تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,489,855 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,217,415 |
ذاتیگرایی علمی از کریپکی تا الیس | ||
مجله پژوهش های فلسفی | ||
مقاله 1، دوره 8، شماره 15، آذر 1393، صفحه 1-23 اصل مقاله (732.37 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
مریم معیرزاده1؛ موسی اکرمی* 2 | ||
1دکتری فلسفه علم، واحد علوم و تحقیقات`دانشگاه آزاد اسلامی، تهران | ||
2دانشیار گروه فلسفه علم، واحد علوم و تحقیقات`دانشگاه آزاد اسلامی، تهران | ||
چکیده | ||
ذاتیگرایی(Essentialism) نظریهای متافیزیکی است که ریشه در سنت پربار ارسطو دارد. در این نظریه برخی ویژگیها، هویت یک شیء را تعیین میکنند. قائلان به چنین دیدگاهی، هر شیء را دارای ذات مختص به خود میدانند. نفی امکان شناخت ذات اشیاء، نقدی است که بر نظریهی ذاتیگرایی ارسطو وارد شده است. این انکار بهویژه در آموزههای پوزیتیویسم منطقی با رد مابعدالطبیعه به اوج خود رسید. علاوه بر متن دستآوردهای دکارت، لایبنیتس، نیوتن، لاک، هیوم، و بحثهای معناشناختی کریپکی و پاتنم، رویکرد نوینی از ذاتیگرایی در چهرهی علمی آن مطرح گردید. اِلیس با ارائهی متافیریکی نوین به این ذاتیگرایی کمک کرد. این ذاتیگرایی با طرح نوع طبیعی در چارچوب مابعدالطبیعه علم، غنای درخور توجهی یافت و انواع طبیعی و ویژگیهای ذاتی آنها از جایگاه خاصی در ذاتیگرایی علمی برخوردار شدند. بر هر دو جریان در پیوند با مسئلهی ارجاع، ارتباط میان ویژگیهای میکروسکوپیک و ماکروسکوپیک و اینهمانی نوع طبیعی و ساختار شیمیایی نقدهایی وارد شده است. هدف این مقاله، این است که ضمن طرح ذاتیگرایی و نوع طبیعی از منظر فیلسوفان علم نامبرده، نشان داده شود که کدام یک از دیدگاههای فیلسوفان فوق، توان پاسخگویی به نقدهای موجود را دارد. پاسخ به نقدهای موجود، اهمیت توجه به واقعیت بهجای زبان را نشان میدهد. دستآورد چنین دیدگاهی در مباحث مربوط به جهانهای ممکن، تمایز میان تحلیل و معناشناسی ویژگیهای گرایشی، ارجاع به آنها و چرایی عدم تحویل کلی ساختاری به غیرساختاری بازتاب مییابد. | ||
کلیدواژهها | ||
نوع طبیعی؛ ذاتیگرایی؛ ذاتیگرایی علمی؛ ویژگی هایگرایشی؛ جهانهای ممکن | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,380 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 217 |