقری وحید؛ مهدویفر محمدرضا. (1393). پهنهبندی زمینلغزشهای سرعین ناشی از زلزله۱۰ اسفند ۱۳۷۵، زمینشناسی مهندسی، 8 (3): ۲۳۱۹-۲۳۴۶.
فتائی ابراهیم؛ ندایی گیلارلو سمیه؛ سیدصادقیان نسیم؛ سید صفویان تقی؛ صادقی رامین. (1391). ارزیابی کیفی آبهای زیرزمینی چاههای بهرهبرداری دشت اردبیل، زمینشناسی محیطزیست، 6 (21): 76-65.
محمدی چنور؛ نظمفر حسین؛ اصغری سراسکانرود، صیاد. (1402). تحلیل وضعیت تابآوری نهادی در برابر خطر زلزله در کلانشهر کرمانشاه، جغرافیا و مطالعات شهری و منطقهای، 12 (45): 191-172.
محمدپور ابراهیم. (1398). مکانیابی مراکز اسکان موقت شهر اردبیل بعد از وقوع زلزله با استفاده ازGIS ، فصلنامه پژوهشهای نوین علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی، 1 (21): 91-77.
مددی عقیل. (1384). بررسی عوامل مورفوژنز در دامنه شمال غربی تالش (باغروداغ) با تأکید بر مورفوتکتونیک و مورفودینامیک، رساله دکتری، اساتید راهنما: عبدالحمید رجایی و محمدحسین رضاییمقدم، دانشگاه تبریز.
معصومی محمدتقی؛ میلاد رجبزادهنیارق. (1400). بررسی میزان آسیبپذیری شبکه معابر شهر اردبیل در برابر سوانح طبیعی (زلزله) (مطالعه موردی: خیابان امام خمینیشهر)، جغرافیا و مخاطرات محیطی، 10 (39): 161-141.
نبوی محمدحسن (1355). دیپاچهای بر زمینشناسی ایران. تهران: انتشارات سازمان زمینشناسی کشور. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 371 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 74 |