تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,489,347 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,216,922 |
شیرین، شهبانویی در خوزستان و میانرودان یا شاهدختی در ارمنستان؟ (با نگاهی به تاریخنگاریهای ایرانی، سریانی، ارمنی و رومی) | ||
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز) | ||
مقاله 6، دوره 74، شماره 244، اسفند 1400، صفحه 97-122 اصل مقاله (604.26 K) | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/perlit.2022.48488.3199 | ||
نویسنده | ||
قدرت قاسمی پور* | ||
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران | ||
چکیده | ||
با توّجه به اینکه سیمای شیرین در منابعِ تاریخی با سیمای داستانیِ او تفاوت دارد، در این مقاله ابتدا به چگونگیِ جایگاه و موطن او در منابعِ کهنِ فارسی، سریانی، رومی و ارمنی پرداختهایم؛ در منابعی همچون تاریخ بلعمی و شاهنامه، شیرینْ کنیز و محبوبۀ خسرو است و ذکری هم از موطن و اصالت او نیامده، امّا در منابعی دستهاوّل و همروزگار با خسرو و شیرینِ تاریخی، همچون رویدادنامۀ سریانی، تاریخ سبئوس، تاریخ تئوفیلاکت سیموکاتا، شیرینْ اهلِ خوزستان و نواحیِ جنوبِ غربیِ ایرانشهرِ عهدِ ساسانی یا میانرودان دانسته شده است. امّا اینکه چرا شیرین که در روایات تاریخی، اهلِ جنوبِ غرب ایران یا خوزستان بوده و در روایاتِ ناحیۀ اران، مبدّل به شاهدختی ارمنستانی شده، برخاسته از چند پیشزمینه و دلیلِ تاریخی دانستهایم بدین قرار: 1) روایتپردازانِ این قصه خود اهلِ این ناحیه بودهاند و او را از آنِ خود کردهاند؛ 2) خسروپرویز در مقطعی تاریخی در بردع و آذربایجان به سر برده و خاطرهاش در آن سامان باقی مانده؛ 3) شیرین خود از اهلِ نصارا و همکیشِ ارمنیان بوده؛ 4) احتمال خلط و التباس بین مکانی به نام «بیتآرامایه» و «ارمن» و جایگزینی تبارِ ارمنی به جای تبارِ آرامی برای شیرین هم هست. بنابراین قصهپردازانِ اران و ارمن، برای هویتسازی و همذاتپنداری او را بدانجا نقلِ مکان دادهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
شیرین؛ خسرو؛ نظامیِ گنجوی؛ خوزستان؛ ارمنستان | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 451 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 519 |