- ابوئی اشکذری، علیرضا، (1391)، مدیریت بحران زلزله با استفاده از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS) (نمونه موردی: شهر یزد). پایاننامه کارشناسی ارشد سنجش از دور و GIS، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز.
- احدنژاد روشتی، محسن، قرخلو، مهدی، زیاری، کرامت الله، (1389)، مدلسازی آسیبپذیری ساختمانی شهرها در برابر زلزله با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی نمونه موردی: شهر زنجان، جغرافیا و توسعه، پیاپی 19، صص 198-171.
- احمدی، حسن، (1376)، نقش شهرسازی در کاهش آسیبپذیری شهر. نشریه مسکن و انقلاب، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، تهران.
- اسدی، یاسمن، نیسانی سامانی، نجمه، کیاورز مقدم، مجید، عبداللهی، عطا، ارگانی، میثم، (1397)، مدلسازی مکانی آسیبپذیری لرزهای ساختمانهای شهری با تاکید بر تأثیر سفره آب زیرزمینی با استفاده از تئوری مجموعههای راف، نشریه علمی-پژوهشی علوم وفنون نقشه برداری، دوره هشتم، شماره3، صص 229-217.
- اسفندیاری، فریبا، غفاری گیلانده، عطا، لطفی، خداداد، (1392)، مدلسازی ضریب آسیبپذیری شهرها در برابر زلزله با استفاده از روش تاپسیس در محیط GIS (مطالعه موردی شهر اردبیل)، فصلنامه پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی، شماره6، صص79-43.
- پورحسنزاده، محمد حسین، احمدی، قادر، (1397)، تحلیل آسیبپذیری مساکن شهری در برابر خطر زلزله با استفاده از مدل Topsis (مطالعه موردی: مساکن شهر ارومیه)، نشریه علمی پژوهشی برنامهریزی توسعه کالبدی، سال سوم، شماره4 ، صص26-11.
- تقیپور، علی اکبر، (1396)، ارزیابی آسیبپذیری شهری در برابر زلزله (نمونه موردی: شهر تبریز)، اولین کنفرانس بین المللی زلزله، مدیریت بحران، احیا و بازسازی، صص 9-1.
- حبیبی، کیومرث، عزتی، محمد، ترابی، کمال، عزت پناه، بختیار، (1393)، بررسی آسیبپذیری شهرها در برابر زلزله با استفاده از مدل MIHWP (مطالعه موردی منطقه 10 تبریز)، نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی، سال 20، شماره 58 ، صص 118-108.
- حمیــدی، ملیحه، (1371)، ارزیابی الگوهای قطعه بندی اراضی و بافت شهری در آســیبپذیری مسکن از ســوانح طبیعی، مجموعه مقاالت ســمینار سیاستهای توسعه مســکن در ایران، سومین کنفرانس سیاست های مسکن در ایران، صص 67-56.
- رجبی، معصومه، حجازی، میراسدالله، روستایی، شهرام، عالی، نگین، (1397)، پهنهبندی آسیبپذیری مخاطرات طبیعی و ژئومورفولوژیکی سکونتگاههای روستایی شهرستان سقز (مطالعه موردی: سیل و زلزله)، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمّی، سال هفتم، شماره 2، صص 195-183.
- روستایی، شهرام، (1389)، پهنه بندی خطر گسل تبریز برای کاربریهای مختلف اراضی شهری، فصلنامه جغرافیا و توسعه شماره 21، صص41-27.
- زارعمند، زهرا، (1398)، مدلسازی و پهنهبندی خطر زلزله با استفاده از مدل تاپسیس فازی (مورد: شهر کرمانشاه). پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی.
- سرور، هوشنگ، کاشانی اصل، امیر، (1395)، ارزیابی آسیبپذیری کالبدی شهر اهر در برابر بحران زلزله، فصلنامه آمایش محیط، شماره 34، صص 108-87.
- شریفیکیا، محمد، شایان، سیاوش، امیری، شهرام، (1390)، سنجش آسیبپذیری سکونتگاههای روستایی ناحیه ولشت از مخاطرات زمینی، برنامهریزی و آمایش فضا، دوره 15، شماره 1، صص 150-125.
- صادقی جدیدی، الهام، گلی، علی، هاتف، نادر، (1395)، ارزیابی آسیبپذیری مساکن روستایی در برابر زلزله با رویکرد مدیریت بحران در استان فارس، مجله پژوهش و برنامهریزی روستایی، سال 5، شماره 4، صص 118-107.
- صادقی، نوشین، بزی، خدارحم، خواجه شاهکوهی، علیرضا، رضایی، حامد، (1394)، تحلیل و برآورد آسیبپذیری مساکن شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: شهر گرگان)، مجله آمایش جغرافیا و فضا، فصلنامه علمی پژوهشی دانشگاه گلستان، سال هفتم، شماره مسلسل بیست و پنجم، صص 88-73.
- عزیزی، محمد مهدی، اکبری، رضا، (1387)، ملاحظات شهرسازی در سنجش آسیبپذیری شهرها از زلزله (مطالعه موردی منطقه فرحزاد تهران)، نشریه هنرهای زیبا، شماره34، صص36-25.
- فاضلنیا، غریب، حکیم دوست، سیدیاسر و یدالله بلیانی، (1394)، راهنمای جامع مدلهای کاربردی GIS در برنامهریزیهای شهری، روستایی و محیطی، انتشارات آزادپیما، چاپ اول.
- فیروزی، افسانه، بابایی اقدم، فریدون، بدلی، احد، (1391)، شناسایی محلات آسیبپذیر در برابر زلزله در سکونتگاههای غیررسمی مطالعه موردی شهر پارسآباد مغان. دومین کنفرانس ملی مدیریت بحران.
- قائد رحمتی، صفر، باستانیفر، ایمان، سلطانی، لیلا، (1389)، بررسی تأثیرات تراکم بر آسیبپذیری ناشی از زلزله در شهر اصفهان (با رویکرد فازی)، مجله جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 22، شماره 1، صص122-107.
- کرمی، محمدرضا، امیریان، سهراب، (1397)، پهنهبندی آسیبپذیری شهری ناشی از زلزله با استفاده از مدل AHP-FUZZY (مطالعه موردی شهر تبریز) نشریه علمی و پژوهشی برنامهریزی توسعه کالبدی، سال سوم، شماره6 (سری جدید) پیاپی10، صص 124-110.
- گلی مختاری، لیلا، شکاری بادی، علی، بشکنی، زهرا، (1396)، ارزیابی میزان آسیبپذیری محدوده شهری کاشان در برابر خطر زلزله با استفاده از مدل IHPW، مجله مخاطرات محیط طبیعی، دوره هفتم، شماره 16، صص 126-105.
- محمدپور، صابر، زالی، نادر، پوراحمد، احمد، (1394)، تحلیل شاخصهای آسیبپذیر در بافتهای فرسوده شهری با رویکرد مدیریت زلزله (مطالعه موردی: محله سیروس تهران) ، مجله پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 48، شماره 1، صص52-33.
- محمدزاده، رحمت، (1385)، بررسی نقش فضاهای باز و شبکهی ارتباطی در کاهش آسیب زمین لرزه (مطالعه موردی: منطقه باغمیشه تبریز)، صفه، دوره 20، شماره 50، صص112-103.
- مقدم، حسن، (1384)، زلزله بم،2700 سال تاریخ در 7 ثانیه از دست رفت، نشریه شهرسازی و معماری هفت شهر، سال پنجم و ششم، دوره 1، شماره 18 و 19، صص 15-3.
- موحد، علی، فیروزی، محمد علی، ایصافی، ایوب، (1391)، بررسی آسیبپذیری ساختمانهای شهری در برابر زلزله با استفاده از مدل سلسله مراتبی معکوس در سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: شهر مسجد سلیمان)، پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال 3، شماره 11، صص136-115.
- وارثی، حمیدرضا، (1391)، بررسی مقاومت ساختمانهای مسکونی شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: شهر همدان)، فصلنامه هفت حصار، شماره اول، سال اول، صص 60-45.
- Alcántara-Ayala, Irasema; Goudie, Andrew. S. (2010). Geomorphological Hazards and Disaster Prevention. Cambridge University Press.
- Carreno, M. L., Cardona, O. D., & Barbat, A. H. (2012). New methodology for urban seismic risk assessment from a holistic perspective. Bulletin of earthquake engineering, 10 (2): 547-565.
- Khamespanah, F., Delavar, M.R., Moradi, M., Sheikhian, H., (2016). A GIS-based multi-criteria evaluation framework for uncertainty reduction in earthquake disaster management using granular computing, Geodesy and Cartography, 42 (2): 58-68.
- Kheirizadeh Arouq, M., Esmaeilpour, M., Sarvar, H. (2020). Vulnerability assessment of cities to earthquake based on the catastrophe theory: a case study of Tabriz city, Iran. Environmental earth Sciences, https://doi.org/10.1007/s12665-020-09103.
- Hyndman, D., and Hyndman. D. (2009). Natural Hazards and Disasters, Second Edition. Brooks/Cole, Cengage Learning.
- Ma, X., Ohno, R. (2012). Examination of Vulnerability of Various Residential Areas in China for Earthquake Disaster Mitigation, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 35: 369-377.
- Nath, S. K., Adhikari, M. D., Maiti, S. K., Devaraj, N., Srivastava, N., and Mohapatra, L. D. (2014). Earthquake scenario in West Bengal with emphasis on seismic hazard microzonation of the city of Kolkata, India, Nat. Hazards Earth Syst. Sci., 14: 2549-2575.
- Peng, Y. (2012). Regional earthquake vulnerability assessment using a combination of MCDM methods. Ann Oper Res, 234: 95–110. https://doi.org/10.1007/s10479-012-1253-8.
- Rezaie, F. and Panahi, M. (2015). GIS modeling of seismic vulnerability of residential fabrics considering geotechnical, structural, social and physical distance indicators in Tehran using multi-criteria decision-making techniques, Nat. Hazards Earth Syst. Sci., 15: 461–474, https://doi.org/10.5194/nhess-15-461-2015.
- Sanders, M. H., and Clark. P. D. (2010). Geomorphology: Processes, Taxonomy and Applications. Nova Science Publishers, Inc. 216 P.
- Wei, B., Nie, G., Su, G., Sun, L., Bai, X., Qi, W. (2017). Risk assessment of people trapped in earthquake based on km grid: a case study of the 2014 Ludian earthquake, China, Geomatics, Natural Hazards and Risk, 8 (2): 1289-1305.
- Zhang, Y., Lin, Q., Liu,Y., Wang, Y., (2018). The quick assessment model of causalities for Asia based on the vulnerability of earthquake, Natural Hazards and Earth System Sciences, https://doi.org/10.5194/nhess-2018-21.
|
1؛ منیژه لاله پور2؛ سمانه ممقانی3
