دانشگاه تبریز
فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)

 آمار

تعداد نشریات44
تعداد شماره‌ها1,303
تعداد مقالات16,020
تعداد مشاهده مقاله52,490,445
تعداد دریافت فایل اصل مقاله15,217,778
گولد, ربکا روث. (1400). Khaqani’s Late Style: The Mada’in Qasida. سامانه مدیریت نشریات علمی, 15(36), 384-399. doi: 10.22034/jpiut.2021.13845
ربکا روث گولد. "Khaqani’s Late Style: The Mada’in Qasida". سامانه مدیریت نشریات علمی, 15, 36, 1400, 384-399. doi: 10.22034/jpiut.2021.13845
گولد, ربکا روث. (1400). 'Khaqani’s Late Style: The Mada’in Qasida', سامانه مدیریت نشریات علمی, 15(36), pp. 384-399. doi: 10.22034/jpiut.2021.13845
گولد, ربکا روث. Khaqani’s Late Style: The Mada’in Qasida. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1400; 15(36): 384-399. doi: 10.22034/jpiut.2021.13845

Khaqani’s Late Style: The Mada’in Qasida

مجله پژوهش های فلسفی
مقاله 28، دوره 15، شماره 36، آبان 1400، صفحه 384-399    اصل مقاله (1.76 M)
نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2021.13845
نویسنده
ربکا روث گولد
استاد ادبیات تطبیقی جهان اسلام، کالج هنر و حقوق، دانشگله بیرمنگام، انگلستان
چکیده
This article discusses Khaqani Shirvani’s poem Aivan-i Mada’in (The Mada’in Qasida), from the vantage points of literary history and the theory of ruins. The Mada’in Qasida is a product of Khaqani’s “late style” in multiple senses, including the meaning that Edward Said attached to the term when discussing Adorno and Beethoven. While offering a close reading of The Mada’in Qasida, I consider how Khaqani refashioned his poetic persona within a prophetic lineage and set forth the terms of his argument for poetry’s discursive authority. In the case of this poem, Khaqani used his late style to critique the injustice of rulers past and present.
کلیدواژه‌ها
Khaqani؛ poetry؛ ruins؛ comparative literature؛ literary criticism
مراجع
  • Amanat, Abbas, (2011) “Through the Persian Eye: Anglophilia and Anglophobia in Modern Iranian History,” Iran Facing Others: Identity Boundaries in a Historical Perspective, eds., Abbas Amanat and Farzin Vejdani (New York: Palgrave).
  • Becker, Carl (1916) “Ubi sunt qui ante nos in mundo fuere,” in Aufsätze zur Kultur- und Sprachgeschichte vornehmlich des Orients (Breslau: Marcus), 87-105.
  • Browne, Edward G. (1920) A history of Persian literature under Tartar dominion (Cambridge: Cambridge University Press).
  • Hedāyat, Ṣādeq ed (1352) Tarānehayi Khayyām (Tehrān: Jāvīdān).
  • Huizinga, J, (1954) The Waning of the Middle Ages (Garden City: Anchor-Doubleday).
  • Ferdowsi, (2005) Shāhnāma, Djalal Khaleghi-Motlagh and Mahmoud Omidsalar (New York: Bibliotheca Persica).
  • Gibbon, Edward (1830) The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (Philadelphia: B.F. French) 4: 78.
  • Kia, Mana (2020) Persianate Selves: Memories of Place and Origin Before Nationalism (Stanford: Stanford University Press).
  • Khāqānī, (1388) Dīvān, ed. Sajjadi (Tehran: Zawwar).
  • Mīr ʿAbd al-Laṭīf Khan Shūshtarī, (1984) Tuḥfah al- ʿālam va zayl al-tuḥfa [c. 1799], ed. S. Muvaḥid (Tehran: Ṭahūrī )
  • Moin, Azfar (2021) The Millennial Sovereign: Sacred Kingship and Sainthood in Islam (New York: Columbia University Press).
  • Qutbuddin, Tahera (2008), “Khutba,” in Beatrice Gruendler and Michael Cooperson [eds.], Classical Arabic Humanities in Their Own Terms (Leiden: Brill).
  • Said, Edward (2008), On Late Style: Music and Literature Against the Grain (New York: Knop
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,364
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 433


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب