تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,486,907 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,923 |
نقد جماعت گرایی بر لیبرالیسم، و ارزیابی آن از منظر ریچارد رورتی | ||
مجله پژوهش های فلسفی | ||
مقاله 18، دوره 10، شماره 19، آبان 1395، صفحه 409-444 اصل مقاله (1.11 M) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
نویسنده | ||
مرتضی نوری* | ||
دانش آموختۀ دکتری فلسفه، دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
مکتب جماعتگرایی یکی از منتقدان اصلی نظریهی اخلاقی-سیاسیِ لیبرالیسم به شمار میآید. طبق نظر بنیانگذاران این مکتب، لیبرالیسم تصویری از هویتِ انسان را پیشفرض میگیرد که حق پیوندهای جمعی در آن ادا نمیشود. لیبرالیسم با تأکیدِ نادرست بر اولویتِ عدالت از منظری فردگرایانه، تکالیفِ دگرخواهانه و تعهداتِ جمعیِ بهارثرسیده از سنت و تاریخ را، که نقشی قوامبخش در هویتِ فرد ایفا میکنند، نادیده میگیرد و به غلبهی شخصیتهایی میانمایه، خودخواه، و بیگانه با ارزشهای جمعی دامن میزند. در این مقاله میکوشم این انتقادها را به اختصار شرح دهم و سپس از منظرِ یکی از مدافعانِ لیبرالیسم، یعنی ریچارد رورتی، آنها را پاسخ دهم. رورتی این سخنِ جماعتگرایان را میپذیرد که اجتماع نقشی قوامبخش در شکلگیریِ هویتِ فرد ایفا میکند، اما نقدهای آنان را بر قطبِ پراگماتیستیِ لیبرالیسمِ معاصر وارد نمیداند و میکوشد نشان دهد لیبرالیسمِ سیاسی سدهی بیستم، که بهترین صورتبندیِ خود را در آثارِ جان دیویی و جان رالز پیدا میکند، به دلیلِ سازگاری با تاریخگرایی و قوممداری، برخلافِ لیبرالیسمِ فلسفیِ فیلسوفانِ روشنگری، از انتقادهای جماعتگرایان مصون است. | ||
کلیدواژهها | ||
روشنگری؛ جماعتگرایی؛ لیبرالیسم وظیفهگرا؛ احساسگرایی؛ انسانشناسی فلسفی | ||
مراجع | ||
- دکارت، رنه (1369)، تأملات در فلسفهی اولی، ترجمۀ احمد احمدی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- رالز، جان (1388)، عدالت به مثابهی انصاف، ترجمۀ عرفان ثابتی، تهران: انتشارات ققنوس.
- رالز، جان (1393)، نظریهای در باب عدالت، ترجمۀ مرتضی نوری، تهران: نشر مرکز.
- همپتن، جین (1380)، فلسفۀ سیاسی، ترجمۀ خشایار دیهیمی، تهران: انتشارات طرح نو.
- Hare, R. M. (1951), The Language of Morals, Oxford: Clarendon Press. - Horkheimer, Max & Adorno, Theodor W. (2002), Dialectic of Enlightenment: Pholosophical Fragment, edited by Gunzelin Schmid Noerr, translated by Edmund Jephcott, Stanford, California: Stanford University Press. - Horkheimer, Max (2004), Eclipse of Reason, London & New York: Continuum. - Kant, Immanuel (1781), Critique of Pure Reason, translated by Paul Guyer, 1998 Cambridge: Cambridge University Press. - Kant, Immanuel (1785), Groundwork of the Metaphysics of Morals, translated by Translated by Mary J. Gregor, 1996 Cambridge: Cambridge University Press. - Kant, Immanuel (1788), Critique of Practical Reason, translated by Translated by Mary J. Gregor, 1996 Cambridge: Cambridge University Press. - MacIntyre, Alasdair (1981), After Virtue: A Study in Moral Philosophy, Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press. - Rawls, John (1980), "Kantian constructivism in Moral Theory: The Dewey Lectures” Journal of Philosophy 77, 515–72. - Rawls, John (1985), “Justice and Fairness: Political Not Metaphysical” Philosophy and Public Affairs 14, 223–251. - Rawls, John (1993), Political Liberalism, New York: Colombia University Press. - Richard Rorty (1989), Contingency, Irony, and Solidarity, Cambridge: Cambridge University Press. - Rorty, Richard (1991), Objectivity, Relativism, and Truth, Cambridge: Cambridge University Press. - Rorty, Richard (2001), "The Continuity Between the Enlightenment and 'Postmodernism'" in What's Left of Enlightenment: A Postmodern Question, Edited by Keith Michael Baker & Peter Hanns Reill, Stanford, California: Stanford University Press. - Rorty, Richard (2007), Philosophy as cultural politics, Cambridge: Cambridge University Press. - Sandel, Michael (1982), Liberalism and the Limits of Justice, Cambridge: Cambridge University Press. - Taylor, Charles (1985), Philosophy and the Human Sciences, Philosophical Papers2, Cambridge: Cambridge University Press. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 233 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 182 |