تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,322 |
تعداد مقالات | 16,224 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,863,556 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,536,844 |
بازنمایی عدم قطعیت در رمان دیلمزاد اثر محمّد رودگر | ||
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز) | ||
مقاله 12، دوره 75، شماره 245، شهریور 1401، صفحه 241-259 اصل مقاله (847.24 K) | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/perlit.2022.47418.3138 | ||
نویسنده | ||
آرزو پوریزدان پناه کرمانی* | ||
گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه یزد، یزد، ایران. | ||
چکیده | ||
یکی از موضوعات مهم زندگی بشر امروز و به تبع آن یکی از مهمترین مختصّات پسامدرنیسم، عدم قطعیت است. نفوذ این اصل به حوزة ادبیّات و تأثیرپذیری رمان از آن سبب جذّابیت هرچه بیشتر رمانهای مدرن و پستمدرن برای خواننده و مشارکت هرچه بیشتر خواننده در خوانش رمان شدهاست. رمان «دیلمزاد» اثر محمّد رودگر یکی از رمانهای برگزیدة دفاع مقدّس است که در آن از عوامل گوناگونی برای ایجاد تشکیک و عدم قطعیت بهرهگرفته شدهاست و ساختمایة اصلی آن را عدم قطعیت تشکیل میدهد. در جستار حاضر، جلوههای متفاوت عدم قطعیت در رمان «دیلمزاد» با روش توصیفی ـ تحلیلی بررسی و از این رهگذر تمهیدات نویسنده برای ایجاد عدم قطعیت و قراردادن خواننده در مرز باور و ناباوری تحلیل شدهاست. یافتههای تحقیق حکایت از آن دارد که در این رمان، عدم قطعیت در سطوح زبانی، روایت، شخصیّتپردازی، زاویة دید و زمان و مکان داستان نمود یافته و از این میان، در سطح زبانی رمان از برجستگی خاصّی برخوردار است. همچنین نویسنده با داستانیکردن واقعیت و آمیختن خیال و واقعیت به همراه بیتوجّهی به رابطة علّت و معلولی در داستان، بر تشکیک مخاطب و عدم قطعیت داستان افزوده است. | ||
کلیدواژهها | ||
عدم قطعیت؛ پست مدرن؛ دیلمزاد؛ محمّد رودگر؛ رمان دفاع مقدّس | ||
مراجع | ||
ایدل، له اون، (1367)، قصّة روانشاختی نو، ترجمة ناهید سرمد، تهران: شباویز.
براهنی، رضا، (1368)، قصّهنویسی، تهران: نیلوفر.
بینیاز، فتحالله، (1383)، ادبیّات قصری در تار و پود تنهایی، تهران: قصیدهسرا.
بینیاز، فتحالله ، (1392)، درآمدی بر داستاننویسی و روایتشناسی؛ با اشارهای موجز به آسیبشناسی رمان و داستان کوتاه در ایران، تهران: افراز.
چایلدز، پِتِر، (1382)، مدرنیسم، ترجمة رضا رضایی، تهران: ماهی.
حسن، ایهاب، (1390)، «به سوی مفهوم پسامدرنیسم»، مجموعه مقالات ادبیّات پسامدرن (گزارش، نگرش، نقّادی)، ترجمة پیام یزدانجو، تهران: مرکز، صص 93 ـ 115.
رودگر، محمّد، (1396)، دیلمزاد، تهران: شهرستان ادب.
شفیعنیا، مریم و شوهانی، علیرضا و جهانی، محمّدتقی، (1397)، «پایان قطعیتها؛ بوطیقای عدم قطعیت در رمان پست مدرن هستی»، فصلنامة پژوهشهای ادبی، سال 15، شمارة 61، صص 75 ـ 106.
شمیسا، سیروس، (1383)، نقد ادبی، تهران: فردوس.
فتوحی، محمود، (1390)، سبکشناسی؛ نظریهها، رویکردها و روشها، تهران: سخن.
فورستر، ادوارد مورگان، (1384)، جنبههای رمان، ترجمة ابراهیم یونسی، تهران: نگاه.
گودرزی، محمّدرضا، (1390)، «چندصدایی یا تکصدایی در ادبیّاتِ داستانی ایرانیان در سالهای پس از انقلاب اسلامی»، مجموعه مقالات گفتگومندی در ادبیّات و هنر، زیر نظر منیژه کنگرانی و بهمن نامور مطلق، تهران: سخن.صص 59 -72.
مک کافری، لری، (1387)، ادبیّات پسامدرن: ادبیّات داستانی پسامدرن، تدوین و ترجمة پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
مک هیل، برایان، (1392)، داستان پسامدرنیستی، ترجمة علی معصومی، تهران: ققنوس.
لاج، دیوید، (1386)، «رمان پستمدرنیستی»، مجموعه مقالات نظریههای رمان، ترجمة حسین پاینده، تهران: نیلوفر، صص 143 ـ 200.
یعقوبی جنبهسرایی، پارسا و منتشلو، معصومه، (1396)، «سهم علائم ویرایشی در داستانپردازی پسامدرن فارسی»، ادب پژوهی، شماره 22، صص 155- 171.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 333 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 302 |