دانشگاه تبریز
فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)

 آمار

تعداد نشریات45
تعداد شماره‌ها1,361
تعداد مقالات16,732
تعداد مشاهده مقاله53,984,533
تعداد دریافت فایل اصل مقاله16,669,374
حشمتی دایاری, الهام, دل انگیزان, سهراب, کریمی, محمد شریف. (1401). رشد فقرزدا در مناطق شهری ایران (رویکرد تعیین کانون های سیاستگذاری بر اساس فعالیت ها و گروه های شغلی). سامانه مدیریت نشریات علمی, 9(3), 1-30. doi: 10.22034/ecoj.2022.52229.3075
الهام حشمتی دایاری; سهراب دل انگیزان; محمد شریف کریمی. "رشد فقرزدا در مناطق شهری ایران (رویکرد تعیین کانون های سیاستگذاری بر اساس فعالیت ها و گروه های شغلی)". سامانه مدیریت نشریات علمی, 9, 3, 1401, 1-30. doi: 10.22034/ecoj.2022.52229.3075
حشمتی دایاری, الهام, دل انگیزان, سهراب, کریمی, محمد شریف. (1401). 'رشد فقرزدا در مناطق شهری ایران (رویکرد تعیین کانون های سیاستگذاری بر اساس فعالیت ها و گروه های شغلی)', سامانه مدیریت نشریات علمی, 9(3), pp. 1-30. doi: 10.22034/ecoj.2022.52229.3075
حشمتی دایاری, الهام, دل انگیزان, سهراب, کریمی, محمد شریف. رشد فقرزدا در مناطق شهری ایران (رویکرد تعیین کانون های سیاستگذاری بر اساس فعالیت ها و گروه های شغلی). سامانه مدیریت نشریات علمی, 1401; 9(3): 1-30. doi: 10.22034/ecoj.2022.52229.3075

رشد فقرزدا در مناطق شهری ایران (رویکرد تعیین کانون های سیاستگذاری بر اساس فعالیت ها و گروه های شغلی)

نظریه های کاربردی اقتصاد
دوره 9، شماره 3 - شماره پیاپی 34، آذر 1401، صفحه 1-30    اصل مقاله (600.31 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ecoj.2022.52229.3075
نویسندگان
الهام حشمتی دایاری1؛ سهراب دل انگیزان* 2؛ محمد شریف کریمی2
1دانشجوی دکترای اقتصاد شهری و منطقه‌ای دانشگاه رازی
2دانشیار اقتصاد دانشگاه رازی
چکیده
هدف اصلی این مقاله اندازه­گیری رشد فقرزدا در مناطق شهری ایران با استفاده از ماتریس چانونا (2020) و رتبه­بندی دسته­های فعالیت و گروه­های شغلی در مناطق شهری ایران بر اساس رشد فقرزدا با تکنیک تاپسیس اقلیدسی می­باشد. بدین منظور از داده­های هزینه و درآمد خانوارهای شهری ایران طی دوره 1398-1392 استفاده‌شده است. نتایج نشان می­دهد که طی دوره تحت بررسی تنها دوره یک­ساله 1396-1395 رشد و توزیع درآمد هردو به نفع فقرا عمل کرده­اند و رشد فقرزدا بوده است. لکن در دوره 1395-1394 باوجود رشد، فقر افزایش‌یافته و رشد فقرزا بوده است. در سایر سال­ها شاخص چانونا دال بر افزایش فقر بوده است. همچنین نتیجه الگوی تاپسیس نیز نشان می­دهد که در میان دسته­های فعالیت «فعالیت­های مالی و بیمه­ای» و در میان گروه­های شغلی؛ گروه «کارمندان امور اداری و دفتری» در رتبه نخست فقرزدایی بر اساس معیارهای سه­گانه رشد، فقر و نابرابری قرار می­گیرند. بنابراین برای کاهش فقر توصیه می­شود که در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست­گذاری­های اقتصادی به رشد و بازتوزیع درآمد توجه توأمان صورت گیرد؛ تا همچون دوره 1396-1395 فقر کاهش یابد. چراکه توجه تنها به رشد مانند دوره 1395-1394 می­تواند فقر را در سطح کشور بیفزاید. به­علاوه اگرچه که بهبود وضعیت توزیع درآمدها می­تواند به‌قدری باشد که حتی باوجود نبود رشد نیز، فقر کاهش یابد؛ اما در سایر دوره­های یک­ساله بررسی‌شده می­توان مشاهده کرد که عدم توجه به رشد منجر به افزایش فقر در کشور گشته و تغییرات نابرابری به‌تنهایی بر افزایش فقر فائق نیامده است.
کلیدواژه‌ها
رشد فقرزدا؛ فقر؛ رشد؛ نابرابری؛ استان‌های ایران
مراجع
  1. اشرفی، سکینه، بهبودی، داود، واعظ مهدوی، محمدرضا و پناهی، حسین (1397). سه­وجهی رشد، نابرابری و فقر در ایران طی برنامه‌های توسعه. فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، 18(71)، 44-9.
  2. باقری، فریده و کاوند، حسین (1387). اثر رشد اقتصادی بر فقر و نابرابری در ایران(1384-1375). فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، 7 (28)، 190-173.
  3. پروین، سهیلا، بانویی، علی‌اصغر و عباسیان نیگجه، ساناز (1392). ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ رﺷﺪ ﺑﺨﺶﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی در کاهش ﻓﻘﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﻳﻜﺮد ﺿﺮاﻳﺐ ﻓﺰاﻳﻨﺪه ﻗﻴﻤﺖ ﺛﺎبت SAM. پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی، 3(10)، 40-27.
  4. خسروی نژاد، علی اکبر (1391). برآورد فقر و شاخص­های فقر در مناطق شهری و روستایی. فصلنامه مدلسازی اقتصادی، 6 (2)، 39-18.
  5. دهقانی، علی، حسینی، سید محمد حسن، فتاحی، محمد و حکمتی فرد، صمد (1396). بررسی رابطه بین رشد اقتصادی و توزیع درآمد در ایران طی دوره 1393-1350 رهیافت رگرسیون غیرخطی انتقال ملایم. مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 6(21)، 236-213.
  6. راغفر، حسین، باباپور، میترا و یزدان­پناه، محدثه (1394). بررسی رابطه رشد اقتصادی با فقر و نابرابری در ایران طی برنامه‌های اول تا چهارم توسعه. مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 4 (16)، 79-59.
  7. رضا قلی زاده، مهدیه (1395). ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺑﺮ ﻣﺜﻠﺚ ﻓﻘﺮ، ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی و رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 11 (36)، 160-125.
  8. زاهدی اصل، محمد و بساطیان، سید محمد (1390). مسائل و مشکلات فقر در ایران.برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 3 (7)، 26-1.
  9. کریمی، محمد شریف، دل انگیزان، سهراب و حشمتی دایاری، الهام (1397). رشد فقرزدا و نابرابری. نشر نور علم.
  10. محمدی، احمد و شریعتی، روناک (1397). بررسی نقش نابرابری بین گروهی در نابرابری کل به روش حداکثر نابرابری: مطالعه موردی مناطق شهری و روستایی ایران. فصلنامه نظریه‌های کاربردی اقتصاد، 5(2)، 198-177.
  11. درویشی، باقر و احمدی خواه، مهین (1396). اندازه‌گیری رشد فقرزدا در مشاغل آزاد و مزد و حقوق‌بگیر طی پنج برنامه توسعه.فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 6 (24)، 177-198.
 

  1. Ashrafi, S., Behbudi, D., Vaez Mahdavi, M., & Panahi, H. (2019). The Triangular Relationship between Poverty, Inequality and Growth in Iran during the Development Plans. Social Welfare Quarterly, 18(71), 9-44 (In Persian).
  2. Bagheri F., Kavand, H. (2008). The Effect of Economic Growth on Poverty and Inequality in Iran (1996-2005). Social Welfare, 7(28), 173-191 (In Persian).
  3. Bourguignon, F. (2004). The poverty-growth-inequality triangle (No. 125). working paper.‏
  4. Darvishi, B., ahmadikhah, M. (2017). Measuring Pro-poor Growth for Self-employment and Wage and Salary Earners, during Five Development Programs. Journal of Applied Economics Studies in Iran, 6(24), 177-198 (In Persian).
  5. Dehghani, A., hosseini, S., Fattahy, M., & hekmatifarid, S. (2017). The Impact of Economic Growth on Iranian Income Distribution, (Nonlinear LSTAR approach). Journal of Applied Economics Studies in Iran, 6(21), 213-236 (In Persian).
  6. del Rio-Chanona, R. M., Mealy, P., Pichler, A., Lafond, F., & Farmer, J. D. (2020). Supply and demand shocks in the COVID-19 pandemic: An industry and occupation perspective. Oxford Review of Economic Policy, 36(Supplement_1), S94-S137.‏
  7. (2005). Equivalence Scales: General Aspects. Retrieved from
    http://www.fao.org/docs/up/easypol/325/equiv_scales_general_032en.pd.
  8. Greselin, F., Pasquazzi, L., & Zitikis, R. (2014). Heavy tailed capital incomes: Zenga index, statistical inference, and ECHP data analysis. Extremes, 17(1), 127-155.‏
  9. Karimi, M., Delangizan, S., & Heshmati Dayari, E. (2018). Pro-Poor Growth: Noor elm published (In Persian).
  10. Khosravinejad, A. (2011). Estimation of Poverty Indices in Iranian Urban and Rural Households. Economical Modeling, 6(18), 39-60 (In Persian).
  11. Karimi, M. S., Delangizan, S. , & Heshmati Dayari, E. (2021). Pro-Poor Growth in Different Economic Sectors in Iran: A Zenga Index Approach.‏
  12. Lopez, H. (2005). Pro-poor growth: How important is macroeconomic stability. Washington DC: The World Bank.‏
  13. Mohammadi, A., Shariati, R. (2018). Investigating the Contribution Of Between Group Inequality in Overall Inequality Using Maximum Between-Group Inequality Approach: Urban and Rural Areas of Iran. Quarterly Journal of Applied Theories of Economics, 5(2), 177-198 (In Persian).
  14. Niu, T., Chen, Y., & Yuan, Y. (2020). Measuring urban poverty using multi-source data and a random forest algorithm: A case study in Guangzhou. Sustainable Cities and Society, 54, 102014.‏
  15. OECD (2009). What are equivalence scales? Retrieved from
    http://www.oecd.org/dataoecd/61/52/35411111. Pdf.
  16. Panori, A., Mora, L., & Reid, A. (2019). Five decades of research on urban poverty: Main research communities, core knowledge producers, and emerging thematic areas. Journal of Cleaner Production, 237, 117850.‏
  17. Parvin, S., Banouei, A., & Abbasian Nigjeh, S. (2013). Identification of Economic Growth in Reducing Poverty, Use of Fixed Price Multiplier Approach Based on the SAM (Social Accounting Matrix). Economic Growth and Development Research, 3(10), 27-40 (In Persian).
  18. Raghfar, H., Babapour, M., & Yazdanpanah, M. (2016). Survey on the Relationship between Economic Growth, Poverty, and Inequality in Iran during Five-Year Development Plan. Journal of Applied Economics Studies in Iran, 4(16), 59-79 (In Persian).
  19. Ravallion, M., & Chen, S. (2003). Measuring pro-poor growth. Economics letters, 78(1), 93-99.‏
  20. Ravallion, M. (1997). Can high-inequality developing countries escape absolute poverty?. Economics letters, 56(1), 51-57.‏
  21. Ravallion, M. (2017). Inequality and poverty when effort matters. Econometrics, 5(4), 50.‏
  22. Reza Gholi Zadeh, M. (2017). Investigating the Effect of Tourism on the Triangle of Poverty, Inequality and Economic Growth. Tourism Management Studies, 11(36), 125-160 (In Persian).
  23. Mohamd Shoukry, A., Jabeen, M., Zaman, K., Gani, S., & Aamir, A. (2018). A note on poverty, growth, and inequality nexus: evidence from a panel of sub-Saharan African countries. Quality & Quantity, 52(5), 2173-2195.‏
  24. Son, H. H. (2003). A new poverty decomposition. The Journal of Economic Inequality, 1(2), 181-187.‏
  25. Timmer, C. P. (2007). How Indonesia connected the poor to rapid economic growth. Delivering on the Promise of Pro-Poor Growth: Insights and Lessons from Country Experiences. Washington, DC: World Bank (with Palgrave Macmillan), 29-57.‏
  26. Besley, T., Burgess, R., & Esteve-Volart, B. (2007). The policy origins of poverty and growth in India. Delivering on the promise of pro-poor growth, 59.‏
  27. Shin, K. Y. (2020). A new approach to social inequality: inequality of income and wealth in South Korea. The Journal of Chinese Sociology, 7(1), 1-15.‏
  28. Zahedi Asl, M., Basatian, S. M. (2011). Oney, Gender, Development (Case study the Fund of Women Beekeepers in Rameh). Social Development & Welfare Planning, 3(7), 1-26 (In Persian).
  29. Zenga, M. (2007). Inequality curve and inequality index based on the ratios between lower and upper arithmetic means. Statistica & Applicazioni, 5(1), 3-27.‏
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 442
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 478


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب