
تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,340 |
تعداد مقالات | 16,468 |
تعداد مشاهده مقاله | 53,445,311 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,005,815 |
مقایسه اثربخشی آموزش فرا هیجانی والد محور و بازی درمانی خانواده محور بر کاهش رفتارهای مخل کودکان پیش دبستانی | ||
فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی | ||
دوره 17، شماره 67، آذر 1401، صفحه 239-247 اصل مقاله (685.48 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jmpr.2022.15555 | ||
نویسندگان | ||
زهرا محمدزاده1؛ ملوک خادمی اشکذری* 2؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی3 | ||
1دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
2دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران. | ||
3دانشیار، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
مشکلات هیجانی و رفتاری معمولا از دوره پیش از دبستان شروع میشوند و آموزش فراهیجانی والد محور و بازی درمانی خانواده محور مداخلاتی هستند که میتوانند در این زمینه موثر باشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه آموزش فراهیجانی والد محور و بازی درمانی خانواده محور بر رفتارهای مخل کودکان پیش دبستانی بود. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کودکان پیش دبستانی شهر تهران در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که با روش نمونهگیری هدفمند 45 نفر از آنان انتخاب و به روش تصادفی ساده در سه گروه مساوی آزمایش و گواه قرار گرفتند. والدین گروه آزمایش اول تحت آموزش فراهیجانی والد محور و والدین گروه آزمایش دوم تحت بازی درمانی خانواده محور قرار گرفتند و گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر انجام شد. نتایج نشاندهنده این بود که آموزش فراهیجانی والد محور و بازی درمانی خانواده محور بر کاهش رفتارهای مخل کودکان در مرحله پس آزمون و پیگیری اثر معنادار داشتهاند (0/001>P). اما تفاوت معناداری بین اثربخشی دو گروه وجود نداشته است (0/05<P). آموزش فراهیجانی والد محور و بازی درمانی خانواده محور میتوانند به عنوان یک مداخله موثر در کاهش رفتارهای مخل کودکان مورد استفاده قرار گیرند. | ||
کلیدواژهها | ||
آموزش فراهیجانی والد محور؛ بازی درمانی خانواده محور؛ رفتارهای مخل؛ کودکان پیش دبستانی | ||
مراجع | ||
آهنی، رضا؛ و هاشمی نسب، محسن. (1396). مقایسه اختلالات رفتاری در کودکان 12-7 سال دارای والدین سوءمصرفکننده مواد با کودکان دارای والدین عادی، نشریه پرستاری کودکان، 3، 30-23.
آذرپیک، قاسم و نصری، صادق. (1396). تاثیر بازیهای گروهی و محلی بر افزایش مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کمتوانذهنی. تعلیم و تربیت استثنایی، ۱، 42-33.
پیرعباسی، زینب و صفرزاده، سحر. (1398). اثربخشی بازی درمانی گروهی بر مهارت های اجتماعی و عملکرد حافظه دانش آموزان دبستانی دختر دارای اختلال یادگیری خاص. مجله پرستاری کودکان، 6، 12-5.
توکلیزاده، جهانشیر؛ بوالهری، جعفر؛ مهریار، هوشنگ و دژکام، محمود (1376). همهگیرشناسی اختلالهای رفتاری ایذایی و کمبود توجه در دانشآموزان دبستانی شهر گناباد. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی، 3(1)، 52-40.
زرگرانی، نیکو؛ مشهدی، علی؛ و طبیبی، زهرا. (1393). اثربخشی آموزش گروهی نظم جویی هیجان مبتنی بر الگوی گروس بر بازداری رفتاری و شناختی دختران نوجوان مبتلا به نشانگان اختلال شخصیت مرزی و اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی، مجله روانشناسی بالینی، 6، 89-75.
گودینی، رحمان؛ و طهماسبی، سیامک. (1396). تأثیر آموزش مدیریت هیجان به مادران بر مشکلات رفتاری فرزندان از دیدگاه والدین. مجله روانشناسی بالینی، 4،33-41.
فتاحی اندبیل، اعظم؛ صابری، هایده و کواکی، اصغر. (1397). اثربخشی بازی درمانی گروهی شناختی رفتاری و تحریک الکتریکی فراجمجمهای مغز بر کارکردهای اجرایی حافظه فعال و بازداری پاسخ کودکان دارای اختلال بیش فعالی- نقص توجه. فصلنامه عصب روانشناسی، 4، 90-73.
فلاح، فاطمه؛ رضاپور میرصالح، یاسر و بهجتی اردکانی، فاطمه. (1400). اثربخشی بازی درمانی آدلری بر مهارتهای اجتماعی کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی: یک طرح سریهای زمانی. پژوهشهای نوین روانشناختی، 11(42)، 16-1.
مالکی، سارا؛ محمدینیا، زهرا، محمدی نیا، ندا و فتاحی، سعیده. (1399). اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب مدرسه و کمرویی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری. مجله علوم پزشکی مشهد، 63(5)، 124-110.
نجاتی فر، سارا؛ عابدی، احمد و قمرانی، امیر. (1399). اثربخشی مداخله والدمحور مبتنی بر فلسفه فراهیجانی گاتمن بر تنظیم شناختی هیجان کودکان با مشکلات رفتاری برونیشده. فصلنامه کودکان استثنایی، ۲۰ (۴)، ۲۵-۳۶.
American Psychiatric Association. (2019). American psychiatric association. Avelar, B. (2020). Views of Emotion in Adulthood: The Role of Caregiver Meta-Emotional Philosophy. URJ-UCCS: Undergraduate Research Journal at UCCS, 13(2). Bailen, N. H., Wu, H., & Thompson, R. J. (2019). Meta-emotions in daily life: Associations with emotional awareness and depression. Emotion, 19(5), 776. Breider, S., Hoekstra, P. J., Wardenaar, K. J., Van Den Hoofdakker, B. J., Dietrich, A., & De Bildt, A. (2022). Early-Life Environmental and Child Factors Associated with the Presence of Disruptive Behaviors in Seven-Year-Old Children with Autistic Traits in the Avon Longitudinal Study of Parents and Children. Journal of Autism and Developmental Disorders, 52(6), 2747-2761. Chen, F. M., Lin, H. S., & Li, C. H. (2012). The role of emotion in parent-child relationships: Children’s emotionality, maternal meta-emotion, and children’s attachment security. Journal of Child and Family Studies, 21(3), 403-410. D'Amico, A., & Geraci, A. (2022). Sex differences in emotional and meta-emotional intelligence in pre-adolescents and adolescents. Acta Psychologica, 227, 103594. Eres, R., Lim, M. H., Lanham, S., Jillard, C., & Bates, G. (2021). Loneliness and emotion regulation: Implications of having social anxiety disorder. Australian Journal of Psychology, 73(1), 46-56. Gao, Z., Chen, S., Pasco, D., & Pope, Z. (2015). A meta‐analysis of active video games on health outcomes among children and adolescents. Obesity reviews, 16(9), 783-794. Gottman, J. M., Katz, L. F., & Hooven, C. (1996). Parental meta-emotion philosophy and the emotional life of families: Theoretical models and preliminary data. Journal of Family Psychology, 10(3), 243. Hawes, S. W., Waller, R., Byrd, A. L., Bjork, J. M., Dick, A. S., Sutherland, M. T., ... & Gonzalez, R. (2021). Reward processing in children with disruptive behavior disorders and callous-unemotional traits in the ABCD study. American Journal of Psychiatry, 178(4), 333-342. Hooven, C., Gottman, J. M., & Katz, L. F. (1995). Parental meta-emotion structure predicts family and child outcomes. Cognition & Emotion, 9(2-3), 229-264. Jenkins, L. N., & Demaray, M. K. (2012). Social support and self-concept in relation to peer victimization and peer aggression. Journal of School Violence, 11(1), 56-74. Katz, L. F., & Hunter, E. C. (2007). Maternal meta‐emotion philosophy and adolescent depressive symptomatology. Social Development, 16(2), 343-360. Mancini, A., & Mancini, F. (2018). Rescripting memory, redefining the self: A meta-emotional perspective on the hypothesized mechanism (s) of imagery rescripting. Frontiers in psychology, 9, 581. Nursanaa, W. O., & Ady, I. N. C. (2020). Play therapy for children with anxiety disorders. In 5th ASEAN Conference on Psychology, Counselling, and Humanities (ACPCH 2019) (pp. 81-86). Atlantis Press. Thomas, S., White, V., Ryan, N., & Byrne, L. (2021). Effectiveness of play therapy in enhancing psychosocial outcomes in children with chronic illness: A systematic review. Journal of Pediatric Nursing. Werhahn, J. E., Mohl, S., Willinger, D., Smigielski, L., Roth, A., Hofstetter, C., ... & Brandeis, D. (2021). Aggression subtypes relate to distinct resting state functional connectivity in children and adolescents with disruptive behavior. European child & adolescent psychiatry, 30(8), 1237-1249. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 446 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 386 |