تعداد نشریات | 45 |
تعداد شمارهها | 1,365 |
تعداد مقالات | 16,766 |
تعداد مشاهده مقاله | 54,047,051 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,761,950 |
براهین اتحاد عاقل و معقول در فلسفه افلاطون | ||
مجله پژوهش های فلسفی | ||
دوره 19، شماره 50 - شماره پیاپی 20، فروردین 1404، صفحه 261-282 اصل مقاله (772.62 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2022.49399.3078 | ||
نویسندگان | ||
علی اولنج1؛ سعید بینای مطلق* 2؛ علی کرباسی زاده3 | ||
1دانشجوی دکتری، گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
2استاد گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. | ||
3دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
چکیده | ||
اتحاد عاقل و معقول آموزهای است که بیان صورت نهایی فلسفی خود را در فلسفه ملاصدرا بازیافته است؛ اما این اصل به بیان خودِ ملاصدرا و به شهادت متون فلسفی، ریشه در سنت فلسفی یونان باستان دارد. به عنوان نمونه اصل اتحاد عاقل و معقول را میتوان نزد افلاطون، ارسطو و حتی پارمنیدس بازشناخت. انئادهای افلوطین سرشار از مباحث مرتبط با اتحاد عاقل و معقول و تبیین و کاربرد این اصل مهم فلسفی هستند. ادبیات پژوهشی در خصوص پیشینه یونانی این نظریه هماکنون بسیار فقیر است. از آنجا که بررسی سیر تحول تاریخی ایدههای فلسفی نقشی مهم در تعمیق شناخت فلسفی و روشن ساختن نسبتهای درونی میان نحلههای فلسفی دارد، این مقاله تلاش میکند تا مساهمتی در جهت بررسی سیر تطور این اندیشه مهم فلسفی باشد و گام نخست در این راستا، مبرهن ساختن وجود چنین اندیشهای نزد متفکران پیشین و در این مورد خاص افلاطون، است. بنابراین ابتدا با واکاوی متون مکتوب افلاطون، دلایل و براهین وی بر این اصل مورد بررسی قرار میگیرند و پس از به دستدادن صورتبندی کلی وی از این اصل، به بررسی این مسئله پرداخته میشود که پذیرش یا عدم پذیرش اتحاد عاقل و معقول چگونه تفاوتهای مهم و معناداری در تفسیر و فهم فلسفه افلاطون و نیز دستیابی به فهمی کاملتر از نسبت فلسفه وی با فلسفه ارسطو و فلسفه اسلامی ایجاد خواهد کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
افلاطون؛ عقل؛ اتحاد عاقل و معقول؛ نفسشناسی | ||
مراجع | ||
ارسطو. (1376). درباره نفس (دآنیما)، ترجمه علیمراد داودی، انتشارات حکمت. ارسطو. (1377). متافیزیک، ترجمه شرفالدین خراسانی، انتشارات حکمت. آشتیانی، جلالالدین. (1380). شرح حال و آرای فلسفی ملاصدرا، دفتر تبلیغات اسلامی. افلاطون. (1380). آثار کامل افلاطون، ترجمه محمدحسن لطفی، انتشارات خوارزمی. بورمان، کارل. (1389). افلاطون، ترجمه محمدحسن لطفی، انتشارات طرح نو. پرس، جرالد آ. (1398). افلاطون: راهنمایی برای سرگشتگان، ترجمه ایرج آذرفزا، انتشارات علمی و فرهنگی. تیلور، آلفرد ای. (1393). ارسطو، ترجمه حسن فتحی، انتشارات حکمت. حسنزاده آملی، حسن. (1375). دروس اتحاد عاقل به معقول، انتشارات قیام. دیبا، حسین. (1388). نگرشی نوین به مسئله اتحاد عاقل و معقول، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی. علیزاده، بیوک. (۱۳۸۰الف). نگاهی به پیشینه نظریه اتحاد عاقل و معقول، فصلنامه متین، 3(12-11)، ۱۱۰-۱۲۷. علیزاده، بیوک. (۱۳۸۰ب). مبانی نظریه اتحاد عاقل و معقول، فصلنامه متین، 4(17). ۱۲۳-۱۴۸. فلوطین. (1366). آثار کامل فلوطین، ترجمه محمدحسن لطفی، انتشارات خوارزمی. هوسرل، ادمون. (1381). تأملات دکارتی، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، انتشارات نی. یگر، ورنر. (1377). پایدیا، ترجمه محمدحسن لطفی، انتشارات خوارزمی. Alizadeh, B. (2001A). An Approach to the History of the Theory of Rational and Reasonable Unity, Quarterly Journal Matin, 3(11-12), 110-127. Alizadeh, B. (2001B). Fundamentals of the Theory of the Wise and Reasonable Unity, Quarterly Journal Matin, 4(17), 123- 148. (in Persian) Aristotle. (1997). De Anima, Trans. A. M. Davoudi, Hekmat. (in Persian) Aristotle. (1998). Metaphysics, Trans. SH. Khorasani, Hekmat. (in Persian) Ashtiany, Jalal Addin (2001) Sharh-e Hal Va Ara-ye Falsafi-ye Mulla Sadra, Islamic Propaganda Office. (in Persian) Bormann. K. (2010). Platon, Trans. M. H. Lotfi, Tarh-e No. (in Persian) Diba, H. (2009). A New Approach to the Issue of Wise and Reasonable Unity, Imam Khomeini Education and Research Institute. (in Persian) Friedlander, P. (1958). Plato an Introduction, Trans. H. Meyerhoff, Panthenon Books. Gerson, L. P. (2005). Aristotle and other Platonists, Cornell University Press. Hassanzade-ye-Amoli, H. (1996). Lessons from the Union of the Wise with the Reasonable, Ghiam Pub. (in Persian) Helmig C. (2012). Forms and Concepts, De Gruyter. Hussel, E. (2002). Cartesian Meditations, Trans. A. Rashidin, Ney Pub. (in Persian) Hyland, D. A. (2004). Questioning Platonism, State University of New York Press. Jaeger, W. (1998). Paideia, Trans. M. H. Lotfi, Kharazmi Pub. (in Persian) Perl, E. (2014). The Motion of Intellect on the Neoplatonic Reading of Sophist 248e-249, The International Journal of the Platonic Tradition, 8 (2014), 135-160. Plato. (1997). Plato Complete Works, Ed. J. M. Cooper, Hackett Publishing Company. Plato. (2001). Plato Complete Works, Trans. M. H. Lotfi, Kharazmi Pub. (in Persian) Plotinus. (1987). Plotinus Complete Works, Trans. M. H. Lotfi, Kharazmi Pub. (in Persian) Press, G. A. (2019). Plato: A Guide for Perplexed, Trans. Iraj Azarfaza, Elmi Va Farhangi Pub. (in Persian) Taylor, A. E. (2014). Aristotle, Trans. H. Fathi, Hekmat (in Persian) Van, R. G. (2016). Plato’s Gods, Routledge. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,659 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 97 |