دانشگاه تبریز
فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)

 آمار

تعداد نشریات44
تعداد شماره‌ها1,323
تعداد مقالات16,270
تعداد مشاهده مقاله52,954,462
تعداد دریافت فایل اصل مقاله15,625,034
کشاورز قدیمی, علی, طاهری, جواد, نامدار, لیدا. (1400). کاربست فرجام در داستان‌های نوگرایانۀ بیژن نجدی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 74(244), 299-320. doi: 10.22034/perlit.2022.47144.3120
علی کشاورز قدیمی; جواد طاهری; لیدا نامدار. "کاربست فرجام در داستان‌های نوگرایانۀ بیژن نجدی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 74, 244, 1400, 299-320. doi: 10.22034/perlit.2022.47144.3120
کشاورز قدیمی, علی, طاهری, جواد, نامدار, لیدا. (1400). 'کاربست فرجام در داستان‌های نوگرایانۀ بیژن نجدی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 74(244), pp. 299-320. doi: 10.22034/perlit.2022.47144.3120
کشاورز قدیمی, علی, طاهری, جواد, نامدار, لیدا. کاربست فرجام در داستان‌های نوگرایانۀ بیژن نجدی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1400; 74(244): 299-320. doi: 10.22034/perlit.2022.47144.3120

کاربست فرجام در داستان‌های نوگرایانۀ بیژن نجدی

زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
مقاله 13، دوره 74، شماره 244، اسفند 1400، صفحه 299-320    اصل مقاله (621.19 K)
نوع مقاله: علمی- پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/perlit.2022.47144.3120
نویسندگان
علی کشاورز قدیمی* 1؛ جواد طاهری* 2؛ لیدا نامدار3
1دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی واحد خدابنده، ایران
2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ایران
3استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده، ایران
چکیده
پایان‌بندی از مباحث مهم روایت‌شناسی است. ابهام‌ و ساختار پیچیدۀ داستان پست‌مدرن به تبعیت از فرم، به پایان‌بندی‌های مختلفی می‌انجامد که درک و دریافت نتایج برای مخاطب، گیج‌کننده و بهت‌آور است. در ادبیات‌داستانی‌نوین، بیژن‌نجدی با شکستن فرم و ساختار کلاسیک، اقدام به خلق آثاری نموده، که به انواع فرجام منتهی شده است که اشکال آن به ‌صورت چرخشی یا دورانی، فرجام چند‌گانه، موازی یا هم‌سو، پایان‌ بی‌پایان، کاذب، باز، قطعی، پیشنهادی و ... است. به‌کارگیری این تکنیک‌های‌نوین درپایان‌بندی‌های داستان توسط بیژن‌نجدی نه‌تنها به جذابیت و تنوع آثار او کمک قابل ملاحظه‌ای کرده است بل‌که نشان از خلاقیت‌هنری و توان بالای نویسندگی او دارد به گونه‌ای که در هر داستانش نمونه‌ای متفاوت از این اشکال دیده می‌شود. از این رهگذر، پژوهش حاضر با هدف تبیین انواع پایان‌بندی در رمان‌های پست‌مدرن نجدی، به روش توصیفی- تحلیلی، به مطالعه موردی داستان‌های دو مجموعه یوزپلنگانی که با من دویده اند- دوباره از همان خیابان‌ها می‌پردازد.
کلیدواژه‌ها
پایان‌بندی‌؛ چندگانه؛ دورانی؛ کاذب؛ موازی
مراجع
  1. اخوت، احمد (1371). دستور زبان داستان، اصفهان: نشر فردا.
  2. اسماعیل‎لو، صدیقه (1383). چگونه داستان بنویسیم، تهران: نگاه.
  3. بیشاپ، لئونارد (1390). درس هایی دربارۀ داستان‎نویسی به ضمیمۀ مصاحبۀ ایزاک سینگر و جوزف هیلر، ترجمۀ محسین سلیمانی، تهران: سوره مهر.
  4. پارسی‎نژاد، کامران (1378). ساختار و عناصر داستان، تهران: حوزۀ هنر.
  5. پاینده، حسین (1390). داستان کوتاه در ایران (جلد سوم: داستان‎های پست‎مدرن)، چاپ اول، تهران: نیلوفر.
  6. پاینده، حسین (1383). مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان، چاپ اول، تهران: روزنگار.
  7. تدینی، منصوره (1388). پسامدرنیسم در ادبیات داستانی ایران، چاپ اول، تهران: علم.
  8. تسلیمی، علی (1383). گزاره‎هایی در ادبیات معاصر ایران (داستان پیشامدرن، مدرن، پسامدرن)، چاپ اول، تهران: اختران.
  9. کرسی، نانسی (1387). شروع، میانه، پایان. ترجمۀ نیلوفر اربابی، چاپ‎اول، اهواز: رسش.
  10. لاج، دیوید (1388). هنر داستان‎نویسی، ترجمۀرضا رضایی، تهران: نی
  11. لوئیس، بری (1383). پست‎مدرنیسم و ادبیات در مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان، ترجمۀ حسین پاینده، تهران، روزنگار.
  12. مستور، مصطفی (1386). مبانی داستان کوتاه، تهران: مرکز.
  13. مهدی‎پور‎ عمرانی، روح‎الله (1386). آموزش داستان‎نویسی، تهران: تیرگان.
  14. میر‎صادقی، جمال (1387). راهنمای داستان‎نویسی، تهران: سخن.
  15. میر‎عابدینی، حسن (1383). صد سال داستان‎نویسی در ایران جلد 1 و 2، تهران: چشمه.
  16. نایت، دیمن (1389). خلق داستان کوتاه، ترجمۀ آراز باسقیان، چاپ اول، تهران: افراز.
  17. نجدی، بیژن (1397). یوزپلنگانی که با من دویده‎اند، چاپ سی و هفتم، تهران: مرکز.
  18. نجدی، بیژن (1397). دوباره از همان خیابان‎ها، چاپ پانزدهم چاپ پانزدهم، تهران: مرکز.
  19. وارد، گلن (1389). پست‎مدرنیسم، ترجمۀ قادر فخر رنجبری و ابوذر کرمی، تهران: ماهی.
  20. وو، پاتریشیا (1383). مدرنیسم و پسا‎مدرنیسم در مدرنیسم و پسا‎مدرنیسم در رمان، ترجمۀ حسین پاینده، تهران: روزنگار.
  21. وو، پاتریشیا (1383). فرا داستان، ترجمۀ شهریار وقفی پور، چاپ اول، تهران: مرکز.
 

مقالات

  1. تدینی، منصوره (1388). «تولد دوبارۀ یک فرا داستان (بررسی پسامدرنیسم در دو داستان کوتاه از ابوتراب خسروی)». نقد ادبی. شماره 2. صص 63-82.
  2. تسلیمی، علی (1383). «کاربست رویکرد پسامدرن در داستان». فصلنامه پژوهش‎های ادبی. شماره 6. صص 33-44.
  3. حاجی‎زاده، فرخنده (1380). «داستان امروز مدرن و پسامدرن». نشریۀ فرهنگ و هنر ادبیات داستانی. شماره 57. صص 22-24.
  4. حجازی، لیلا و پروین قاسمی (1390). «نگاهی به ویژگی‎های پست مدرنیستی در داستان ناتمام (A+B) بیژن نجدی». مجلۀ بوستان ادب شیراز، شماره 1، سال سوم، صص 99-124.
  5. صدیقی، علی‎رضا، مهدی سعیدی (1388). «اسباب و صور ابهام در داستان‎های بیژن نجدی». پژوهش زبان و ادب فارسی. شماره 12. صص 143-160.
  6. ریزه‎وندی، سمیرا (1391). «پایان‎بندی در رمان‎‎های‎پست‎مدرن». استاد راهنما پارسا یعقوبی جنبه‎‎سرائی. دانشگاه کردستان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، پایان‎نامه کارشناسی ارشد.
  7. باقی‎نژاد، عباس (1396). «بیژن نجدی و بدعت در زبان داستان». دانشگاه تبریز، نشریه سابق دانشکده ادبیات، شماره مسلسل 235. صص 1-16.
  8. بویری، عاطفه (1397). «بررسی و تحلیل دو عنصر شروع و پایان‎بندی در داستان‎های کوتاه فارسی؛ از انقلاب تا پایان دهۀ 80». استاد راهنما منوچهر جوکار. دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی. پایان‎نامه کارشناسی ارشد.
  9. http://dx.doi.org/10.22034/perlit.2022.47144.3120
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 452
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 379


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب