تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,489,469 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,217,035 |
Relativism:Protagoras and Nelson Goodman | ||
مجله پژوهش های فلسفی | ||
مقاله 8، دوره 9، شماره 17، اسفند 1394، صفحه 137-151 | ||
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
نویسنده | ||
اسماعیل سعادتی خمسه* | ||
استادیار گروه فلسفه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
چکیده | ||
پروتاگوراس در یونان باستان و نلسون گودمن در دورۀ جدید دو تن از برجستهترین مدافعان نسبیگرایی به شمار میروند. گاه ممکن است نثر آن دو فریبنده بنماید، و چه بسا این امر شرح و تفسیر منظور و مراد حقیقی آنها را دشوار سازد. پروتاگوراس و گودمن، با وجود برخی تفاوتها، به دفاع از این دیدگاه به ظاهر افراطی می-پردازند که همه وقایع، به معنای حقیقی کلمه، وابسته به دیدگاه انسان است. هدف این مقاله شرح و بررسی رویکردهای نسبیگرایانه این دو اندیشمند برجستۀ نسبیگراست. ابتدا به اجمال برخی از چهرههای نسبیگرایی تعریف و توصیف میشود .سپس به ترتیب نسبیگرایی پروتاگوراس( یا صادق- برای- من) و نسبیگرایی افراطی گودمن مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرد. استدلال کردهام که هر دو قسم نسبیگرایی مورد بحث دچار مشکلات اساسی بوده و این مشکلات، به باور فیلسوف واقعگرا، هر دو آنها را غیر قابل دفاع میسازد. بی تردید، این دو شکل از نسبیگرایی زمینه را برای رویکرد ضد واقعگرایی هموار کرده است؛ ولی در نهایت آشکار میشود که نسبیگرایی افراطی گودمن و بنابر این نظریۀ جهانسازی او همچون نسبیگرایی صادق -برای- من پروتاگوراس مشتمل بر نقصی ویرانگرند و نمیتوانند از اثر براهین ضد نسبیگراییای که از منظر واقعگرایانه اقامه شده است در امان باشند. با این حال باید پذیرفت که متهم کردن نسبیگرایی به خودشکن بودن و عدم انسجام درونی از شیوع و محبوبیت آن نکاسته است. | ||
کلیدواژهها | ||
پروتاگوراس؛ نلسون گودمن؛ نسبیگرایی؛ صادق-برای-من؛ جهان سازی | ||
مراجع | ||
Aristotle (1908), Metaphysics, in the works of Aristotle Translated into English, vol.8, ed. W. D. Ross, trans. J. A. Smith and W.D. Ross, Oxford: Clarendon press. Baghramian, Maria (2004), Relativism, London: Routledge. Baranes, J. (1988) ‘Scepticism and Realativity’, Philosophical studies, 32: 1-31. Burnyeat, M. F. (1976), ‘Protagoras and self-refutation in Plato’s Theaetetus’, The philosophical Review, 85(2):172-95. Goodman, N. (1996), ‘On Starmaking’, in P. J. McCormik (ed.) Starmaking: Realism, Anti-Realism, and Irrealism, Cambridge, MA: MIT Press: 143-50. Goodman, N. (1972), ‘The way the world Is’, in Problems and Projects, New York: Bobbs-Merrill. Goodman, N. (1978), ways of worldmakings, Indianapolis: Hackett Publishing Company. Guthrie, W. K. C. (1971), The Sophists, Cambridge: Cambridge University press. Harris, J. F. (1992), Against Relativism, Illinois: Open Court. Kant, I. (1933), Critique of Pure Reason, trans. N. Kemp Smith, London: Macmillan. Kirk, R. (1999), Relativism and Reality, London: Routledge. Nietzsche, F. (1968), TheWill to Power, trans. W. Kaufman and R. J. Hollingdale. New York: Vintage. Nietzsche, F. (1999), ''''On Truth and Lies in an Extra-Moral Sense'''', trans. R. Speirs'''', in R. Guess and R. Speirs (Eds) The Birth of Tragedy and Writings, Cambridge: Cambridge University Press: 139-53. Niiniluoto, I. (1999), Critical Scientific Realism, Oxford: Oxford University Press. Plato (1997), Plato: Complete works, ed. John M.Cooper and D.S.Hutchinson, Cambridge: Hackett Publishing Co. Searle, J. R. (1997), ''''Does the Real Worlds Exist?'''' in C. B. Kulp(Ed). Realism/Antirealism and Epistemology, Maryland: Rowman and Littlefield Publishers, Inc. Siegel, H. (1987), Relativism Refuted: A Critique of Contemporary Epistemological Relativism, Dordrecht: Riedel. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 254 |