آمار
| تعداد نشریات | 41 |
| تعداد شماره‌ها | 1,027 |
| تعداد مقالات | 12,538 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,720,788 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,674,498 |
بررسی اثرات متقابل تراکم انرژی جیره و فضای آخور بر روی عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در تلیسه‌های هلشتاین در حال رشد | ||
| پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 آبان 1400 اصل مقاله (1.09 MB) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/as.2021.13863 | ||
| نویسندگان | ||
حسین رشیدی1؛ فرهنگ فاتحی   2؛ مهدی گنج خانلو3؛ فرهاد پرنیان خواجه دیزج4
| ||
| 1گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج | ||
| 2عضو هیآت علمی گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران | ||
| 3دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج | ||
| 4دانش آموخته دکتری تغذیه دام گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز | ||
| چکیده | ||
| میزان تراکم انرژی جیره و اندازه فضای آخور می‌تواند افزایش وزن روزانه، میزان مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی جیره را در تلیسه‌های هلشتاین تحت تأثیر قرار دهند. هدف: این آزمایش به‌منظور مطالعه اثرات متقابل تراکم انرژی جیره و فضای آخور بر روی ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی در تلیسه‌های هلشتاین در حال رشد انجام شد. روش کار: این آزمایش روی 40 رأس تلیسه هلشتاین با میانگین سنی 16-12 ماه و میانگین وزن 8/32±38/363 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. جیره‌ها در این آزمایش دارای میزان نسبت علوفه به کنسانتره و همچنین پروتئین خام یکسانی بودند و تنها تفاوت در تراکم انرژی جیره‌ها و فضای آخور بود. تیمارهای این آزمایش شامل 1- فضای آخور کوچک (24 سانتیمتر) با سطح انرژی پایین، 2- فضای آخور کوچک (24 سانتیمتر) با سطح انرژی بالا ، 3- فضای آخور بزرگ (48 سانتیمتر) با سطح انرژی پایین، و 4- فضای آخور بزرگ با سطح انرژی بالا (48 سانتیمتر) بود. نتایج: نتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه برای تیمارهای دارای فضای آخور بزرگ‌تر (48 سانتیمتر) در مقایسه با تیمارهای دارای فضای آخور کوچک‌تر (24 سانتیمتر) به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (02/0P=) همچنین تیمارهای دارای فضای آخور بزرگ‌تر ضریب تبدیل غذایی کمتری در مقایسه با تیمارهای دارای آخور کوچک‌تر داشتند (02/0P=) و به عبارت دیگر مقدار ماده خشک مصرفی به ازای هر واحد افزایش وزن برای تیمارهای دارای فضای آخور بزرگ‌تر، کمتر بوده است. در رابطه با سطح انرژی، نشان داده شد که ماده خشک مصرفی برای تیمارهای حاوی انرژی پایین در مقایسه با تیمارهای حاوی انرژی بالا بیشتر بوده است در حالیکه فراسنجه‌های افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر سطح انرژی جیره ها قرار نگرفته بود. همچنین تیمارهای حاوی سطح انرژی پایین در مقایسه با تیمارهای حاوی سطح انرژی بالا دارای قابلیت هضم بیشتری برای ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی بودند. نتیجه‌گیری نهایی: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، سطح انرژی پایین‌تر و فضای آخور بزرگ‌تر می‌تواند به نتایج عملکردی بهتری در تلیسه‌های در حال رشد منتج گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تلیسه های هلشتاین؛ سطح انرژی جیره؛ ضریب تبدیل خوراک؛ فضای آخور؛ قابلیت هضم مواد مغذی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 70 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 34 |
||
