تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,323 |
تعداد مقالات | 16,270 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,953,243 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,624,137 |
بررسی وضعیت زمین لغزش حوضه آبریز طارم با استفاده از مدل همپوشانی ریسک-آسیب پذیری | ||
جغرافیا و برنامهریزی | ||
دوره 28، شماره 89، آبان 1403، صفحه 61-39 اصل مقاله (2.53 M) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/gp.2023.54607.3073 | ||
نویسندگان | ||
مژگان انتظاری* 1؛ شکوه استکی2؛ حمیده غلام حیدری1 | ||
1دانشگاه اصفهان | ||
2داانشگاه اصفهان | ||
چکیده | ||
است. در نهایت با ترکیب و همپوشانی نقشه ریسک، نقشه آسیب پذیری و نقشه زمین لغزش های منطقه، نقشه نهایی (نقشه ریسک- آسیب پذیری) به دست آمده است. نتایجی که بر اساس خروجی مدل یا همان نقشه ریسک-آسیب پذیری، حاصل شد گویای این مطلب است که قسمت های شرقی و شمال شرقی حوضه آبریز طارم دارای بیشترین میزان ریسک-آسیب پذیری هستند. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که از کل سطح حوضه، 17% کلاس ریسک-آسیب پذیری خیلی کم، 35% کلاس ریسک-آسیب پذیری کم، 23% کلاس ریسک-آسیب پذیری متوسط، 16% کلاس ریسک-آسیب پذیری زیاد و 9% کلاس ریسک-آسیب پذیری بسیار زیاد را به خود اختصاص داده اند. چیزی که در این پژوهش داری اهمیت است این مطلب است که این مدل نسبت به سایر مدل ها و روش های مطالعه زمین لغزش، بررسی ترکیبی احتمال وقوع زمین لغزش و آسیب پدیری منطقه در برابر زمین لغزش بوده و تعیین می کند که احتمال وقوع زمین لغزش های دارای تلفاف و خسارات جانی و مالی در چه نقاطی از منطقه بیشتر است. | ||
تازه های تحقیق | ||
مدل همپوشانی ریسک-آسیب پذیری، مدلی برای ارزیابی میزان ریسک و آسیب پذیری خطر زمین لغزش است که که توسط نویسندگان این مقاله طراحی شده و برای اولین بار در این مقاله برای تحلیل و بررسی موضوع زمین لغزش در حوضه آبریز طارم به کار برده شده است. این مدل برای تجزیه و تحلیل کمی شاخصهای آسیب پذیری و عواملی که در وقوع زمین لغزشهای دارای تلفات و خسارات مشارکت دارند، به کار میرود.
توپوگرافی (شیب و ارتفاع): از جمله عوامل ایجاد زمین لغزش ها وضعیت توپوگرافی زمین است. هر چه بر میزان اختلاف ارتفاع افزوده می شود، احتمال وقوع لغزش ها نیز افزایش پیدا می کند. لغزش زمین معمولا در شیبهای تند به وقوع میپیوندد، ولی با توجه به دیگر عوامل ممکن است مقدار شیب بحرانی از ناحیه ای به ناحیه ی دیگر تفاوت پیدا کند. برای مثال، در منطقه ای لغزش زمین میتواند در شیبهای بیشتر از ۲۰ درجه اتفاق بیفتد و این مقدار شیب، بحرانی تلقی شود؛ ولی در منطقه ی دیگر وقوع زمین لغزش در شیبهای کمتر از این مقدار نیز متداول باشد. چنین موضوعی مشارکت سایر عوامل را در بروز ناپایداری زمین مشخص میکند. زمین شناسی: دامنه هایی که حجم زیادی از رسوبات فرسایش یافته و ناپیوسته و سازندهای منفصل، سطح دامنه را پوشانده باشد برای زمین لغزش مستعدتر میباشند. وضعیت چینه شناسی لایههای سنگی با توجه به ویژگیهای سنگ شناسی (لایه بندی و جنس سنگ) آنها موجب میشود تا بنا بر شرایط لایه بندی و جنس سنگ، ناپایداری در شیبهای سنگی اتفاق بیفتد. برای مثال، هرچند ماسه سنگهای افقی موقع حفاری ترانشه ها در جهت عمود بر امتداد لایه بندی، پایدار میباشند؛ ولی در تناوب ماسه سنگ و شیل افقی به علت قابلیت تغییر حجم شیل در دراز مدت، لغزش بلوکهای ماسه سنگی دارای ناپیوستگی صورت میگیرد. پدیده ی لغزش سنگ در دامنههای متشکل از تناوب مارن،کنگلومرا و ماسه سنگ در جهت شیب لایه ها نیز میتواند اتفاق بیفتد. بارش: نفوذ آب باران؛ نه تنها وزن دامنه را افزایش میدهد بلکه موجب؛ کاهش اصطکاک بین توده لغزشی و زیر بنا خواهد شد که در چنین شرایطی باعث وقوع زمین لغزش در این دامنه ها میشود .بیشتر زمین لغزش ها پس از بارندگیهای سنگین اتفاق میافتند. بارندگی به صورت باران یا برف ضمن نفوذ در داخل تودههای سنگ و خاک، موجب افزایش وزن توده ای میشود که استعداد لغزش دارد. جذب آب توسط سنگ هایی مانند شیل و مارن به افزایش حجم این سنگ ها منجر میگردد. چنین سنگ هایی با جذب آب حالت صابونی پیدا میکنند و سنگهای درزه دار واقع شده بر روی آنها در جهت شیب لایه ها دچار لغزش میشوند. تراکم آبراهه: تشکیل آبراهه های عمیق و تغییر آرایش جریان آب ها در طول آن ها، از عوامل تحریک کننده اصلی مواد دیواره دره ها و وقوع لغزش به شمار می آیند. در طول آبراهه های عمیق، لغزش های متعددی به وقوع میپیوندد و میزان گسیختگی ها و لغزش های دره ای، تابع میزان تراکم زهکشی است. کاربری اراضی: عدم توجه به نحوه استفاده و کاربری صحیح اراضی دامنه ای و بهره برداری بی رویه از اراضی به ویژه اراضی نامتعادل منجر به وارد آمدن فشار بیش از ظرفیت آن ها و به هم زدن تعادل محیطی دامنه ها می گردد و زمین لغزش یکی از پدیده هایی است که به دنبال به هم خوردن این تعادل به وقوع می پیوندد . تراکم گسل: ساختارهای زمین شناختی و تکتونیکی مانند شکستگی ها و گسل ها در ایجاد زمین لغزش نقش عمده ای بازی میکنند. وجود چنین ساختارهایی علاوه بر کاهش مقاومت زمین (خاک و سنگ) به تجمع آب در تودههای سنگی و آبرفتی منجر میگردد. تجمع آب سبب افزایش فشار آب منفذی درون حفرات و افزایش وزن توده ی زمین شده و در نتیجه زمینه ی بروز رانش زمین را فراهم میکند. تراکم جمعیت: به میزان جمعیت در واحد سطح اشاره دارد. آسیب پذیری با تراکم جمعیت همبستگی نزدیکی دارد. به این معنی که هرچه تراکم جمعیت و تعداد افراد ساکن در یک منطقه بیشتر باشد، در صورت وقوع زمین لغزش تلفات جانی بیشتری در پی خواهد داشت. تراکم ساختمان: ساختمان ها نیز در برابر خطرات زمین لغزش آسیب پذیرند. مساحت پوشش ساختمانی مورد استفاده میتواند از دادههای ماهواره ای یا گوگل ارث استخراج گردد . تراکم جاده ها: تراکم جاده، شاخصی است که درجه پراکندگی جاده ها را نشان میدهد و با تقسیم بر کل مساحت منطقه بدست میآید. هر چه این شاخص بزرگتر باشد؛ حساسیت به خطرات زمین لغزش بالاتر است. مسیر سازههای خطی مانند جاده ها و خطوط راه آهن از طریق زیربری و زیربری دامنه ها باعث افزایش تنش برشی و کاهش پایداری دامنه ها گشته و یکی از مناطق با فراوانی لغزش بالاست. به گونه ای که ممکن است باعث تخریب و مسدود گشتن مسیر جاده ها و رودخانه ها شود و در بعضی مواقع که حجم مواد جابجا شده عظیم باشد، سدهای زمین لغزشی ایجاد میکند. لایه پراکندگی و تراکم زمین لغزشهای حوضه: برای محاسبه دامنه نفوذ زمین لغزش ها در حوضههای آبریز، لایه زمین لغزشهای منطقه و تراکم آن ها از بررسیهای میدانی و تصاویر سنجش از دور به دست میآید.
تعیین وزن ها از ماتریس مقایسات زوجی یک موضوع مهم میباشد. روشهای بسیار متنوعی برای تعیین وزن ماتریس مقایسات زوجی مانند: روش بردار ویژه، روش کمترین مربعات و... مطرح شده اند. در این مقاله از روش بردار ویژه استفاده شده است.
| ||
کلیدواژهها | ||
زمین لغزش؛ مدل ریسک-آسیب پذیری؛ حوضه آبریز؛ طارم | ||
اصل مقاله | ||
از دلایل عمدة وقوع زمین لغزش و تلفات و خسارات ناشی از آن، مدیریت نادرست زمین به ویژه در مناطق کوهستانی و درهها میباشد. بنابراین لازم است تا با مدیریت صحیح این نواحی، از میزان خسارات ناشی از این پدیده کاست. هدف این مطالعه، استفاده از مدل همپوشانی ریسک- آسیب پذیری جهت بررسی احتمال وقوع زمین لغزشهای دارای خسارت زیاد در حوضه آبریز طارم است. عواملی که در این پژوهش استفاده شده اند شامل لایههای توپوگرافی، زمین شناسی، تراکم آبراهه، بارش، تراکم گسل، کاربری اراضی، تراکم جاده، تراکم جمعیت و تراکم ساختمان میباشد. در این مدل ابتدا تمامی لایههای عوامل مذکور برای تهیه نقشه ریسک زمین لغزش، همپوشانی شده و سپس لایه های مربوط به شاخصهای موثر در آسیب پذیری حوضه تلفیق شده و نقشه آسیب پذیری زمین لغزش تهیه گردیده است. در نهایت با ترکیب و همپوشانی نقشه ریسک، نقشه آسیب پذیری و نقشه زمین لغزشهای منطقه، نقشه نهایی (نقشه ریسک- آسیب پذیری) به دست آمده است. نتایجی که بر اساس خروجی مدل یا همان نقشه ریسک-آسیب پذیری، حاصل شد گویای این مطلب است که قسمتهای شرقی و شمال شرقی حوضه آبریز طارم دارای بیشترین میزان ریسک-آسیب پذیری هستند. همچنین از کل سطح حوضه، 17% کلاس ریسک-آسیب پذیری خیلی کم، 35% کلاس ریسک-آسیب پذیری کم، 23% کلاس ریسک-آسیب پذیری متوسط، 16% کلاس ریسک-آسیب پذیری زیاد و 9% کلاس ریسک-آسیب پذیری بسیار زیاد را به خود اختصاص داده اند. چیزی که در این پژوهش داری اهمیت است این مطلب است که این مدل نسبت به سایر مدل ها و روشهای مطالعه زمین لغزش، بررسی ترکیبی احتمال وقوع زمین لغزش و آسیب پدیری منطقه در برابر زمین لغزش بوده و تعیین میکند که احتمال وقوع زمین لغزشهای دارای خسارات جانی و مالی در چه نقاطی از منطقه بیشتر است. | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 453 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 52 |