تحلیل فرایند بسط معنایی گفتمان در مخزن‌الاسرار نظامی (با تکیه‌بر نظریۀ روش سازی معنایی ونسان ژوو)

1)      اکو، امبرتو. (1369)، «تحلیل ساختار ادبی»، ترجمۀ محمدرضا شفیعی کدکنی، مجلۀ کلک، ش9، صص: 26-34.

2)      انزابی‌نژاد، رضا. (1385)، گزیدۀ مخزن‌الاسرار، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.

3)      بیکهام، جک. ام. (1388)، صحنه و ساختار در داستان، ترجمۀ پریسا خسروی سامانی، تهران: رسش.

4)      حق‌شناس، علی‌محمد. (1383)، «آزادی و رهایی در زبان و ادبیات»، مطالعات و تحقیقات ادبی، سال اول، ش3، صص: 39-58.

5)      داودی مقدم؛ فریده. (1393)، «تحلیل نشانه – معناشناسی گفتمان در قصۀ یوسف ع»، آموزه‌های قرآنی، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره20، صص: 175-192.

6)      ریپکا، یان. (1373)، تاریخ ادبیات ایران، ترجمۀ عیسی شهابی، تهران: علمی فرهنگی.

7)      ژوو، ونسان. (1394)، بوطیقای رمان، ترجمه نصرت حجازی، تهران: علمی فرهنگی

8)      شادروی‌منش، محمد و محمد محمودی. (1399)، «شکوفایی نقد ادبی در دهۀ بیست»، ادب پارسی معاصر، سال دهم، ش2، صص: 155-129.

9)      شعیری، حمیدرضا و ترانه وفایی. (1388)، راهی به نشانه- معناشناسی سیال با بررسی مورد ققنوس نیما؛ تهران: علمی و فرهنگی.

10)   شعیری،حمیدرضا و ترانه وفایی. (1383)، «معناشناسی تعامل»، فرهنگ اندیشه، ش12، صص:200-217.

11)  شعیری،حمیدرضا و ترانه وفایی. (1391)، مبانی معناشناسی نوین، تهران: سمت.

12)  شعیری، حمیدرضا و ترانه وفایی.(1395)، نشانه معناشناسی ادبیات، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

13)  شعیری،حمیدرضا و ترانه وفایی. (1388)، «از نشانه‌شناسی ساختگرا تا نشانه- معناشناسی گفتمانی»، فصلنامه نقد ادبی، س2، ش8، صص33-51.

14)  عباسی، علی. (1393)، روایت‌شناسی کاربردی، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

15)  فلاح، ابراهیم و شفیع‌پور، سجاد. (1398)، «تحلیل روایت موسی و سامری بر پایۀ نشانه معناشناسی گفتمانی»، جستارهای زبانی، دوره10، ش1، صص25-50.

16)  مولانا، جلال‌الدین محمد. (1391)، مثنوی، به تصحیح کریم زمانی، تهران: اطلاعات.

17)  میرصادقی، جمال. (1382)، ادبیات داستانی، تهران: سخن.

18)  نظامی، یوسف بن الیاس. (1373)، کلیات نظامی، تهران: امیرکبیر.

19)  وود، مونیکا. (1388)، توصیف در داستان، ترجمۀ نیلوفر اربابی، تهران: رسش.

http://dx.doi.org/10.22034/perlit.2021.47330.3133